Το καλοκαίρι του 1969 μια ομάδα μηχανικών του αμερικανικού στρατού διέκοψε τη ροή στους καταρράκτες του Νιαγάρα προκειμένου να πραγματοποιήσει γεωλογικές έρευνες μετά από κατολισθήσεις που είχαν σημειωθεί .
Για σχεδόν έξι μήνες οι καταρράκτες που βρίσκονται στην αμερικανική πλευρά, έμειναν χωρίς νερό μετά από 12 .000 χρόνια συνεχούς ροής.
Για το έργο οι Αμερικανοί έφτιαξαν ένα τεράστιο φράγμα 182 μέτρων στον ποταμό εκτρέποντας τη ροή προς τη μεριά του Καναδά.
Οι μηχανικοί μελέτησαν την κοίτη του ποταμού ώστε να εντοπίσουν τυχόν προβλήματα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν διάβρωση του εδάφους.
Όσο οι μηχανικοί εξέταζαν τον ποταμό δημιουργήθηκε ένας προσωρινός διάδρομος που επέτρεπε στους επισκέπτες να δουν το απρόσιτο και σκληρό τοπίο. Στην αρχή τους φάνηκε παράξενο και απογοητευτικό το θέαμα. Στη συνέχεια όμως ολοένα και περισσότεροι επισκέπτονταν την περιοχή για να δουν από κοντά τους στεγνούς καταρράκτες. Κατά το χρονικό διάστημα που οι καταρράκτες έμειναν στεγνοί ανακαλύφθηκαν δύο πτώματα, ενός άνδρα και μίας γυναίκας.
Τον Νοέμβριο του 1969 μπροστά σε 2.650 θεατές συνεργεία ανατίναξαν το φράγμα και η ροή αποκαταστάθηκε.
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα είναι σύμπλεγμα του ποταμού Νιαγάρα, στα διεθνή σύνορα μεταξύ του Οντάριο στον Καναδά και της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Αποτελούνται από δύο μεγάλα τμήματα που χωρίζονται από το νησί Goat : οι καταρράκτες Horseshoe, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται στην Καναδική πλευρά των συνόρων και των Americans Falls στην Αμερικανική πλευρά.
Οι μικρότεροι Bridal Veil Falls βρίσκονται στην αμερικανική πλευρά, αλλά διαχωρίζονται από τους άλλους με το νησί Luna.
Ακόμα και μετά τι εργασίες των μηχανικών το νησί Luna έμεινε κλειστό για το κοινό καθώς υπήρχε ο φόβος της αστάθειας.
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα έχουν μεγάλο πλάτος. Περισσότερο από 6 εκατομμύρια κυβικά πόδια νερού πέφτουν κάθε λεπτό κατά την περίοδο της υψηλής ροής και σχεδόν 4 εκατομμύρια κυβικά πόδια κατά μέσο όρο. Είναι οι πιο ισχυροί καταρράκτες στη Βόρεια Αμερική.
Διαβάστε επίσης:
