Τα οστά 200 στρατιωτών της στρατιάς του Ναπολέοντα ήρθαν στο φως, ύστερα από ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στη Φρανκφούρτη. Ο ομαδικός τάφος εντοπίστηκε κατά τη διάρκεια υλοποίησης ενός κατασκευαστικού προγράμματος. Σύμφωνα με τη διευθυντή Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Ιστορικών Μνημείων της Φρανκφούρτης, Άντρεα Χάμπελ (Andrea Hampel), υπάρχουν στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν ότι πρόκειται για το στρατό του Ναπολέοντα, που εισέβαλε στη Ρωσία το 1812.
Τα ευρήματα
Τα φέρετρα ήταν πρόχειρα θαμμένα στο έδαφος, ενώ τα κεφάλια των πτωμάτων δεν ήταν τοποθετημένα προς την ανατολή και τη δύση, όπως συνηθίζεται, αλλά στην αντίθετη κατεύθυνση, προς βορρά και νότο. Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει ότι οι ταφές είχαν γίνει πολύ βιαστικά.
Η ανακάλυψη αυτή προκάλεσε αμέσως το ενδιαφέρον των Ιστορικών, καθώς η εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσία θεωρείται μεγάλης ιστορικής σημασίας, ειδικά για τους Ευρωπαίους.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο Ναπολέοντας ήταν ένας ανελέητος δικτάτορας, γενναίος στρατηγός και σχεδιαστής στρατηγικής.
Κατά τη διάρκεια συζήτησης με κάποιον αντίπαλό του, ο Ναπολέοντας δεν δίστασε να δηλώσει πως υπολόγιζε τη νίκη του και την ανωτερότητα της αυτοκρατορίας του, με βάση την ικανότητα του να χάνει στρατιώτες στο πεδίο της μάχης.
Πολλοί ιστορικοί συγκλίνουν ως προς το γεγονός, ότι η προετοιμασία και η βιαστική επιδρομή στη Ρωσία, αποτέλεσε ουσιαστικά στην αρχή τέλους του Ναπολέοντα. Η οριστική του πτώση επισφραγίστηκε στη μάχη του Waterloo το 1815.
Η επίθεση του Ναπολέοντα στη Ρωσία
600 χιλιάδες γαλλικά στρατεύματα επιτέθηκαν στη Ρωσία το καλοκαίρι 1812, με την ελπίδα ότι θα υπερισχύσουν και θα κερδίσουν τον πόλεμο. Ο Ναπολέοντας ήταν πεπεισμένος ότι η Ρωσία θα γινόταν δική του στα τέλη του καλοκαιριού.
Αντιμετώπισε ωστόσο πολλά εμπόδια. Αν και ο στρατός κατάφερε να καταλάβει τη Μόσχα, οι υπερασπιστές της διασκορπίστηκαν στα τριγύρω βουνά.
Ο Ναπολέοντας δεν έδειξε υπομονή. Τους καταδίωξε χωρίς να υπολογίσει το βαρύ χειμώνα, ο οποίος έκανε την εμφάνισή του νωρίτερα εκείνη τη χρονιά. Πολλοί από τους στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους, όχι μόνο λόγω σοβαρών τραυματισμών, αλλά και λόγω ασθενειών, όπως ήταν ο τύφος, ο υψηλός πυρετός και η υποθερμία κατά τη διάρκεια της μάχης.
Η εξουθένωση, η έλλειψη εξοπλισμού και ενδυμασίας για το κρύο και τα αρρωστημένα άλογα, ήταν αρκετά, ώστε να οδηγηθεί το στράτευμα σε υποχώρηση.
Στον δρόμο της επιστροφής για τη Γαλλία όμως, ο στρατός αναγκάστηκε να πολεμήσει σε πολλές μάχες. Είτε μικρές, είτε μεγάλες, ενώ βρισκόταν σε τόσο δυσχερή κατάσταση.
Σύμφωνα με το δίκτυο BBC, μια τέτοια μάχη έλαβε χώρα και στη Φρανκφούρτη, όπου χάθηκαν 13 χιλιάδες Γάλλοι στρατιώτες. Όταν ο στρατός του Ναπολέοντα έφτασε στο Παρίσι, το εναπομείναν στράτευμα άγγιζε μόλις τις 90 χιλιάδες, από τις 600 χιλιάδες με τις οποίες είχε ξεκινήσει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: