Προς το τέλος της δεκαετίας του ΄30 κυκλοφόρησε το ρεμπέτικο τραγούδι «..ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης….»
Ήταν ένα από τα λίγα «ρεμπέτικα» που τραγουδούσαν όλοι γιατί δεν μιλούσε για τεκέδες, ντουμάνια, λουλάδες, χασίσια και μαστούρες, όπως συνέβαινε με τα αποκαλούμενα χασικλίδικα.
Το τραγούδι δεν γράφτηκε για κάποιο Πειραιώτη, ζόρικο βαρκάρη, αλλά είναι μια παράφραση του σπανιόλικου τραγουδιού «Antonio Vargas Heredia, el Gitano» το οποίο ήταν μεγάλο «σουξέ». Το τραγούδι είχε ακουστεί στη ταινία «Carmen della Triana» του 1938.
Η δίκη για την πατρότητα του τραγουδιού
Ο Μίνωας Μάτσας επινόησε κι έγραψε τους ελληνικούς στίχους (δεν το μετέφρασε) κι ο Περιστέρης το μελοποίησε, έτσι ώστε να μη μοιάζει καθόλου με το ισπανικό τραγούδι.
Στον δίσκο, ως στιχουργός αναφέρεται η Πιπίτσα Οικονόμου, που ήταν υπάλληλος του Μ. Μάτσα. Το όνομα της το χρησιμοποίησε ως ψευδώνυμο ο Μάτσας για να υπογράψει τους στίχους του.
Η επιτυχία ήταν αναπάντεχη, σε βαθμό που ο Juan Mostozo, ο ισπανός συνθέτης, προσέφυγε στην ελληνική Δικαιοσύνη για να προστατεύσει τα δήθεν πνευματικά του δικαιώματα. Οι Έλληνες κατηγορούμενοι πρότειναν ένα μάρτυρα υπεράσπισης, ο οποίος δήλωσε ότι λέγεται Αντώνης, είναι εξ επαγγέλματος βαρκάρης και ότι γι΄αυτόν είχε γραφτεί το ελληνικό τραγούδι!
Το δικαστήριο κήρυξε τους κατηγορουμένους αθώους!
Και όπως λέμε συνήθως, για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμόμαστε οι ηλικιωμένοι, παραθέτω τα κείμενα του Έλληνα «Αντώνη του βαρκάρη του σερέτη» και του Ισπανού «Antonio Vargas Heredia» (σε μετάφραση).
Antonio Vargas Heredia, el Gitano
Έχει δύο χείλια, γαρούφαλου χρώμα |
Διαβάστε επίσης: Ποιο ήταν το «τρελοκόριτσο» από το ομώνυμο τραγούδι του Μπιθικώτση; Η 12χρονη μαθήτρια που την έβγαλε στο πάλκο και τελικά έγινε μεγάλη τραγουδίστρια…