Από μικρό παιδί είχε εξοικειωθεί με διάφορα όπλα επειδή πήγαινε για κυνήγι με τον πατέρα του, ώστε να εξασφαλίσει το φαγητό για την πάμφτωχη οικογένεια του.
Ο λόγος για τον Αμερικανό πεζοναύτη Κάρλος Χάθκοκ, ο οποίος χαρακτηρίστηκε «θρύλος» των ελεύθερων σκοπευτών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, καθώς ήταν από τους πιο αποτελεσματικούς εκτελεστές.
Του δόθηκε το προσωνύμιο «Λευκό Φτερό», λόγω του φτερού που είχε τοποθετήσει στο καπέλο του. Λέγεται ότι είχε πραγματοποιήσει 300 επιτυχημένες βολές, εκ των οποίων οι 93 είναι επιβεβαιωμένες.
Τα πρώτα χρόνια και η κατάταξη στο στρατό
Ο Χάθκοκ ήταν γεννημένος σκοπευτής. Σε ηλικία 8 ετών πήγαινε στα δάση και παρίστανε το στρατιώτη που καταδίωκε τους «αντίπαλους Γιαπωνέζους». Είχε επηρεασθεί έντονα από τη συμμετοχή του πατέρα του στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μιλούσε για το ένα και μοναδικό όνειρό του: να γίνει πεζοναύτης.
Όπερ και εγένετο. Σε ηλικία 17 ετών, το Μάιο του 1959, κατετάγη στο Στρατό Ξηράς των ΗΠΑ. Ξεκίνησε τη δράση του στο Βιετνάμ, αρχικά στη στρατοτονομία. Σύντομα όμως άλλαξε ειδικότητα.
Ο Χάθκοκ δοκιμάστηκε στις βολές και ξεχώρισε. Για την ακρίβεια ήταν αλάνθαστος. Στη συνέχεια, εκπαιδεύτηκε ως ελεύθερος σκοπευτής.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, οι εκτελέσεις έπρεπε απαραίτητα να επιβεβαιώνονται από τρίτο άτομο και συγκεκριμένα από αξιωματικό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο «επαληθευμένος» αριθμός βολών να είναι τις περισσότερες φορές μικρότερος από τον πραγματικό, αφού ο αξιωματικός δεν ήταν σε θέση να βρίσκεται πάντοτε στις αποστολές.
Η τακτική του Χάθκοκ
Ο Χάθκοκ ήταν κυνικός και αδίστακτος. Συνήθιζε να χτυπά κατά την ανατολή και τη δύση του ηλίου.
«Το πρωί, βγαίνουν έξω (οι αντίπαλοι) ύστερα από μια βραδιά ανάπαυσης, ξεκούρασης, για λίγο κάπνισμα και ξέγνοιαστα γέλια. Από την άλλη, το βράδυ είναι κουρασμένοι, ταλαιπωρημένοι, χασομερούν και δεν δίνουν προσοχή στις λεπτομέρειες», έλεγε ο Χάθκοκ, σύμφωνα με το Military.com.
Μαρτυρίες αναφέρουν πως δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Χάθκοκ προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες του σε αποστολές, που δεν του είχαν ανατεθεί και δεν είχε ειδική πληροφόρηση, μόνο και μόνο επειδή είχε αυτοπεποίθηση. Θεωρούσε πως ήταν καλύτερος από όλους και δεν μπορούσε να συγκριθεί με κανέναν από τους συντρόφους του.
Οι εκτελέσεις
Μια από τις κορυφαίες εκτελέσεις ήταν όταν του ανατέθηκε να σκοτώσει έναν από τους στρατηγούς του βόρειου Βιετνάμ, γνωστού και ως NVA.
Καταδίωξε τον στόχο του επί 4 μέρες και 3 νύχτες χωρίς αρκετό φαγητό, νερό και ύπνο, μέχρι να τον εντοπίσει σε θέση βολής.
Ο Χάθκοκ προσπάθησε να βρει την πιο κατάλληλη θέση. Σύρθηκε ώστε να μην αφήσει ίχνη και να μην είναι ορατή η σκιά του από τους αντιπάλους.
Αν και βρισκόταν 700 γιάρδες μακριά από το στρατηγό, τον πέτυχε με μια και μοναδική βολή στην καρδιά.
Ο στρατηγός των Βιετκόνγκ έπεσε νεκρός και ο Χάθκοκ επέστρεψε στη βάση του χωρίς να γίνει αντιληπτός.
«Ο Κάρλος έγινε ένα με το περιβάλλον. Κατάφερε να ενσωματωθεί ολοκληρωτικά σε αυτό. Είχε την υπομονή, την οξυδέρκεια και το κουράγιο να φέρει εις πέρας την αποστολή. Ήταν σκληρό, αλλά με αυτόν τον τρόπο έσωζε τις ζωές πολλών στρατιωτών. Και το ήξερε, το καταλάβαινε», είχε πει ο αξιωματικός Λαντ.
