Ο Γεώργιος Παπανικολάου, γνωστός για το «Τεστ Παπ», προτάθηκε δύο φορές για το Βραβείο Νόμπελ το 1953 και το 1960, αλλά και τις δύο φορές η Bασιλική Aκαδημία της Στοκχόλμης αδίκησε τον εαυτό της και αρνήθηκε την κορυφαία επιβράβευση στον άνθρωπο που έκανε τη διάγνωση για τον καρκίνο του τραχήλου, ρουτίνα.
Οι λόγοι που ο Έλληνας επιστήμονας δεν βραβεύτηκε ήταν πολλοί.
Η επίσημη εκδοχή ανέφερε ότι η επιτροπή προτίμησε να βραβεύσει γιατρούς που είχαν βρει θεραπείες κι όχι τον Παπανικολάου, που είχε ασχοληθεί με την πρόληψη του καρκίνου.
Σύμφωνα με τη μαθήτρια του Παπανικολάου, την Ιρένα Κορπόσφκα, η επιτροπή ήταν επιφυλακτική με το έργο του γιατρού, γιατί ήταν εξαιρετικά πρωτοποριακό.
Μάλλον η επιτροπή δεν πίστευε πόσο μεγάλο ήταν το επίτευγμα του Παπανικολάου, το οποίο δεν εφαρμόσθηκε σε μία μέρα, αλλά έγινε κομμάτι της ιατρικής πρακτικής σταδιακά.
Η άλλη εκδοχή είναι ότι τα μέλη της επιτροπής είχαν ήδη ρισκάρει στον παρελθόν και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα. Το 1926 απένειμαν το Nόμπελ στην εξίσου πρωτοποριακή θεωρία του Δανού, Φίμπιγκερ Γιοχάννες Αντρέας Γκριμπ. Ο Γκριμπ υποστήριξε ότι οι παρασιτικοί νηματώδεις σκώληκες προκαλούσαν τον καρκίνο.
Η θεωρία του γρήγορα διαψεύστηκε και το φιάσκο σημάδεψε και την επιτροπή που βιάστηκε να τον επιβραβεύσει.
Μια άλλη εκδοχή κάνει λόγο για μια πιθανή «αντιγραφή». Ο Ρουμάνος γιατρός Αουρέλ Μπάμπες, δημοσίευσε τα ευρήματά του για τη διάγνωση του καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας, την ίδια περίοδο με τον Παπανικολάου.
Κανείς δεν υποστήριξε σοβαρά ότι η θεωρία του Παπανικολάου ήταν αποτέλεσμα αντιγραφής. Η εργασία του Μπάμπες είχε δημοσιευτεί στο ευρωπαϊκό περιοδικό «Πρες Μέντικαλ», που δεν είχε μεγάλη κυκλοφορία στην Αμερική και ο Παπανικολάου ήταν πολύ πιθανό να μην την είχε καν υπ’ όψιν. Ούτε ο ίδιος ο Μπάμπες ανέφερε ποτέ την πιθανότητα να στηρίχθηκε ο Παπανικολάου στη δική του θεωρία. Ωστόσο, οι επιφυλάξεις και τα κουτσομπολιά δεν αποφεύχθηκαν.
«Ήταν ένα ατύχημα της επιστήμης και της βράβευσης το γεγονός ότι ο Γεώργιος Παπανικολάου, ο άνθρωπος ο οποίος έσωσε, σώζει και θα σώζει ζωές, δεν τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ», είπε ο Καθηγητής Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιος Κρεάτσας, στη «Μηχανή του Χρόνου».
Ωστόσο, το έργο του καθηγητή επιβραβεύεται καθημερινά από χιλιάδες γυναίκες σε όλο τον κόσμο, που με ασήμαντο κόστος, σε ελάχιστο χρόνο και χωρίς πόνο πραγματοποιούν την εξέταση που έχει σώσει εκατομμύρια ζωές. Αυτό είναι το μεγαλύτερο βραβείο.
Ο Γιώργος Παπανικολάου γεννήθηκε τον Μάιο του 1883 και πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου 1962.
Την ιστορία του μπορείτε να διαβάσετε στο δεύτερο βιβλίο των συντελεστών της Μηχανής του Χρόνου «Ένοχοι και Αθώοι»
