4 Ιανουαρίου 1960.
Ο διάσημος, γεννημένος στην Αλγερία, Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας Αλμπέρ Καμύ επιστρέφει στο Παρίσι από την Προβηγκία, όπου είχε περάσει τις χειμερινές του διακοπές.
Το αυτοκίνητο, μάρκας Facel-Vega, οδηγεί ο φίλος του και εκδότης Μισέλ Γκαλιμάρ. Μαζί τους ταξιδεύουν η σύζυγός και η κόρη του.
Ο δρόμος είναι γεμάτος πάγο και κοντά στη μικρή πόλη του (Πτι) Βιλμπλεβέν, ο Γκαλιμάρ χάνει τον έλεγχο του εντυπωσιακού αυτοκινήτου και προσκρούει σε πλάτανο.
Ο απεγκλωβισμός των επιβατών από τα συντρίμμια κρατάει ώρες, αλλά για τον Καμύ είναι ήδη αργά.
Ο θάνατός του νομπελίστα συγγραφέα ήταν ακαριαίος.
Ο Γκαλιμάρ ανασύρεται ζωντανός, αλλά σοβαρά τραυματισμένος. Θα αφήσει την τελευταία του πνοή λίγες ημέρες αργότερα.
Η γυναίκα του και η κόρη του γλίτωσαν με μικρά τραύματα.
Υπερβολική ταχύτητα ή επικίνδυνο αυτοκίνητο;
Στην τσέπη του σακακιού του Καμύ η αστυνομία θα βρει το εισιτήριο του τρένου με το οποίο σκόπευε να επιστρέψει, πριν του προτείνει ο φίλος του να ταξιδέψουν με το αυτοκίνητό του.
Βρήκαν ακόμη 144 σελίδες από το χειρόγραφο μυθιστορήματος με τίτλο «Ο Πρώτος Άνθρωπος», το οποίο δεν πρόλαβε να τελειώσει.
Οι περισσότεροι βιάστηκαν να κατηγορήσουν τον Γκαλιμάρ για υπερβολική ταχύτητα.
Ο φίλος του όμως και συγγραφέας Ρενέ Ετιάμπλ έριξε το φταίξιμο στο αυτοκίνητο.
«Αυτό το αυτοκίνητο είναι τάφος», φαίνεται πως είχε προειδοποιήσει τον Γκαλιμάρ πριν το ταξίδι. Αργότερα υποστήριξε πως είχε αποδείξεις για κατασκευαστικά ελαττώματα της Facel-Vega.
Ο ιταλικός τύπος κατηγορεί την KGB
Ο θάνατος του Καμύ συγκλόνισε τη γαλλική κοινή γνώμη και όχι μόνο. Μόλις στα 46 του χρόνια, είχε κερδίσει περίοπτη θέση στο βάθρο της γαλλικής κουλτούρας ως φιλόσοφος, συγγραφέας, δημοσιογράφος, αλλά και αθεράπευτος γυναικάς.
Είχε γράψει μυθιστορήματα που θα γίνονταν σημεία αναφοράς στην παγκόσμια λογοτεχνική ιστορία, όπως «ο Ξένος» και η «Πανούκλα».
Το θεατρικό έργο «Καλιγούλας» και το δοκίμιο «ο Μύθος του Σίσυφου», τον είχαν κατατάξει στην ελίτ της παγκόσμιας λογοτεχνίας και διανόησης.
Η αντίθεση του με τον πόλεμο στην Αλγερία τον είχε φέρει στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής, όπου με τις σκέψεις, την κριτική και τις παρεμβάσεις του, έκανε πολλούς εχθρούς.
Πολλά χρόνια αργότερα είδε το φως της δημοσιότητας μια νέα εκδοχή του δυστυχήματος.
Η ιταλική εφημερίδα «Corriere della Sera», υποστήριξε πως το δυστύχημα ήταν οργανωμένο από την KGB ως απάντηση στην κριτική που είχε ασκήσει ο Καμύ στη Σοβιετική Ένωση και συγκεκριμένα σε άρθρο που έγραψε το 1957. Σ’ εκείνο, κατηγορούσε τον υπουργό Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Ντμίτρι Σεπίλοφ για τα γεγονότα στην Ουγγαρία το 1956, τα οποία και χαρακτήριζε ως «σφαγές του Σεπίλοφ».
Προφανώς σε αυτές τις περιπτώσεις, η αλήθεια δεν είναι εύκολο να εξακριβωθεί.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Καμύ έφυγε σε μια ηλικία που είχε ακόμη πολλά να προσφέρει στη λογοτεχνία, το θέατρο, την πολιτική και τη δημοσιογραφία.
