Τον Μάρτιο του 2015 το πρακτορείο Best European Destinations ξεχώρισε το Κοκκάρι της Σάμου, ως κρυμμένο διαμάντι της Ευρώπης και το κατέταξε στην 3η θέση σχετικής λίστας για το 2016.
Τη φωτογραφία που δημοσιεύει το περιοδικό συνοδεύει ένα μικρό κείμενο το οποίο περιγράφει τη Σάμο ως «ένα νησί που κυβερνήθηκε από τον μύθο και την ομορφιά. Είναι το νησί του πατέρα των μαθηματικών, Πυθαγόρα, του αστρονόμου Αρίσταρχου και του φιλόσοφου Επίκουρου. Είναι το σπίτι της Ήρας και η γη που φιλοξένησε τον Ηρόδοτο και τον Αίσωπο».
Το «κοκκάρι» είναι είδος μικρού κρεμμυδιού. Λένε ότι από εκεί πήρε το όνομά του το όμορφο ψαροχώρι τη Σάμου, αλλά σύμφωνα με άλλη εκδοχή του δόθηκε το όνομα του πρώτου οικιστή.
Θεωρείται από τους παλιότερους οικισμούς της Σάμου. Σε οθωμανικά έγγραφα του 1601 αναφέρεται ως Kokar, ενώ στα οθωμανικά κατάστιχα του 1637 καταγράφονται 8 φορολογήσιμες εστίες.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν το Κοκκάρι το πιο όμορφο μέρος του νησιού.
Το Κοκκάρι βρίσκεται μόλις 10 χιλιόμετρα από την ιστορική πρωτεύουσα, το Βαθύ και είναι φημισμένο για τις υπέροχες παραλίες του.
Ο επισκέπτης απολαμβάνει το μπάνιο του στα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, στις παραλίες Τσαμαδού, Τσάμου και Λεμονάκια όπως και στην παραλία του γραφικού χωριού.
Το Κοκκάρι αποτελεί έναν από τους πιο φημισμένους προορισμούς για τους λάτρεις του wind surfing.
Η πεζοπορία είναι εκπληκτική και φθάνει μέχρι την κορυφή του Όρους Καρβούνη, στα 1.153 μέτρα.
Όλη η περιοχή είναι γεμάτη αμπελώνες, πεύκα, ελαιόδεντρα, πηγές που ρέουν όλο το χρόνο αλλά και ορχιδέες που οι Σαμιώτες καλλιεργούν και εξάγουν σε όλο τον κόσμο.
Στο χωριό ο επισκέπτης περπατά σε στενά δρομάκια και συναντά καταστήματα με παραδοσιακή τέχνη, εστιατόρια και καφέ.
Η περιπετειώδης ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου
Ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα είναι ο Ναός του Αγίου Νικολάου, από τους μεγαλύτερους και πιο επιβλητικούς ναούς του ανατολικού Αιγαίου.
Τον Μάιο του 1902 ο Δήμαρχος Κοκκαρίου κυκλοφόρησε ένα λαχείο «υπέρ ανεγερθησόμενης εκκλησίας του Αγίου Νικολάου» το οποίο απέφερε σημαντικά ποσά και τέσσερις μήνες αργότερα θεμελιώθηκε ο Ναός.
Όμως, οι πολιτικοί αντίπαλοι του δημάρχου έπεισαν τον ηγεμόνα Ανδρέα Κοπάση να ανακαλέσει την άδεια κυκλοφορίας του λαχείου.
Αποτέλεσμα ήταν να σταματήσουν οι εργασίας το 1908 και ο Ναός να παραμείνει ημιτελής για 25 χρόνια.
Λύση στο πρόβλημα έδωσε το 1933 ο ευπατρίδης Ιωάννης Ελισσαβίτης ο οποίος ανέλαβε εξ ολοκλήρου τα έξοδα για την αποπεράτωση του ναού. Τελέστηκε Αγιασμός για τη συνέχιση των εργασιών και αμέσως, τα συνεργεία έπιασαν δουλειά έχοντας μαζί τους όλο το χωριό.
Άνδρες, γυναίκες και παιδιά βοηθούσαν τους τεχνίτες ώστε να τελειώσει όσο το δυνατό πιο σύντομα ο Ναός.
Ανεβοκατέβαιναν σκάλες και σκαλωσιές, μετέφεραν υλικά ενώ βάρκες πηγαινοέρχονταν εφοδιάζοντας τους εργάτες με πέτρες για το χτίσιμο και άμμο από τις παραλίες.
Ανεβοκατέβαιναν σκάλες και σκαλωσιές, μετέφεραν υλικά ενώ βάρκες πηγαινοέρχονταν εφοδιάζοντας τους εργάτες με πέτρες για το χτίσιμο και άμμο από τις παραλίες.
Μετά από πέντε χρόνια, το 1938 οι εργασίες αποπεράτωσης του ναού ολοκληρώθηκαν και οι κάτοικοι απέκτησαν ένα ναό που είχαν χτίσει με τα χέρια τους.
Διαβάστε: 
