Στις 11 Δεκεμβρίου, ο Γρηγόρης Αυξεντίου μαζί με τον αρχηγό της ΕΟΚΑ Γρίβα Διγενή και κάποιους άλλους αντάρτες, έστησαν μία παγίδα θανάτου στους Βρετανούς, στην περιοχή Σπήλια. Μπερδεύοντάς τους, τελικά οι άγγλοι στρατιώτες αλληλοεξοντώθηκαν.
Στην κορυφογραμμή που δεσπόζει το χωριό Κούρδαλι βρίσκονταν τα λημέρια της ΕΟΚΑ. Ουσιαστικά επρόκειτο για ένα σύστημα τριών κρησφύγετων, αποθηκών, μαγειρίων και άλλων μυστικών εγκαταστάσεων. Το σημείο όμως προδόθηκε και περικυκλώθηκε από βρετανούς στρατιώτες. Στόχος τους ήταν η σύλληψη του αρχηγού της ΕΟΚΑ και άλλων ανταρτών. Αν το πετύχαιναν θα έδιναν τέλος στον απελευθερωτικό αγώνα.
Ο Γρίβας με τον Αυξεντίου και άλλους 18 αντάρτες, βρίσκονταν στο κρυσφύγετό τους, ανατολικά της Κακοπετριάς στο χωριό Σπήλια. Τότε έφτασαν βρετανικά φορτηγά γεμάτα στρατιώτες. Ο Διγενής διέταξε τον Αυξεντίου να κάνει αναγνώριση. Γυρίζοντας πίσω, ανέφερε πώς επρόκειτο για περίπου 200-250 στρατιώτες, οι οποίοι κατευθύνονταν προς την πλευρά τους.
Η αλληλοεξόντωση των Βρετανών
Η πυκνή ομίχλη είχε σκεπάσει την περιοχή και το απόσπασμα του Αυξεντίου αποφάσισε να επιτεθεί με πυρά εναντίον των Άγγλων. Δεν ήξεραν όμως ότι οι εχθροί είχαν κυκλώσει το χωριό και ότι οι ίδιοι βρίσκονταν στη μέση.
Η ταχύτητα του Αυξεντίου και των ανταρτών διέσωσε την κατάσταση και κατάφεραν να ξεφύγουν από τον κλοιό.
Αφού συμπτύχθηκαν γρήγορα, απομακρύνθηκαν από την περιοχή.
Οι Βρετανοί όμως δεν αντιλήφθηκαν ότι οι αντάρτες είχαν εξαφανιστεί και άνοιξαν πυρ. Λόγω χαμηλής ορατότητας, οι Άγγλοι στρατιώτες χτύπαγαν ο ένας τον άλλον και αλληλοεξοντώθηκαν.
Όταν κατάλαβαν το λάθος τους, ήταν πλέον αργά. Δεκαπέντε συμπατριώτες τους κείτονταν νεκροί και άλλοι 37 είχαν τραυματιστεί.
Σε ένα απόρρητο βρετανικό έγγραφο αναφέρεται πως αυτή ήταν η πρώτη φορά που οι στρατιώτες τους έρχονταν αντιμέτωποι με τους «τρομοκράτες».
Η μαρτυρία του Γρηγόρη Αυξεντίου
«Το δικό μου το βιολί (το όπλο μου) δεν πρόκειται ποτέ να πέσει στα χέρια των Κότσιηδων (Άγγλων), εφ’ όσον είμαι ζωντανός. Τώρα που σου γράφω, το έχω στα γόνατά μου και είμαι περήφανος γι’ αυτό, γιατί έπαιξα κάτι όμορφους σκοπούς. Τους έστησα ένα σπουδαίο παιχνίδι, που θα το θυμούνται όσο υπάρχει βρετανικός στρατός. Έβαλα δύο τάγματα και αλληλοσυγκρούστηκαν και γέμισαν την χαράδρα πτώματα και εγώ έφυγα μέσα από τα μάτια τους, κατρακυλιστός, με τον τρόπο που ξέρεις. Δεν πρόφτασα όμως να καλοκάτσω, όπου πάω με κυνηγάει η προδοσία. Και τώρα τρέχω, διαρκώς κυνηγημένος από την προδοσία».
Η καταδίωξη στα σκοτάδια
Ωστόσο ο κίνδυνος δεν είχε περάσει.
Οι Βρεττανοί καταδίωξαν τους αντάρτες, οι οποίοι είχαν καλυφθεί από τα φυλλώματα.
Απογοητευμένοι οι Άγγλοι στρατιώτες μετά από ώρα και λόγω του σκότους, εγκατέλειψαν τις προσπάθειές τους.
Αν και αρχικά το σκοτάδι είχε λειτουργήσει θετικά για τους αντάρτες, αργότερα μετετράπηκε σε εχθρό αφού στην προσπάθειά τους να διαφύγουν κόντεψαν να πέσουν από τον γκρεμό.
Λίγο πριν το χάραμα ο Γρίβας με τους αντάρτες του έφτασε στα Σπήλια.
Το μόνο που κατάφεραν εις βάρος της Οργάνωσης οι στρατιώτες των Βρετανών ήταν η σύλληψη του τραυματισμένου τομεάρχη Ρένου Κυριακίδη.
Οι Άγγλοι στη συνέχεια ανακάλυψαν και ανατίναξαν τα κρησφύγετα, αλλά ο βασικός τους στόχος, που ήταν η σύλληψη του αρχηγού και των άλλων ανταρτών απέτυχε. Λημέρια της ΕΟΚΑ έκτοτε δεν ξανακατασκευάστηκαν.
Αποφάσισαν να δημιουργήσουν κατά τόπους μεμονωμένα κρησφύγετα.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ:
Νίτσα Χατζηγεωργίου, η πανέμορφη κομμώτρια που σαγήνευε τους Εγγλέζους για λογαριασμό της ΕΟΚΑ. Πως έσωσε τον Αυξεντίου υποδυόμενη την ερωμένη του. Αντί να την τιμήσουν την έδιωξαν και στα 37 της βρέθηκε στραγγαλισμένη …
