Στη χώρα του στις ΗΠΑ δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Έκανε μεγάλη καριέρα όμως στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Έζησε στην Ανατολική Γερμανία μέχρι το τέλος της ζωής του και τον αποκαλούσαν «ο Κόκκινος Έλβις».
Ο Ντιν Ριντ ήταν τραγουδιστής, ηθοποιός, σκηνοθέτης και ακτιβιστής. Γεννήθηκε στο Κολοράντο το 1938 και αφού τελείωσε το Πανεπιστήμιο άρχισε να αναζητά την τύχη του στη μουσική, πηγαίνοντας στην Καλιφόρνια. Ηχογράφησε ένα single στην Imperial, αλλά η εταιρία δεν του έδινε συμβόλαιο να υπογράψει. Μόνο η Capitol δέχθηκε και μέσω αυτής ο Ριντ κυκλοφόρησε κάποια τραγούδια, ένα εκ των οποίων δεν ξεπέρασε το νούμερο 96 στα charts.
Σε μια περιοδεία του στη Λατινική Αμερική διαπίστωσε ότι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Τα τραγούδια του ακούγονταν παντού και οι πωλήσεις σημείωναν ρεκόρ. Αποφάσισε να μείνει στην Αργεντινή όπου κυκλοφόρησε πολλά άλμπουμ, πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες κι έκανε πολλές περιοδείες απολαμβάνοντας την αγάπη του κόσμου. Έμεινε τέσσερα χρόνια και έδωσε πολλές συναυλίες.
Στη συνέχεια μετακόμισε στη Χιλή όπου ανέπτυξε αριστερή ιδεολογία και άρχισε να εξωτερικεύει τις πολιτικο-κοινωνικές ανησυχίες του.
Μιλούσε για τη φτώχεια και την καταπίεση. Διαμαρτυρόταν για τα πυρηνικά όπλα και την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και πραγματοποιούσε δωρεάν συναυλίες σε φτωχογειτονιές και σε φυλακές.
Όταν επέστρεψε στο Μπουένος Άιρες συνάντησε τη δυσαρέσκεια των αρχών οι οποίοι τον απέλασαν το 1966 μετά το πραξικόπημα.
Η δεκαετία του ΄70 τον βρήκε στη Ρώμη όπου έπαιξε σε πολλά σπαγγέτι γουέστερν και διαφημίσεις.
Ταξίδεψε σε χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης μεταξύ των οποίων και η Σοβιετική Ένωση όπου ανακάλυψε πόσο δημοφιλής ήταν.
Το 1973 ο Ριντ αποφάσισε να εγκατασταθεί μόνιμα στην Ανατολική Γερμανία όπου συνέχισε να γράφει τραγούδια, να σκηνοθετεί και να παίζει σε ταινίες. Γύρισε συνολικά 20 ταινίες, κυκλοφόρησε 13 άλμπουμ και έδωσε συναυλίες σε 32 χώρες.
Το 1978 σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στην ταινία «El Cantor», μια βιογραφία για τον φίλο του Víctor Jara, τον δημοφιλή Χιλιανό τραγουδοποιό ο οποίος δολοφονήθηκε από τον στρατό μετά το πραξικόπημα του 1973.
Παρά την αριστερή του φιλοσοφία ποτέ δεν εντάχθηκε στο Ενιαίο Σοσιαλιστκό Κόμμα. Αγαπούσε τη χώρα του, παρά την αντίθετη άποψη που είχε για την πολιτική της και τα τραγούδια του συχνά αντανακλούσαν την αγάπη του για την πατρίδα του. Δεν παραιτήθηκε ποτέ από την αμερικανική ιθαγένεια και όσα χρόνια έλειπε συνέχισε να υποβάλλει φορολογικές δηλώσεις στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, σε μια τηλεοπτική του συνέντευξή του στο CBS υπερασπίστηκε την Σοβιετική παρέμβαση στο Αφγανιστάν και την κατασκευή του τείχους του Βερολίνου, ενώ συνέκρινε τον Ρήγκαν με τον Στάλιν. Οι δηλώσεις αυτές εξόργισαν πολλούς στις ΗΠΑ, ακόμα και την οικογένειά του και τους φίλους του. Μετά τη συνέντευξη, ο Ριντ έλαβε πολλές επιστολές μίσους από την Αμερική που τον χαρακτήριζαν «προδότη».
Το 1986, έξι εβδομάδες μετά τη συνέντευξη, ο Ριντ βρέθηκε νεκρός σε μια λίμνη κοντά στο σπίτι του στο ανατολικό Βερολίνο. Αν και επισήμως ανακοινώθηκε πως ο πνιγμός του επρόκειτο για δυστύχημα, οι γερμανοί φίλοι του υποψιάζονταν αυτοκτονία, ενώ οι συγγενείς του στις ΗΠΑ ισχυρίζονταν ότι είχε δολοφονηθεί.
Αργότερα βρέθηκε ένα σημείωμα στο αυτοκίνητό του. Σε αυτό ο Ροντ εξέφραζε τη λύπη του για την κατάρρευση της σχέσης του με την τρίτη σύζυγό του. Ζητούσε επίσης συγνώμη από τον γενικό γραμματέα του Κόμματος, Χόνεκερ, για τις ενέργειές του που θα μπορούσαν να βλάψουν την εικόνα της Ανατολικής Γερμανίας.
Το σημείωμα μπήκε στους κρατικούς φακέλους ως «διαβαθισμένη πληροφορία».
Το 2004 ένα ρωσικό τηλεοπτικό κανάλι πρόβαλε ένα ντοκιμαντέρ για τον Ριντ, αναφέροντας τις πιθανότητες να ήταν πράκτορας της CIA, της KGB ή της Στάζι χωρίς ωστόσο να παρουσιάζει κανένα στοιχείο. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι την περίοδο μεταξύ 1976 και 1978, δούλεψε για το διεθνές τμήμα του Στάζι.
Για τον Ντιν Ριντ γυρίστηκαν ντοκιμαντέρ, ενώ ο Τομ Χανκς εξαγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου του Ρέτζι Νάντελσον «Comrade Rockstar». Το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο έχει θεσπίσει στη μνήμη του βραβείο για την ειρήνη.
Διαβάστε:
«Οι ζωές των άλλων». Ο πρωταγωνιστής της οσκαρικής ταινίας ήταν φρουρός στο τείχος του Βερολίνου, στόχος της Στάζι και τον παρακολουθούσε η γυναίκα του
Διαβάστε: 
