Ένα «μωσαϊκό» από μικρά νησιά και βραχονησίδες, που δικαίως χαρακτηρίζονται ως μικροί επίγειοι παράδεισοι, κοσμούν το Ιόνιο Πέλαγος.
Δαντελωτές ακτές με γαλαζοπράσινα νερά, εντυπωσιακοί γεωλογικοί σχηματισμοί, πυκνή βλάστηση, μικροί οικισμοί με πετρόχτιστα σπίτια και μοναδική θέα στο απέραντο γαλάζιο.
Τα Διαπόντια νησιά βρίσκονται στο δυτικότερο σημείο της χώρας, σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την κοσμοπολίτικη Κέρκυρα.
Αποτελούνται από τρία μεγαλύτερα νησιά, τους Οθωνούς, την Ερεικούσα, το καταπράσινο Μαθράκι, και ακόμη 9 βραχονησίδες: το Διάκοπο, το Διάπλο, το Καράβι, το Καστρινό, τη Λειψώ, το Όστρακο, την Πλάκα (ή Άγκυρα), την Πλατειά και τη Τραχειά.
Τα Διαπόντια νησιά οφείλουν την ονομασία τους στην γεωγραφική τους θέση, καθώς βρίσκονται ανάμεσα στην θάλασσα του Ιονίου και της Αδριατικής.
Τα νησιά κατοικήθηκαν μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, όταν οι νησιώτες που βρίσκονταν υπό την κυριαρχία των Ενετών, άρχισαν να μετακινούνται για εξεύρεση μεγαλύτερης ασφάλειας. Τότε ήρθαν στους Oθωνούς Παξινοί και Παργινοί, και καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν, μετοίκησαν στο Mαθράκι και στην Ερεικούσσα.
Έτσι εξηγούνται τα κοινά επίθετα που συναντώνται στα τρία αυτά νησάκια αλλά και στους Παξούς.
Οι Οθωνοί
Οι Οθωνοί είναι το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος με 560 κατοίκους και το δυτικότερο σημείο της ελληνικής επικράτειας.
Σύμφωνα με την μυθολογία, οι Οθωνοί ήταν το νησί της Καλυψούς, η Ωγυγία, όπου πέρασε επτά χρόνια αιχμαλωσίας ο Οδυσσέας μέχρι να αποδράσει με σχεδία στη Κέρκυρα.
Οι Οθωνοί φημίζονταν για το καλό τους κλίμα και λέγεται ότι οι Εγγλέζοι έστελναν εκεί τους άρρωστους στρατιώτες για να αναρρώσουν.
Το νησί έχει δύο οικισμούς, έναν παραθαλάσσιο με την ονομασία Άμμος, που αποτελεί και το λιμάνι του νησιού, και έναν ορεινότερο, που ονομάζεται Xωριό.
Στον Άμμο βρίσκεται και το αλιευτικό καταφύγιο «Αυλάκι».
Στη μέση του νησιού βρίσκεται ο οικισμός Σταυρός, στις πλαγιές του “βουνού” Kαλοδίκι.
Στην ανατολική ακτή του νησιού βρίσκεται το Ακρωτήρι Καστρί, όπου υπάρχουν ερείπια από κάποιο ενετικό κάστρο, αλλά και ο εντυπωσιακός Φάρος, που είναι χτισμένος σε υψόμετρο 100 μ. πάνω από την θάλασσα.
Ο φάρος, που χτίστηκε το 1872, καταστράφηκε από τους Γερμανούς κατά την αποχώρησή τους, αλλά επιδιορθώθηκε και ανακατασκευάστηκε, παίρνοντας την πρότερη μορφή του.
Οι περισσότερες ακτές του νησιού είναι απότομες και βραχώδεις.
Δυτικά υπάρχει η πανέμορφη παραλία “Άσπρη Άμμος” με την σπηλιά της “Kαλυψούς”.
