Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του έκτου τους δίσκου, «L.A. Woman», τα μέλη των Doors αυτοσχεδίαζαν πάνω στο καουμπόικο τραγούδι «(Ghost) Riders in the Sky» του Stan Jones.
Ακούγοντάς το, ο τραγουδιστής τους, Τζιμ Μόρισον πετάχτηκε πάνω λέγοντας «Έχω στίχους γι’ αυτό».
Οι στίχοι ήταν το «Riders on the storm»/»Καβαλάρηδες στην Καταιγίδα».
Ο κιμπορντίστας του συγκροτήματος, Ρέυ Μάνζαρεκ τού απάντησε πως είναι πολύ ωραίοι οι στίχοι αλλά δεν μπορούν να τους βάλουν πάνω σε αυτή την καουμπόικη μελωδία.
«Κάτσε να σκεφτώ τι μπορώ να κάνω» τού είπε και άρχισε να παίζει στο ηλεκτρονικό του πιάνο την καταπληκτική εισαγωγή του τραγουδιού.
Σύμφωνα με τον Μάνζαρεκ, ο Μόρισον, όταν ηχογραφούσε το τραγούδι, γνώριζε πως θα πάει στο Παρίσι και οι στίχοι «Girl, you gotta love your man
Take him by the hand
Make him understand
The world on you depends
Our life will never end»,
«Κορίτσι πρέπει να αγαπάς τον άντρα σου
Πιάσε τον από το χέρι
Κάν’ τον να καταλάβει
Ο κόσμος εξαρτάται από σένα
Η ζωή μας ποτέ δεν θα τελειώσει»,
απευθύνονταν στη μακροχρόνια σύντροφό του Πάμελα Κούρσον.
Το τραγούδι για έναν μανιακό δολοφόνο
Το τραγούδι περιέγραφε ένα μανιακό δολοφόνο που κάνε ωτοστόπ, έναν «hitchhiker». Οι εικόνες για τον «hitchhiker» υπήρχαν στο μυαλό του Μόρισον από το 1962.
Τότε, ως φοιτητής ακόμη στη Φλόριντα, είχε σχέση με μια κοπέλα που έμενε σχεδόν 300 μίλια μακριά.
Πολλές φορές συνήθιζε να κάνει ωτοστόπ για να τη συναντήσει.
Εκείνες οι εμπειρίες του στους ζεστούς και γεμάτους σκόνη δρόμους της εθνικής οδού αποτέλεσαν τα πρώτα ερεθίσματα για τους στίχους.
Ο στίχος «There’s a killer on the road»/Υπάρχει ένας δολοφόνος στον δρόμο» ήταν και μια αναφορά στην πειραματική ταινία του 1969, «HWY: An Amercan ppastoral», στην οποία ο Μόρισον είχε γράψει το σενάριο, είχε κάνει τη σκηνοθεσία και είχε πρωταγωνιστήσει.
Η ταινία παρουσίαζε τις βόλτες ενός «hitchhiker» που στο τέλος αποκαλύπτεται πως είχε δολοφονήσει τον οδηγό που είχε σταματήσει να τον πάρει με το αυτοκίνητο του.
Το τραγούδι που ακούστηκε ζωντανά μόλις δύο φορές
Ο Πολ Ρόθτσάιλντ, που είχε κάνει παραγωγή στους πέντε προηγούμενους δίσκους των Doors, αποφάσισε να μη συνεχίσει στο «L.A. woman», γιατί δεν του άρεσαν τα τραγούδια.
Μάλιστα, τα είχε χαρακτηρίσει «μουσική κοκτέιλ», κυρίως λόγω του «Love her madly».
Στον δίσκο τελικά έκαναν παραγωγή οι ίδιοι οι Doors και ο ηχολήπτης Μπρους Μπότνικ.
Δυστυχώς, ένα από τα ομορφότερα τραγούδια των Doors παίχτηκε ζωντανά μόνο δυο φορές , τον Δεκέμβριο του 1970.
Οι Doors είχαν προγραμματίσει μια περιοδεία για την προώθηση του δίσκου αλλά, μετά από τις δυο πρώτες εμφανίσεις, η περιοδεία αναβλήθηκε.
Αν κάποιος ακούσει προσεχτικά τα τραγούδι, θα παρατηρήσει έναν ψίθυρο πίσω από τα λόγια.
Ο Τζιμ Μόρισον ψιθύρισε τους στίχους πάνω από το τραγούδι, για να δώσει μια ιδιαίτερη ηχώ.
Αυτοί οι στίχοι έμελλε να είναι και το κύκνειο άσμα του.
Ήταν το τελευταίο τραγούδι ηχογράφησε.
Λίγους μήνες μετά πήγε στο Παρίσι, όπου στις 3 Ιουλίου βρέθηκε νεκρός.
Το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει ως σινγκλ λίγες μέρες πριν τον θάνατό του.
Πηγή: Οι κρυμμένες ιστορίες πίσω από τα τραγούδια του Τάσου Βαφειάδη, εκδόσεις ΖΗΤΗ
Διαβάστε στη «ΜτΧ»: 
