Το 1961, ο 20χρονος Μπομπ Ντίλαν ανέβηκε στη σκηνή του Carnegie Recital Hall της Νέας Υόρκης.
Ήταν η πρώτη συναυλία που έδινε στη ζωή του.
Διοργανωτής της συναυλίας ήταν ο Ίζι Γιανγκ, ο ιδιοκτήτης του «Κέντρου Λαογραφίας» στη Νέα Υόρκη.
Ο Γιανγκ πουλούσε δίσκους, μουσικά όργανα και διοργάνωνε σύντομες ζωντανές παραστάσεις στο κέντρο.
Στη Νέα Υόρκη άκουσε για πρώτη φορά τον άσημο Μπομπ Ντίλαν, τον Ιανουάριο του 1961.
Ο Ντίλαν, άρτι αφιχθείς στην πόλη, επέλεξε να παίξει το τραγούδι «Muleskinner Blues» και ο Γιανγκ έγραψε στο σημειωματάριό του ότι απήλαυσε τη μουσική.
Στις 29 Σεπτεμβρίου, ο Γιανγκ διάβασε στους Τάιμς της Νέας Υόρκης τη θετική κριτική για τον Ντίλαν, που έγραψε ο δημοσιογράφος Ρόμπερτ Σέλτον. «Αυτός ο μικρός είναι το επόμενο σημαντικό πράγμα στη φολκ έγραψε».
Αυτό ήταν το δημοσίευμα που έφτιαξε την καριέρα του Ντίλαν, καθώς την επόμενη μέρα υπέγραψε συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Columbia Records.
Ο Γιανγκ έγινε ο μάνατζερ του τραγουδιστή και οργάνωσε όχι μόνο την πρώτη συναυλία του, αλλά και την πρώτη ραδιοφωνική εμφάνισή του.
Τα ψέματα του Μπομπ Ντίλαν
Στις 29 Οκτωβρίου του 1961, ο Μπομπ Ντίλαν μίλησε στην εκπομπή του Όσκαρ Μπραντ στο ραδιοφωνικό κανάλι WNYC.
Ο Μπραντ ρώτησε τον Ντίλαν για την παιδική του ηλικία και οι απαντήσεις που πήρε ήταν μάλλον ανακριβείς.
Βέβαια, ο δημοσιογράφος δεν γνώριζε ότι ο καλεσμένος έφτιαχνε επιτόπου φανταστικές ιστορίες για το παρελθόν του.
Ο Ντίλαν παραδέχτηκε ότι γεννήθηκε στο Ντελούθ της Μινεσότας στις 24 Μαΐου του 1941, όπως ίσχυε πράγματι.
Σύμφωνα με τις διηγήσεις του, ο τραγουδιστής μετακόμισε σε μικρή ηλικία στο Νιου Μέξικο, όπου έμαθε την μουσική των καουμπόι.
Υποστήριξε ότι από την ηλικία των 13 ετών έως και τα 19 του, ταξίδευε με τσίρκο σε όλη την Αμερική.
Στην πραγματικότητα, ο Ντίλαν γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μινεσότα όπου φοίτησε και στο πανεπιστήμιο, το οποίο εγκατέλειψε για να συναντήσει το είδωλό του. Τον τραγουδιστή της Κάντρι Γούντι Γκάθρι.
Το 1961, σε ηλικία 20 ετών, παράτησε τις σπουδές και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη.
Η αποτυχημένη συναυλία του Ντίλαν
Ο Γιανγκ πλήρωσε 75 δολάρια για να νοικιάσει το συναυλιακό χώρο και 35 δολάρια για να τυπώσει τα προγράμματα που θα μοίραζε στους θεατές.
Το Carnegie Hall χωρούσε 200 άτομα και ο Γιανγκ υπολόγιζε ότι θα έκανε απόσβεση, αν κοστολογούσε το εισιτήριο στα 2 δολάρια και ο Ντίλαν κατάφερνε να γεμίσει τη μισή αίθουσα.
Ήταν 4 Νοεμβρίου του 1961.
Δυστυχώς, τη συναυλία είδαν μόλις 53 άτομα, οι περισσότεροι φίλοι και συγγενείς του τραγουδιστή.
Ο Ντίλαν φαινόταν αγχωμένος και τραγούδησε μόνο διασκευές παραδοσιακών τραγουδιών.
Ορισμένα από αυτά, όπως τα «Pretty Peggy-O», «Gospel Plow» και «Fixin’ to Die», συμπεριλήφθηκαν και στο πρώτο άλμπουμ του, που ηχογραφήθηκε στις 20 Νοεμβρίου και κυκλοφόρησε στις 19 Μαρτίου του 1962.
Aκούστε το Gospel Plow από τον Ντίλαν
Ούτε το άλμπουμ σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία. Πούλησε μόλις 5 χιλιάδες αντίτυπα, καλύπτοντας οριακά το κόστος παραγωγής.
Η Columbia Records ήταν έτοιμη να λύσει τη συνεργασία τους, αλλά παρενέβη ο θρυλικός Τζόνι Κας, που είδε «κάτι» στον νεαρό και τον υποστήριξε.
Ο τραγουδιστής της Κάντρι ήταν διορατικός και δικαιώθηκε. Σε λίγα χρόνια, ο Μπομπ Ντίλαν έγινε ένας από τους διασημότερους μουσικούς της Αμερικής. Οι στίχοι του έγιναν θρυλικοί και άντεξαν στο χρόνο.
Οι θαυμαστές του έφθασαν να θεωρούν κάθε κουβέντα του, ακόμη και μια τυπική δήλωση ως προφητεία. Ο Ντίλαν δεν μπορούσε ούτε να περπατήσει στο δρόμο για να αποφύγει τις ακραίες εκδηλώσεις θαυμασμού. Κι όλα ξεκίνησαν από μια συναυλία 53 ατόμων.
Τα τραγούδια που ακούστηκαν το βράδυ της 4ης Νοεμβρίου:
Pretty Peggy-O
In The Pines
Gospel Plow
1913 Massacre
Blackwater Blues
A Long Time A-Growin’
Fixin’ To Die
Talking Bear Mountain Picnic Massacre Blues
Man On The Street
Talking Merchant Marine
Black Cross
Freight Train Blues
Song To Woody
Talking New York
