Στις 4 Δεκεμβρίου 1980, δύο μήνες μετά τον θάνατο του ντράμερ Τζον Μπόναμ, οι Led Zeppelin, ένα από τα δημοφιλέστερα ροκ συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής, ανακοίνωσαν την οριστική διάλυσή τους.
Το γκρουπ το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους, είχε αποφασίσει να κάνει περιοδείες, αλλά δεν πρόλαβε. Ο 32χρονος Τζον Μπόναμ βρέθηκε νεκρός στο κρεβάτι του σπιτιού του.
Αιτία θανάτου ήταν η αναρρόφηση εμετού, κατά τη διάρκεια του ύπνου, λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ. Στον οργανισμό του δεν βρέθηκαν ναρκωτικές ουσίες και ο θάνατός του αποδόθηκε σε παθολογικά αίτια.
Τα μέλη του συγκροτήματος συγκλονίστηκαν από το γεγονός. Δεν μπορούσαν να διαχειριστούν την απώλεια του φίλου και συνεργάτη τους. Και καλλιτεχνικά, είχαν βρεθεί σε αδιέξοδο. Χωρίς ντράμερ η διάσημη μπάντα ήταν στον αέρα.
Η ακύρωση της περιοδείας και η ανακοίνωση της διάλυσης του συγκροτήματος
Οι πολυαναμενόμενες συναυλίες ακυρώθηκαν άμεσα, αλλά αυτό δεν σταμάτησε τις φήμες που κυκλοφορούσαν ότι το συγκρότημα είχε αρχίσει να ψάχνει για καινούργιο μουσικό, ο οποίος θα έπαιρνε τη θέση του Μπόναμ.
Η πραγματικότητα ωστόσο ήταν διαφορετική. Οι εναπομείναντες μουσικοί αποφάσισαν ότι δεν θα ήταν σωστό να αλλοιώσουν τη κληρονομιά τους, παίρνοντας κάποιον άλλο να παίξει ντραμς. Η διάλυση ήταν μονόδρομος.
«Ευχόμαστε να γίνει ευρέως γνωστό, ότι η απώλεια του πολυαγαπημένου μας φίλου και ο βαθύς σεβασμός που τρέφουμε για την οικογένεια του, μαζί με τη βαθιά αίσθηση της αδιαίρετης αρμονίας που νιώθουμε εμείς και ο μάνατζερ μας, μας οδήγησαν στην απόφαση ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε πλέον ως συγκρότημα δίχως εκείνον», έγραφε η ανακοίνωση που έδωσαν στα μέσα ενημέρωσης.
Μετά τη διάλυση της μπάντας, τα μέλη ασχολήθηκαν με τις προσωπικές τους καριέρες.
Το 1982, κυκλοφόρησε ο τελευταίος δίσκος των Led Zeppelin με τίτλο «Coda». Εμπεριείχε πλήθος ανέκδοτων τραγουδιών και έγινε επιτυχία.
Οι πολλαπλές προσπάθειες επανένωσης
Τα επόμενα χρόνια, έγιναν απόπειρες επανένωσης, αλλά όλες επέβησαν άκαρπες.
Οι Ρόμπερτ Πλαντ, Τζίμι Πέιτζ και Τζον Πολ Τζόουνς συνεργάστηκαν περιστασιακά και έκαναν κάποιες ηχογραφήσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η συνάντηση τους όμως διήρκεσε ελάχιστα.
Το 1985, επανενώθηκαν για ένα βράδυ. Ανέβηκαν στη σκηνή στο Live Aid στη Φιλαδέλφεια, όπου υποδέχτηκαν τον Φιλ Κόλινς και τον Τόνι Τόμσον των Power Station στα κρουστά.
Η δεύτερη επανασύνδεση έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 1988, στη συναυλία για τη 40η επέτειο της δισκογραφικής εταιρείας Atlantic Records. Αυτή τη φορά ντραμς έπαιξε ο γιος του Τζον Μπόναμ, Τζέισον, ο οποίος πήρε τη θέση του πατέρα του. Το 2007 ήταν η τελευταία φορά που το κοινό απόλαυσε το συγκρότημα, στο London’s Ο2 Arena στην Αγγλία, έπειτα από 19 χρόνια.
Τη θέση του Μπόναμ στα τύμπανα είχε πάλι ο γιος του, Τζέισον.
Η εμφάνισή τους στέφτηκε από επιτυχία. Οι 20.000 θεατές παραληρούσαν και καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς δεν σταμάτησαν να χειροκροτούν και να ζητούν επανένωση.
Η μπάντα ωστόσο δεν υπέκυψε στον πειρασμό. Παρά το γεγονός ότι το σόου αποδείχτηκε προσοδοφόρο, δεν θέλησαν να αλλάξουν στάση.
«Πιέζαμε τους εαυτούς μας και κάναμε σπασμωδικές κινήσεις. Κάναμε πρόβες ατελείωτες και εμείς και ο Τζέισον πλέον ως μέλος του συγκροτήματος. Γι΄αυτό πήγε τόσο καλά. Ό,τι και να κάναμε όμως δεν είχε αποτέλεσμα. Δεν μπορούσαμε να γίνουμε ένα», είχε υπογραμμίσει ο Τζίμι Πέιτζ σε συνέντευξή του.
Δεν εμφανίστηκαν μαζί σε μουσική σκηνή ποτέ ξανά.
«Ο Ρόμπερτ Πλαντ αντιμετώπιζε ψυχολογικές δυσκολίες. Αισθανόταν άσχημα και δεν επιθυμούσε να συνεχίσει χωρίς τον πατέρα μου. Μου έλεγε: «Δεν έχει σημασία να είσαι εξαιρετικός ντράμερ. Παίζεις υπέροχα και σε αγαπώ πολύ. Ο Τζον όμως ήταν ο ντράμερ των Led Zeppelin. Εκείνος ήταν ο άνθρωπος μου. Είχαμε μοιραστεί πολύ ιδιαίτερες στιγμές μαζί και με τον Τζίμι και τον Τζον Πολ. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μαγεία, εφόσον εκείνος δεν είναι εδώ. Μου λείπει κάθε μέρα», αποκάλυψε ο Τζέισον Μπόναμ, ότι του είχε εκμυστηρευτεί ο Πλαντ.
Η ηχογράφηση της συναυλίας στο Ο2 Arena κυκλοφόρησε σε CD το 2012 και είχε τίτλο «Celebration Day». Ο δίσκος μπήκε στο top -10, ενώ κέρδισε και το βραβείο Grammy για την κατηγορία του Καλύτερου Ροκ Μουσικού Άλμπουμ, το 2014.
Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας:Happybeatle2/Wikimedia Commons