Γνωρίζουν άραγε σήμερα οι Λαρνακείς ποια ήταν η Sophie Chambon που έβλεπε 30 ασθενείς την ημέρα, χωρίς να κάνει κάποια διάκριση. Επρόκειτο για μια καλόγρια του τάγματος του Ιωσήφ που ίδρυσε τη σχολή καλογριών στην πόλη του Ζήνωνα.
Η Chambon μέχρι τον θάνατό της το 1894, περιέθαλψε χιλιάδες ανθρώπους και ταύτισε το όνομά της με την ιστορία της πόλης.
Το νοσοκομείο της μονής λειτούργησε έως το 1922 ενώ οι τελευταίοι μαθητές της Σχολής αποφοίτησαν το 1990.
Σήμερα η Μονή έχει αποκατασταθεί και είναι σε άριστη κατάσταση.
Οι «Αδελφές του Τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως»
Το 1832, η Αιμίλια ντε Βιαλάρ, ιδρύει στη Γαλλία το Μοναχικό Τάγμα των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως. Σκοπός της Αδελφότητας, ήταν η προσφορά στους φτωχούς, που δεν είχαν πρόσβαση σε φάρμακα, νοσηλεία και εκπαίδευση.
Δύο χρόνια αργότερα, ξεκινάει ιεραποστολική εποποιία. Η Μητέρα Αιμιλία, μαζί με τρεις άλλες αδελφές, φθάνουν σε Αλγέρι, Ελλάδα, Τυνησία, Μάλτα, Ινδία και άλλες περιοχές, όπου και ιδρύουν σχολεία και νοσοκομεία, ως μέρος του φιλανθρωπικού τους έργου.
Το 1844, έφθασαν στην Κύπρο τέσσερις καλόγραιες του τάγματος του Αγίου Ιωσήφ.
Σκοπός τους, ήταν η ανιδιοτελής προσφορά προς τους φτωχούς και η γαλλική εκπαίδευση των κοριτσιών. Δεκαπέντε μήνες αργότερα, ιδρύθηκε ένα από τα πρώτα Παρθεναγωγεία της Κύπρου στη Λάρνακα, η Σχολή Καλογραιών Αγίου Ιωσήφ.
Τα ονόματα των πρώτων καλογριών ήταν: Αδελαΐς Μαριόν, Ευγενία Ταζ, Φιλομένα Φραγκ και Αδέλα Γκρος. Αρχικά, και με προτροπές του αββά Paolo Bruonni, ίδρυσαν τη Μονή, στην οποία λειτούργησαν το πρώτο νοσοκομείο και φαρμακείο της πόλης.
Οι καλόγραιες, οι οποίες προσέφεραν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους, αγαπήθηκαν από όλους τους Σκαλιώτες και τους ανθρώπους των γύρω περιοχών, που απολάμβαναν τις εκπαιδευτικές και νοσηλευτικές τους δραστηριότητες.
Λίγο αργότερα, ιδρύουν και το πρώτο Παρθεναγωγείο της Κύπρου, με σκοπό τη γαλλική μόρφωση των κοριτσιών της πόλης.
Το έργο των αδελφών θα συνεχιστεί αδιάκοπα, μέχρι την αποχώρηση των πρώτων και την άφιξη νέας ομάδας καλογραιών, οι οποίες θα προσφέρουν με τον ίδιο ακριβώς ζήλο.
Πηγές: Χρήστος Χατζιβασιλείου, Τα σχολικά κτήρια και η ανάπτυξη της σχολικής αρχιτεκτονικής στην Κύπρο