Η Άσπρη Άμμος, όπως μαρτυρά και το όνομα της είναι μια αμμουδερή παραλία με ψιλή, λευκή άμμο, βότσαλα και πεντακάθαρα, γαλαζοπράσινα νερά.
Από πάνω της στέκεται ένας κατακόρυφος βράχος που ξαφνιάζει με το απότομο και λείο κόψιμο του.
Λίγο πιο πέρα από την παραλία βρίσκεται η Σπηλιά της Καλυψούς με τα σμαραγδένια νερά, όπου σύμφωνα με το θρύλο, η νύμφη Καλυψώ κράτησε αιχμάλωτο της γοητείας της για επτά χρόνια τον Οδυσσέα.
Βόρεια του νησιού η παραλία του όρμου “Φύκι” προσφέρεται για βουτιές, ενώ εκεί βρίσκεται βυθισμένο το ναυάγιο του πλοίου Σάρα.
Η Ερεικούσα
Η Ερεικούσα αποτελεί το βορειότερο σημείο των Επτανήσων και το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος με 400 κατοίκους.
Το Πόρτο, που είναι το μοναδικό λιμάνι του νησιού, προσφέρει μια οργανωμένη ατελείωτη παραλία με ρηχά πεντακάθαρα νερά, που αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς Κερκυραίους.
Το νησί οφείλει το όνομά του στον θάμνο Ρέικι, που φύεται παντού σε ολόκληρο το νησί, ενώ συχνά αποκαλείται και «Μερλέρα», ονομασία που διασώζεται από χαρτογράφους του 16ου αιώνα μ.Χ. Τον Οκτώβρη ο θάμνος ανθίζει και ένα μωβ «χαλί» σκεπάζει το νησί.
Από το Σαντάρδο, το ψηλότερο σημείο του νησιού με υψόμετρο περίπου 130 μέτρα, μπορεί κανείς να αγναντέψει από ψηλά την ολοστρόγγυλη και καταπράσινη Ερεικούσα.
Στα ανατολικά του νησιού βρίσκεται η πανέμορφη παραλία Μπραγκίνι με την χρυσαφένια αμμουδιά.
Ένα από τα ωραιότερα σημεία του νησιού είναι το άγριο τοπίο στο Πέρα Κάτεργο όπου ένας πέτρινος σταυρός, «μαρτυρά» ένα ναυτικό δυστύχημα που συνέβη πριν από 100 περίπου χρόνια στην περιοχή.
Το Πέρα Κάτεργο, είναι το μοναδικό σημείο του νησιού που καλύπτεται από πέτρα. Παλιότερα, ο λόφος αποτελούσε ένα είδος λατομείου, απ’ όπου οι εργάτες αποσπούσαν τα βράχια με δυναμίτες και στη συνέχεια τους έδιναν σχήμα.
Το Μαθράκι
Το Μαθράκι είναι το μικρότερο από τα Διαπόντια νησιά. Βρίσκεται δυτικά της Κέρκυρας και απέχει 4,5 ναυτικά μίλα από το ακρωτήριο της, Καβοκεφαλής στον Άγιο Στέφανο.
Το καραβάκι φτάνει στις Πλάκες που είναι το λιμάνι του νησιού και έχει μικρή τουριστική ανάπτυξη.
Η παράδοση αναφέρει ότι πριν από πολλά χρόνια το Μαθράκι είχε καεί και πήρε το όνομά του από την «αθράκια» (κάρβουνα).
Το μεγαλύτερο τμήμα της βορειοανατολικής πλευράς του νησιού καταλαμβάνει η υπέροχη αμμουδιά του Πορτέλο με τα πεντακάθαρα νερά, τα οποία βαθαίνουν ομαλά, ενώ οι βορειοδυτικές ακτές θεωρούνται ο παράδεισος των καταδυτών και των ψαροντουφεκάδων.
Στις νότιες ακτές βρίσκεται το γραφικό ψαρολίμανο των Απιδιών, από όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα.
