Για 15 χρόνια, ο συνταγματάρχης των SS Αντόλφ Άιχμαν, υπεύθυνος για τον θάνατο έξι εκατομμυρίων Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στα γκέτο, παρέμενε εξαφανισμένος.
Η σχεδόν φυσιολογική ζωή του έληξε όταν η μυστική ισραηλινή υπηρεσία Μοσάντ, πληροφορήθηκε ότι ο αρχιτέκτονας του ολοκαυτώματος, ζούσε άνετο και πλουσιοπάροχο βίο με την οικογένεια του στην Αργεντινή.
Και όλα αυτά χάρη στον παχυλό μισθό που έπαιρνε από την CIA.
Οι Αμερικανοί τον προστάτευαν για να μην αποκαλύψει ότι πρώην συνεργάτες του, είχαν γίνει πράκτορες στις μυστικές υπηρεσίες της Αμερικής και της Δυτικής Γερμανίας, στο όνομα του ψυχρού πολέμου Ανατολής και Δύσης.
Ο φάκελος που αποκάλυπτε την πραγματική ταυτότητα του Ρικάρντο Κλέμεντ, όπως ήταν το ψεύτικο όνομά του, παραδόθηκε στα γραφεία της Μοσάντ το 1959, από τον Γερμανό πράκτορα Φριτς Μπάουερ.
Στην πραγματικότητα τον ναζί εγκληματία παρέδωσε στα χέρια των Ισραηλινών, ο καγκελάριος της Γερμανίας Κόνραντ Αντενάουερ. Ήταν το αντάλλαγμα για να μην αποκαλυφθούν άλλοι αξιωματούχοι της κυβέρνησής του, που είχαν συνεργαστεί με τον Χίτλερ. Ένας από αυτούς ήταν ο Χανς Γκλόμπκε, το «δεξί χέρι» του καγκελάριου και σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας της Δυτικής Γερμανίας.
Η κινηματογραφική απαγωγή του
Πράκτορες της Μοσάντ έφθασαν με άκρα μυστικότητα στην Αργεντινή και άρχισαν να παρακολουθούν τον Άιχμαν.
Έστησαν ένα τουριστικό γραφείο ταξιδιών κοντά στη γειτονιά του για να μην κινήσουν υποψίες. Το σχέδιο ήταν να τον μεταφέρουν ζωντανό στο Ισραήλ για να δικαστεί.
Προς μεγάλη τους έκπληξη, ενώ ο ίδιος έκρυψε καλά το παρελθόν του, ο γιος του διατυμπάνισε στη φιλενάδα του το μίσος του για τους Εβραίους.
Ο νεαρός αγνοούσε ότι η φίλη του ήταν Εβραία που βοήθησε αποφασιστικά τις ισραηλινές αρχές στη σύλληψη του πατέρα του!
Το βράδυ της 11ης Μαΐου του 1960, δύο αυτοκίνητα με αναμμένες μηχανές περίμεναν έξω από το σπίτι του να επιστρέψει από τη δουλειά του.
Την ώρα που έφθασε, ένας από τους πράκτορες τον φώναξε με το όνομα του και όταν ο Άιχμαν γύρισε, δέχτηκε μία δυνατή γροθιά στο πρόσωπο από άλλο πράκτορα, με αποτέλεσμα να πέσει στο έδαφος ουρλιάζοντας από τον πόνο.
Σε δευτερόλεπτα, τον έβαλαν σηκωτό σε ένα από τα δύο αυτοκίνητα και αφού του έδεσαν τα μάτια, τα χέρια και τα πόδια, τον οδήγησαν σε ασφαλές κρησφύγετο, μέχρι να βρουν την κατάλληλη ευκαιρία να τον φυγαδεύσουν, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τις αρχές της Αργεντινής.
Η οικογένειά του τον αναζητούσε. Τηλεφώνησε σε νοσοκομεία μήπως του έχει συμβεί κάτι, απέφευγε όμως να ειδοποιήσει την Αστυνομία.
Στο τέλος κατάλαβαν τι είχε συμβεί.
Δέκα μέρες αργότερα, η Μοσάντ τον φόρτωσε ναρκωμένο σε ένα εμπορικό αεροσκάφος της Ελ Αλ και τον οδήγησε στην Ιερουσαλήμ.
Η παράνομη απαγωγή προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Αργεντινής και Ισραήλ
Στις 23 Μαΐου του 1960, ο ηγέτης του Ισραήλ Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, ανακοίνωσε τη σύλληψη του εγκληματία πολέμου Άιχμαν.
Η Αργεντινή διαμαρτυρήθηκε και ζήτησε την σύγκλιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Υποστήριξαν ότι παραβιάσθηκαν τα κυριαρχικά δικαιώματα του κράτους τους, αλλά και το Διεθνές Δίκαιο, που απαγόρευε την απαγωγή πολίτη από επικράτεια ουδέτερης χώρας, χωρίς ενημέρωση των αρχών της.
Στη διαμάχη που ακολούθησε, το Ισραήλ παραδέχθηκε την παραβίαση, αλλά δικαιολογήθηκε ότι η παράνομη απαγωγή έγινε από οργάνωση Εβραίων πολιτών και όχι από κρατικούς υπαλλήλους.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας εξέδωσε συμβιβαστικό ψήφισμα, με το οποίο πρότεινε «επανόρθωση» από το Ισραήλ και δημόσια δίκη του Άιχμαν.
Το Ισραήλ ζήτησε συγγνώμη από την Αργεντινή. Αρνήθηκε όμως να επιστρέψει τον κρατούμενο τον οποίο παρέπεμψε σε δίκη, που ξεκίνησε στις 11 Απριλίου.
Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε θανατική ποινή και στις 31 Μαΐου 1962, εκτελέστηκε στις φυλακές της πόλης Ράμλα με απαγχονισμό.
Ήταν η μέρα που ο Άιχμαν πλήρωσε για τα εγκλήματά του σε βάρος της ανθρωπότητας.
