Το έργο του αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη γράφτηκε πριν από 120 χρόνια αλλά είναι διαχρονικό και παραμένει επίκαιρο. Όσο βρισκόταν στη ζωή πήρε μόνο ένα βραβείο.
Τιμήθηκε από τη δικτατορική κυβέρνηση του Πάγκαλου και δέχτηκε αυστηρή κριτική επειδή δέχτηκε τη διάκριση.
Ο ποιητής είχε ιδιόρρυθμο χαρακτήρα και παρόλο που φοβόταν την κοινωνική κριτική, τελικά έζησε όπως εκείνος ήθελε.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε μόνος. Οι σεξουαλικές του προτιμήσεις ήταν γνωστές και ο ποιητής δεν παντρεύτηκε ποτέ.
Άλλωστε πολύ συγκεκριμένη ήταν και η άποψή του για τον γάμο: «ο ανύπαντρος ζει σαν άνθρωπος και πεθαίνει σαν σκύλος, ενώ ο παντρεμένος ζει σαν σκύλος και πεθαίνει σαν άνθρωπος».
Από το 1930, ο Καβάφης υπέφερε από τον λάρυγγά του. Αν και το απέφευγε πήγε τελικά σε γιατρό και η διάγνωση ήταν καρκίνος του λάρυγγα.
Περνώντας ο καιρός χειροτέρευε μέχρι που έχασε τελείως τη φωνή του.
Το 1933 μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Το τέλος του ήταν πολύ μοναχικό.
Ο ποιητής έφυγε από τη ζωή στις 2 το πρωί της 29ης Απριλίου, ανήμερα των γενεθλίων του, σε ηλικία 70 ετών.
Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» το τέλος του Κωνσταντίνου Καβάφη.
