Έπειτα από τις αντιδράσεις μεγάλης μερίδας Ελλήνων καλλιτεχνών ο Βέλγος καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Γιαν Φαμπρ φέρεται να παραιτήθηκε από τη θέση του.
Την παραίτηση του, όπως αναφέρει η Εφημερίδα των Συντακτών, ο Γιαν Φαμπρ την ανακοίνωσε στην συνεργάτη του Κατερίνα Κοσκινά, τη διευθύντρια του ΕΜΣΤ, και όχι στον υπουργό Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά.
Πηγές αναφέρουν ότι δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση, καθώς γίνονται προσπάθειες να μεταπείσουν τον κ. Φαμπρ από την απόφασή του προκειμένου να παραμείνει στη θέση του.
Είχαν προηγηθεί αντιδράσεις από πλήθος καλλιτεχνών αλλά και από το τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση που έκανα λόγο για «λευκή επιταγή» από το υπουργείο σε «εγχώριους ή εισαγόμενους σταρ».
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ
«Δεν αμφισβητούμε την αξία και το διεθνές κύρος του Γιαν Φαμπρ, οφείλει ωστόσο, κάποια στιγμή, το Υπουργείο Πολιτισμού να εστιάσει όχι στα πρόσωπα αλλά στους θεσμούς, και να παρουσιάσει μια συγκροτημένη πρόταση πολιτιστικής πολιτικής με σαφείς στόχους, μια πρόταση που θα εμπνέεται από το αριστερό όραμα και το υπάρχον πρόγραμμα για τον πολιτισμό και δεν θα δίνει λευκή επιταγή σε εγχώριους ή εισαγόμενους σταρ», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας σαφείς αιχμές κατά του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του Ελληνικού Φεστιβάλ.
«Οι αντιδράσεις που προκάλεσε στον κόσμο του θεάτρου και σε όσους μετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο στο καλλιτεχνικό πεδίο, το θεωρητικό πλαίσιο της τετραετούς θητείας του Γιαν Φαμπρ στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Τρίτης, ήταν αναμενόμενες, παρ όλη την υπερβολή τους. Δυστυχώς, αφού διανύσαμε τους προηγούμενες μήνες παγιδευμένοι σε μια προσωποκεντρική πόλωση (με πέτρα του σκανδάλου τον κ. Γ. Λούκο), βρισκόμαστε εκ νέου αντιμέτωποι με μια νέα προσωποκεντρική αντίληψη για το Φεστιβάλ», προστίθεται στην ανακοίνωση, που υπογραμμίζει ακόμη:
«Το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι η περιγραφή του θεωρητικού πλαισίου, έτσι όπως εκφράστηκε από τη συνέντευξη Τύπου, υπήρξε μερική, πρόχειρη και οπωσδήποτε ανισοβαρής τόσο ως προς το πληροφοριακό μέρος, όσο και ως προς την κατηγοριοποίηση των στόχων.
Η άγνοια του ελληνικού καλλιτεχνικού πεδίου από τον νέο διευθυντή (ή επιμελητή, όπως προτιμά να αυτοπροσδιορίζεται) είναι αναμενόμενη και συγγνωστή. Ωστόσο αυτή δεν μπορεί να μετατρέπεται σε απαξίωση του εγχώριου δυναμικού και αποκλεισμού του από έναν σημαντικό δημόσιο θεσμό. Η τολμηρή σύνθεση, έστω κι αν γίνεται με όρους χρονικής πίεσης, έχει τις δυνατότητες να εντάξει ανεκβίαστα, δίκαια και χωρίς τα παραδοσιακά συμπλέγματα μειονεξίας, το ελληνικό έργο και τους Έλληνες δημιουργούς στον φυσικό τους χώρο ‒ το διεθνές καλλιτεχνικό πεδίο. Ο κύριος Φαμπρ οφείλει να καλύψει το κενό της ελλιπούς ενημέρωσής του και να συνεργαστεί τόσο με τους καταξιωμένους όσο και με τους νεότερους Έλληνες δημιουργούς».
«Ελπίζουμε πως το υπουργείο Πολιτισμού και ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής έχουν καταλάβει την αστοχία τους και ζητάμε να προχωρήσουν το ταχύτερο σε ενέργειες που θα εξασφαλίσουν ουσιαστική διεύρυνση και εμβάθυνση του προγράμματος, με αύξηση της συμμετοχής των ελληνικών παραγωγών στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, πράγμα που αποτελεί πάγια θέση μας και μέρος του προεκλογικού μας προγράμματος. Οι ελληνικές συμμετοχές θα πρέπει να αναπτυχθούν στους χώρους που είναι οργανικά και διιστορικά συνδεδεμένοι με το Φεστιβάλ.
Ζητάμε επίσης εμφατικά να υπάρξει διαφανής και τεκμηριωμένη αξιολόγηση των ήδη υπαρχουσών καλλιτεχνικών προτάσεων έτσι ώστε να καταγραφούν τόσο τα κριτήρια επιλογής, όσο και η αισθητική και θεωρησιακή δυναμική τους. Η διαφάνεια, η αξιοκρατική κρίση και η δημόσια λογοδοσία να αποτελέσουν γνώμονα για τη λειτουργία του Φεστιβάλ στο μέλλον, τόσο όσον αφορά τις καλλιτεχνικές επιλογές, όσο και την οικονομική και διοικητική λειτουργία του. Γι’ αυτό το τελευταίο θεωρούμε επίσης αναγκαίο τον άμεσο διορισμό οικονομικού-γενικού διευθυντή στο Ελληνικό Φεστιβάλ.
Ζητάμε ταυτόχρονα η διοίκηση να διασφαλίσει τους όρους εργασίας των καλλιτεχνών ώστε να μην επαναληφθούν φαινόμενα μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, με όποιο μανδύα.
Το Ελληνικό Φεστιβάλ δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να μετονομασθεί σε Διεθνές για τον απλούστατο λόγο ότι ανέκαθεν πληρούσε αυτή τη διάσταση. Η διεθνοποίηση ενός τέτοιου θεσμού συμβαίνει μέσα από την ανάγνωση του ελληνικού καλλιτεχνικού έργου και τη γόνιμη και ισότιμη συνομιλία ελληνικών και διεθνών παραγωγών, ώστε το εγχώριο δυναμικό να εντάσσεται οργανικά στο διεθνές θεατρικό και καλλιτεχνικό πεδίο ανασυγκροτώντας το».
