Ο Ευγένιος Ζακ Μπούλαρντ γεννήθηκε στο Κολόμπους στη Τζόρτζια το 1895 και είχε εννέα αδέλφια. Ήταν μαύρος και είχε καταγωγή και από τους Ινδιάνους Κρικ. Μπήκε σε ένα πλοίο και έφυγε για τη Σκωτία μετά από ένα περιστατικό στο οποίο παραλίγο να λιντσάρουν τον πατέρα του επειδή ήταν μαύρος.
Από τη Γλασκώβη κατέληξε στη Γαλλία όπου δούλεψε ως πυγμάχος. Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε στη Μαροκινή Ταξιαρχία της Λεγεώνας των Ξένων, όπου εντάσσονταν οι εθελοντές από άλλες χώρες.
Ως μέλος της μονάδας που αποκαλείτο και «Σκιές του Θανάτου» ήταν στην πρώτη γραμμή του Δυτικού Μετώπου και τραυματίστηκε σοβαρά στη μάχη του Βερντέν τον Μάρτιο του 2016. Η Γαλλία του απένειμε το μετάλλιο του Σταυρού του Πολέμου και το Χρυσό Στρατιωτικό Μετάλλιο για την ανδρεία του.
Τον Οκτώβριο εντάχθηκε στη γαλλική αεροπορία όπου αρχικά εκπαιδεύτηκε ως πυροβολητής και στη συνέχεια ως πιλότος. Όταν Αμερικανοί πιλότοι προσφέρθηκαν εθελοντικά να βοηθήσουν τη Γαλλία σχηματίζοντας το περίφημο σώμα «Lafayette Escadrille», ζήτησε να ενσωματωθεί, αλλά η ομάδα είχε συμπληρωθεί. Έτσι υπηρέτησε σε γαλλική μονάδα και ολοκλήρωσε 20 αεροπορικές αποστολές καταρρίπτοντας αρκετά εχθρικά αεροσκάφη.
Όταν οι ΗΠΑ μπήκαν επισήμως στον πόλεμο, ο Μπούλαρντ ήταν το μοναδικό μέλος του ιπτάμενου σώματος που δεν εντάχθηκε στην πολεμική τους αεροπορία, η οποία τότε δεχόταν μόνο λευκούς…
Μετά τον Μεγάλο Πόλεμο, ο Μπούλαρντ έγινε ντράμερ της τζαζ και κατάφερε να ανοίξει στη Γαλλία, νυχτερινό κέντρο με το όνομα «L’Escadrille». Όταν οι Γερμανοί εισέβαλλαν στη Γαλλία έκαναν στέκι το κλαμπ του και είχαν συμπαθήσει πολύ τον ευχάριστο Αφροαμερικανό ιδιοκτήτη, ο οποίος μάλιστα μιλούσε άπταιστα γερμανικά.
Δεν γνώριζαν όμως το παρελθόν του, αλλά ούτε και πως λειτουργούσε ως πληροφοριοδότης της γαλλικής αντίστασης. Τελικά, μπήκε πάλι σε μάχιμη μονάδα, αλλά τραυματίστηκε σε μάχη στην Ορλεάνη και αφού κατέφυγε στην Ισπανία, επέστρεψε στην Αμερική.
Στη γενέτειρά του ήταν εντελώς άγνωστος και αγωνίστηκε να επιβιώσει και να αναθρέψει τις δύο κόρες του.
Είχε χωρίσει το 1935 και είχε κρατήσει την επιμέλειά τους. Εργάστηκε ως φύλακας και πωλητής αρωμάτων και συνεργάστηκε για ένα διάστημα με τον Λούις Άμστρονγκ, αλλά τα τραύματα στην πλάτη δεν του επέτρεπαν να παίξει τόσο καλά όσο παλιά.
Το κλαμπ του στο Παρίσι είχε καταστραφεί στον πόλεμο και με μια μικρή αποζημίωση που πήρε αγόρασε ένα σπίτι στο Χάρλεμ.
Το 1949 ήταν ένα από τα θύματα του άγριου ξυλοδαρμού των διαδηλωτών που συμμετείχαν στη συνομιλία του μαύρου τραγουδιστή Πολ Ρόμπενσον στο Πίκσιλ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Ρόμπενσον ήταν γνωστός ακτιβιστής και θεωρήθηκε ως συμπαθών προς τους κομμουνιστές. Προτού φτάσει ο Ρόμπενσον ένας όχλος επιτέθηκε στους θεατές με ρόπαλα του μπέιζμπολ και πέτρες.
Ο Μπούλαρντ ξυλοκοπήθηκε άγρια από αστυνομικούς και αγανακτισμένους βετεράνους του πολέμου, αλλά κανείς δεν τιμωρήθηκε ποτέ. Στην Αμερική εκείνης της εποχής το να χτυπάς μαύρους ήταν αδίκημα μόνο στα χαρτιά.
Στη δεκαετία του 50΄ ζούσε μόνος στο διαμέρισμά του. Οι κόρες του είχαν παντρευτεί και η μόνη συντροφιά του ήταν το κάδρο με τα 15 πολεμικά μετάλλια. Το 1959 προστέθηκε και το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής από τη γαλλική δημοκρατία.
Το 1960 ο Σαρλ Ντε Γκολ επισκέφθηκε τις ΗΠΑ και ζήτησε να συναντήσει τον Μπούλαρντ. Η Υπηρεσία του Λευκού Οίκου αιφνιδιάστηκε, καθώς είχε παντελή άγνοια για τον ηρωικό μαχητή. Μετά από πολλή προσπάθεια τον εντόπισαν και έσπευσε ο Ντε Γκολ να τον συναντήσει προσωπικά.
Ο Γάλλος πρόεδρος βρήκε τον Μπουρντάλ να εργάζεται ως θυρωρός σε ασανσέρ στο Ροκφέλερ Σέντερ!
Η «μαύρη σκιά του θανάτου», όπως ήταν το παρατσούκλι του, έφυγε από τη ζωή λίγο καιρό αργότερα, στις 12 Οκτωβρίου 1961.
