Το Μακελειό στο Χίλτον. 15 αιγύπτιοι κομάντος έκαναν απόβαση στο αεροδρόμιο Λάρνακας για να εκδικηθούν τρομοκρατική επίθεση. Τους σκότωσε όλους η εθνική φρουρά

Στις 18 Φεβρουαρίου 1978, στο ξενοδοχείο Χίλτον, πραγματοποιείτο η Σύνοδος Κινήματος Αφροασιατικής Αλληλεγγύης.
Το «ήρεμο» Συνέδριο, του οποίου προήδρευε ο Βάσσος Λυσσαρίδης, βρέθηκε στη δίνη των ενδοαραβικών συγκρούσεων εν όψει της ισραηλινο-αιγυπτιακής προσέγγισης (Συμφωνίες Καμπ ντέιβιντ).

24 ώρες αγωνίας

Στις 11:20 το πρωί, δύο ένοπλοι Άραβες εισέβαλαν στην αίθουσα.
Ήταν ο 28χρονος Ιορδανός Σαρί Μοχάμ Κατάρ και ο 26χρονος Κουβεϊτιανός Ζαγιέτ Αλί.
Μπροστά στο βιβλιοπωλείο δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον  αιγύπτιο γενικό γραμματέα της Συνόδου  Γιουσέφ Ελ Σαμπάι.
Ο 60χρονος ήταν το πρώτο θύμα του πολύνεκρου τρομοκρατικού χτυπήματος.
Ένα από τα μέλη της αιγυπτιακής αντιπροσωπείας έτρεξε στον χώρο του συνεδρίου και φώναξε «Σκότωσαν τον Γενικό Γραμματέα».
Ταυτόχρονα οι δύο ένοπλοι Άραβες, εισέβαλαν στην αίθουσα με όπλα και χειροβομβίδες και αφόπλισαν τους δύο αστυνομικούς.
Ο ένας οπλοφόρος ζήτησε διερμηνέα.
Η πρώτη πρόταση ήταν: «Μη φοβάστε. Είμαστε αγωνιστές, πολεμάμε για την πατρίδα μας που χάσαμε».
Κατευθείαν, οι δύο ένοπλοι Άραβες, πήραν ως ομήρους σχεδόν όλους τους Συνέδρους και τους έκλεισαν στην καφετέρια του «Χίλτον».
Μεταξύ αυτών ήταν και ο Βάσσος Λυσσαρίδης.

«Όλα γίνονταν αστραπιαία. […] ζήτησαν να χωριστούν οι Άραβες από τους υπόλοιπους και να βγάλουν τις γραβάτες τους. Με αυτές τους έδεσαν τα χέρια. Τις γυναίκες μας άφησαν ελεύθερες. Ήθελαν να μιλήσουν με τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όμως ο Βάσος Λυσσαρίδης απευθύνθηκε και τους είπε πως ως πολιτικός θα μπορούσε να βοηθήσει», αφηγείται η κ. Σοφία Τσιμίλλη, τότε πρόεδρος της ΠΟΓΟ, η οποία υπήρξε όμηρος.

Οι διαπραγματεύσεις

Στο μεταξύ είχαν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις με τον Υπουργό Εσωτερικών και Άμυνας, Χριστόδουλο Βενιαμίν και σύνδεσμο τον κ. Λυσσαρίδη.
Οι ένοπλοι ζητούσαν ασφαλή έξοδο από τη χώρα με αεροπλάνο της Κυπριακής Δημοκρατίας που θα τους μετέφερε στο Κουβέιτ.
Μετά από πολλές ώρες διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση Κυπριανού υπέκυψε.
Ένα λεωφορείο παρέλαβε τους οπλοφόρους και τους ομήρους μαζί με τον Υπουργό Βενιαμίν και τον  Λυσσαρίδη για να τους μεταφέρει στο Αεροδρόμιο Λάρνακας.
Στις 20:25, αναχώρησαν με αεροπλάνο των Κυπριακών Αερογραμμών και τετραμελές πλήρωμα, αφού είχαν αφεθεί ελεύθεροι οι κύπριοι κρατούμενοι.
Η Οδύσσεια όμως της τρομοκρατικής ενέργειας είχε και συνέχεια.

Η αιγυπτιακή παραπλάνηση και οι Κομάντος

Το αεροπλάνο αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα, αφού καμία χώρα δεν έδινε άδεια προσγείωσης.
Αφού πέταξε πάνω από Λιβύη, Κρήτη και Σαουδική Αραβία τελικά έκανε μία στάση στο Τζιμπουτί για ανεφοδιασμό και απογειώθηκε ξανά.
Την επόμενη μέρα στις 17:30 το απόγευμα, το αεροπλάνο προσγειώθηκε και πάλι στο αεροδρόμιο Λάρνακας.

Οι διαπραγματεύσεις πέρασαν σε δεύτερο γύρο.
Στο αεροδρόμιο είχαν συγκεντρωθεί υπουργοί, αξιωματούχοι, ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Κομνηνός, ο πρέσβης και ο Στρατιωτικός Ακόλουθος της Αιγυπτιακής πρεσβείας.
Και ενώ οι τρομοκράτες επικοινωνούσαν και διαπραγματεύονταν μέσω ασυρμάτου με τον Πρόεδρο Κυπριανού, ένα μεταγωγικό C-130 Hercules της αιγυπτιακής πολεμικής αεροπορίας ενημέρωσε τον Πύργο Ελέγχου πως μετέφερε εκπρόσωπο του Καΐρου.
Όταν του δόθηκε η άδεια να προσγειωθεί, προς έκπληξη όσων βρίσκονταν στο αεροδρόμιο και του ιδίου του Προέδρου, άρχισαν να αποβιβάζονται Αιγύπτιοι Κομάντος.

Ο Πύργος Ελέγχου διέταξε το μεταγωγικό να αναχωρήσει, ωστόσο οι απρόσκλητοι κομάντος δεν υπάκουσαν.
Κατευθείαν ξεκίνησε επιθετική ενέργεια εναντίον του αεροπλάνου που μετέφερε τους ένοπλους τρομοκράτες και τους ομήρους.
Το αεροδρόμιο Λάρνακας μετετράπη σε πεδίο μάχης.
Η Εθνική Φρουρά, που βρισκόταν σε επιφυλακή, έδρασε άμεσα με αρχηγό τον διοικητή του 395 τάγματος πεζικού Ανδρέα Ιωσηφίδη.
Χτύπησαν το τζιπ των Αιγυπτίων Κομάντος που κατευθυνόταν προς το αεροπλάνο με τους τρομοκράτες και διέλυσαν το μεταγωγικό που τους μετέφερε.

Ο απολογισμός υπήρξε τραγικός.
Δεκαπέντε Αιγύπτιοι Κομάντος και ένας υπάλληλος του αεροδρομίου Λάρνακος έχασαν τη ζωή τους ενώ άλλοι 19 καταδρομείς και 6 Κύπριοι Αστυνομικοί, ένας εθνοφρουρός και ένας Γερμανός δημοσιογράφος τραυματίστηκαν. Οι υπόλοιποι κομάντος της Αιγύπτου, αιχμαλωτίστηκαν.

Η διπλωματική κρίση

Μετά το αιματοκύλισμα στο αεροδρόμιο Λάρνακας, ξέσπασε έντονη διπλωματική κρίση μεταξύ Κύπρου-Αιγύπτου.
Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος, Ανουάρ Ελ Σαντάτ, ισχυριζόμενος πως η επιχείρηση έγινε με τη συγκατάθεση

της Κύπρου (κάτι που διαψεύστηκε κατηγορηματικά) αποφάσισε να διακόψει κάθε διπλωματική σχέση με το νησί.
Αποκαλώντας τον Πρόεδρο Κυπριανού «νάνο», απειλούσε πως «θα πληρώσει για την προδοτική απόφασή του, που κατέληξε στο θάνατο μερικών παιδιών μου».
Μέσα στις επόμενες μέρες, ο Υφυπουγός εξωτερικών της Αιγύπτου Μπούτρος Γκάλι, κατέφθασε στο αεροδρόμιο για να παραλάβει τους νεκρούς και τους αιχμαλώτους.

«Αν καταδικαστούν να τους εκτελέσετε»

Οι υπόλοιπες χώρες άσκησαν έντονη κριτική στην Αίγυπτο για την παράνομη επέμβασή της στο αεροδρόμιο Λάρνακας, χωρίς την άδεια της κυβέρνησης.
Ωστόσο, η διεθνής κοινότητα καταδίκασε το τρομοκρατικό χτύπημα. Μάλιστα ο Αραφάτ, συμβούλεψε τον Πρόεδρο Κυπριανό σχετικά με την καταδίκη των αεροπειρατών: «Αν καταδικαστούν να τους εκτελέσετε».
Αν και αρχικά καταδικάστηκαν εις θάνατο η ποινή τους μετετράπη σε ισόβια.
Οι σχέσεις των δύο χωρών αποκαταστάθηκαν στις 30 Μάϊου 1984.

Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ: Ο αεροπειρατής που δεν βρέθηκε ποτέ η ταυτότητά του. Το έσκασε από το αεροπλάνο με 200.000 δολάρια πηδώντας με αλεξίπτωτο. Πέθανε κατά την πτώση ή κατάφερε να εξαφανισθεί;