Πίνακας ζωραφικής ή αληθινό τοπίο; Γιατί τα σπίτια είναι πολύχρωμα; Η περιοχή που μαγεύει το βλέμμα και διατηρεί μια παράδοση που δημιουργήθηκε κατά τύχη

Η φωτογραφία θα μπορούσε να είναι πίνακας ζωγραφικής ή σκηνικό κινηματογραφικής ταινίας, όμως είναι τραβηγμένη σε ένα πραγματικό χωριό.
Το Μπουράνο της Ιταλίας ή αλλιώς, το «πολύχρωμο χωριό».
Βρίσκεται στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας, 7 μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης.
Για να βρεθεί κανείς εκεί πρέπει να χρησιμοποιήσει βαρκάκια, ιδιωτικά ή τα λεγόμενα πλωτά- ταξί, καθώς η πρόσβαση γίνεται μόνο από θαλάσσης.

Το χωριό αν και αποτελεί γνωστό τουριστικό προορισμό, δεν έχει ξενοδοχεία και καταλύματα κι έτσι ενώ έχει καθημερινά πολλούς επισκέπτες, διατηρεί την ηρεμία και την παράδοσή του.
Αυτό που εντυπωσιάζει και το χαρακτηρίζει ως ένα «πολυφωτογραφημένο μέρος» είναι τα πολύχρωμα σπίτια των ντόπιων.

Για να διατηρηθεί η παράδοση που ξεκίνησε προ πολλών ετών και να μην χάσει ο οικισμός το χαρακτηριστικό χρώμα του, ακολουθείται συγκεκριμένη διαδικασία για το βάψιμο των σπιτιών.
Όταν οι κάτοικοι θέλουν να βάψουν τις προσόψεις, επικοινωνούν γραπτώς με τις αρχές και το αρμόδιο τμήμα τους υποδεικνύει τα χρώματα που επιτρέπονται.

Σύμφωνα με τους ντόπιους, η παράδοση ξεκίνησε από ψαράδες οι οποίοι έφευγαν από τα σπίτια τους για πολύ καιρό και άρχισαν να τα βάφουν με έντονα διαφορετικά χρώματα για τα ξεχωρίζουν από μακριά μέσα από τις βάρκες τους, όταν είχε ομίχλη.
Το σκηνικό που δημιουργήθηκε ήταν παραδεισένιο, άρεσε στους κατοίκους αλλά και στους ξένους κι έτσι διατηρήθηκε με το πέρασμα των χρόνων.
Το Μπουράνο έχει περίπου 2700 κατοίκους και χωρίζεται σε πέντε γειτονιές μέσα από τις οποίες περνάνε τρία κανάλια.
Για την ονομασία του χωριού υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδοχές.

Σύμφωνα με τη μία, ονομάστηκε έτσι από την πρώτη οικογένεια που εγκαταστάθηκε εκεί, την οικογένεια Μποριάνα.
Η άλλη εκδοχή αναφέρει πως οι πρώτοι κάτοικοι προέρχονταν από ένα γειτονικό νησί το Μπουρανέλο.
Το Μπουράνο εκτός, από τα πολύχρωμα σπίτια του είναι γνωστό για τις χειροποίητες δαντέλες που φτιάχνουν κυρίως οι γυναίκες.
Η κατασκευή ξεκίνησε τον 16^ο αιώνα και έγινε γνωστή λόγω των εξαγωγών στην τότε Βενετοκρατούμενη Κύπρο.
Το 1481 ο Λεονάρντο Ντα βίντσι επισκέφθηκε την περιοχή και αγόρασε ένα κομμάτι δαντέλας για τον βωμό του Duomo στο Μιλάνο.
Το 1872 άνοιξε μια σχολή κατασκευής δαντέλας στο χωριό.
Σήμερα τα ανθρώπινα χέρια έχουν αντικαταστήσει οι μηχανές και είναι λίγες οι γυναίκες που ακολουθούν τον παλιό παραδοσιακό τρόπο.

Διαβάστε επίσης: Όταν η φύση κάνει θαύματα. Το πολύχρωμο πάρκο λουλουδιών που αλλάζει χρώμα ανάλογα με την εποχή και μαγεύει τους επισκέπτες.