Πριν από 25-30 εκατομμύρια χρόνια μετά από γεωλογικές μεταβολές που συνέβησαν κατά τη διάρκεια των αιώνων, ανυψώθηκε το κεντρικό τμήμα της σημερινής Ελλάδος και βυθίστηκε η περιοχή της Θεσσαλίας, η οποία αποτέλεσε μία λίμνη. Αργότερα δημιουργήθηκε το άνοιγμα των Τεμπών, με αποτέλεσμα τα νερά να χυθούν στο σημερινό Αιγαίο και να αποκαλυφθεί η θεσσαλική πεδιάδα.
Στη συνέχεια αποκόπηκαν οι συμπαγείς όγκοι των «βράχων» από την οροσειρά της Πίνδου που δημιουργήθηκε και με την πάροδο των αιώνων σχηματίσθηκε ανάμεσά τους η κοιλάδα του Πηνειού ποταμού. Με τη συνεχή διάβρωση από τους ανέμους και τις βροχές, καθώς και από άλλες γεωλογικές μεταβολές, οι βράχοι αυτοί στο πέρασμα εκατομμυρίων ετών πήραν την σημερινή τους μορφή.
Η ΟΥΝΕΣΚΟ έχει χαρακτηρίσει τα Μετέωρα ως διατηρητέο μνημείο της Ανθρωπότητας.
Στις κοιλότητες των βράχων, στις σχισμές τους και στις κορυφές τους βρήκαν προστασία οι άνθρωποι της περιοχής από τις επιδρομές διαφόρων κατακτητών και αυτών που πέρασαν από την περιοχή. Στους βράχους αυτούς βρήκαν καταφύγιο και αρκετοί τολμηροί ερημίτες και αναχωρητές οι οποίοι αναζητούσαν ψυχική ηρεμία, γαλήνη και με την προσευχή επιδίωκαν την χριστιανική τελειότητα.
Ο μέγιστος αριθμός των μονών που δημιουργήθηκαν σταδιακά ήταν 24, ενώ μέσα στο πέρασμα των χρόνων και κάτω από διάφορες δυσκολίες, όπως οι κατακτητές και οι επιδρομές ληστών, πολλές από τις ακμάζουσες μονές οδηγήθηκαν στην εγκατάλειψη. Σήμερα συνεχίζουν χωρίς διακοπή τη Χριστιανική παράδοση οι Ι. Μονή Μεγάλου Μετεώρου, Ι. Μονή Βαρλαάμ, Ι. Μονή Αγίου Στεφάνου, Ι. Μονή Αγίας Τριάδος, Ι. Μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά, και η Ι. Μονή Ρουσάνου.
Ένας Γιαπωνέζος τουρίστας επισκέφθηκε τα Μετέωρα και μας παρουσιάζει μέσα σε 3 λεπτά μια διαφορετική εικόνα από τα μοναστήρια πάνω στους βράχους.
Η πτήση πάνω από τους εντυπωσιακούς γεωλογικούς σχηματισμούς όπου δεσπόζουν τα έξι μοναστήρια κόβει την ανάσα και προσφέρει μια μοναδική ματιά στο ξεχωριστό μνημείο της φύσης.
Με πληροφορίες από kalampaka.com