Ο Χάθκοκ όμως δεν σταμάτησε μετά την εκτέλεση του στρατηγού. Σκότωσε και την αρχηγό διμοιρίας του NVA, η οποία είχε το ψευδώνυμο «Αλήτισσα».
Οι Αμερικανοί υποστήριζαν ότι ήταν γνωστή για τα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλλε τους αιχμαλώτους. Έλεγαν γι’ αυτή ότι μετά από μια συμπλοκή συνέλαβε έναν στρατιώτη και τον βασάνιζε με σαδιστικό τρόπο. Τον έγδαρε ζωντανό. Του έβγαλε τα βλέφαρα, τα νύχια και τον ευνούχισε. Τα ουρλιαχτά του ακούγονταν μέχρι τη μονάδα του Χάθκοκ.
Αυτό τον εξόργισε. Χωρίς να ενημερώσει κανέναν, πήρε μαζί τον παρατηρητή του και σύρθηκε μέχρι τη διμοιρία της «Aλήτισσας». Σε κάποια στιγμή, που η αρχηγός βγήκε να πάρει αέρα, ο Χάθκοκ άδραξε την ευκαιρία. Έβαλε στο όπλο του δύο σφαίρες, σε περίπτωση που αστοχήσει, τη σημάδεψε στο κεφάλι και την εκτέλεσε.
Η επικήρυξη του Χάθκοκ για 30.000 δολάρια
Ο Χάθκοκ είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος του ΝVA. Έτσι τον επικήρυξαν για 30.000 δολάρια. Το NVA έστειλε τον καλύτερο άνδρα του, τον λεγόμενο «Κόμπρα» για να κυνηγήσει τον σκοπευτή και να τον εξολοθρεύσει.
Τελικά οι δύο άνδρες ήρθαν αντιμέτωποι. Πρώτος ο «Κόμπρα» στόχευσε τον Χάθκοκ, αλλά η τύχη δεν ήταν με το μέρος του. Μια ακτίνα ηλίου έπεσε πάνω στο φάσμα, την ώρα που σημάδευε, προκαλώντας λάμψη.
Ο Χάθκοκ με το που την είδε, κατάλαβε περί τίνος επρόκειτο και πρόλαβε να πυροβολήσει πρώτος. Το σημάδι του ήταν απόλυτα ακριβές. Η σφαίρα διαπέρασε το φάσμα και πέτυχε τον «Κόμπρα» στο μάτι. Ο άνδρας έπεσε νεκρός.
«Ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος και κρυψίνους. Το παραδέχομαι. Ήταν σχεδόν τόσο καλός, όσο ήμουν εγώ. Αλλά όχι, αποκλείεται. Κανένας δεν ήταν τόσο καλός όσο εγώ», περηφανευόταν ο Χάθκοκ για την εξολόθρευση του «Κόμπρα».
Το τέλος της καριέρας του
Η καριέρα του Χάθκοκ ως ελεύθερου σκοπευτή έφτασε στο τέλος της, όταν το όχημα στο οποίο επέβαινε με 7 συντρόφους του χτύπησε πάνω σε νάρκη και εξερράγη.
Στην προσπάθεια του να σώσει τους υπόλοιπους στρατιώτες, υπέστη σοβαρά εγκαύματα στο 40% του σώματός του.
Ο Χάθκοκ παρέμεινε στο στρατό, εκπαιδεύοντας την επόμενη γενιά σκοπευτών.
Λίγα χρόνια αργότερα, διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας και αναγκάστηκε να αποσυρθεί.
Γνώριζε πολύ καλά τις κατηγορίες για τους ελεύθερους σκοπευτές, ότι είναι δειλοί και ανέντιμοι δολοφόνοι που δρουν καλυμμένοι χωρίς να ρισκάρουν.
«Μου αρέσει η στόχευση, μου αρέσει το κυνήγι. Ποτέ μου όμως δεν ευχαριστιόμουν με το γεγονός ότι αφαιρούσα ζωές ανθρώπων. Ήταν η δουλειά μου. Αν δεν έβγαζα από τη μέση αυτούς τους μπάσταρδους, θα σκότωναν πολλούς νεαρούς πεζοναύτες. Τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω», είχε πει ο Χάνθοκ σε συνέντευξη.
Πέθανε το Φεβρουάριο του 1999 στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ.
Τσιανγκ Κάι Σεκ, ο ηγέτης που πολέμησε τον Μάο και ηττήθηκε κατά κράτος. Κι όμως είχε συμμαχήσει μαζί του για να πολεμήσουν την Ιαπωνία. Μετά την ήττα του από τον «μεγάλο τιμονιέρη» ίδρυσε την δημοκρατία της Ταϊβάν … 
