Ο στρατιώτης που εικονίζεται δεμένος στον πάσσαλο είναι ο Τζίμι Σμιθ.
Του έχουν δέσει τα μάτια με μαντήλι και στην καρδιά του υπάρχει ένα λευκό χαρτί για να διευκολυνθεί το σημάδι του εκτελεστή.
Τραγική ειρωνεία. Ο εκτελεστής είναι ο φίλος του, Ρίτσαρντ Μπάντελ.
Η πρώτη βολή είναι άστοχη.
Ηθελημένα.
Ο Ρίτσαρντ ξέρει ότι ο Τζίμι δεν είναι δειλός, όπως τον κατηγορούν, ούτε λιποτάκτης.
Πολέμησε στις πιο σκληρές μάχες με ανδρεία. Λύγισε όμως από το σοκ που είχε υποστεί ύστερα από τις πολύνεκρες μάχες και τα δεκάδες πτώματα που αντίκρισε.
Δεν είναι ανάγκη να πεθάνει.
Οι ανώτεροί του έχουν άλλη άποψη.
Διατάζουν τον Ρίτσαρντ να σημαδέψει ξανά. Αυτή τη φορά σωστά. Στην καρδιά του φίλου του.
Στις 5.51 τα ξημερώματα ο Μπλάντελ τραβά την σκανδάλη και ο Σμιθ πέφτει νεκρός.
Από το μετάλλιο ανδρείας στη «λιποταξία»
Κατά τη διάρκεια του αποκαλούμενου Μεγάλου Πολέμου, ο 18χρονος Τζίμι Σμιθ κατατάχθηκε με ενθουσιασμό στον στρατό για να πολεμήσει υπέρ της πατρίδας του.
Ο Βρετανός πολέμησε γενναία κατά τη διάρκεια της Εκστρατείας της Καλλίπολης το 1915.
Το 1916 πήρε μέρος στην μάχη του Σομ, μια από πιο ολέθριες μάχες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Στη μάχη του Σομ, ο Σμιθ τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά κατάφερε να ζήσει.
Ανάρρωσε στο νοσοκομείο του Μπόλτον και το 1917 πολέμησε στην πρώτη γραμμή στην Μάχη του Πασεντάλε στο Βέλγιο.
Του απονεμήθηκε μετάλλιο ανδρείας.
Οι θηριωδίες του πολέμου όμως, του είχαν τσακίσει τη ψυχολογία. Θολωμένος, το έσκασε από το στρατόπεδο.
Μετά από λίγες μέρες τον συνέλαβαν, αφού δεν είχε που να κρυφτεί.
Στο στρατοδικείο ο Τζιμ δεν έβγαλε λέξη.
Ήταν εμφανές ότι δεν ήταν σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ούτε στο δικαστήριο, ούτε στη μάχη.
Ωστόσο, οι στρατοδίκες δεν του αναγνώρισαν κανένα ελαφρυντικό.
Τον έκριναν ένοχο και τον καταδίκασαν σε θάνατο δια τουφεκισμού.
Όμως, ο Τζίμι Σμιθ δεν ήταν λιποτάχτης.
Έπασχε από σύνδρομο μετατραυματικού στρες, που καθηλώνει πνευματικά και διανοητικά τους στρατιώτες μετά από συνθήκες ακραίας ψυχικής δοκιμασίας.
Ο όρος αυτός όμως ήταν άγνωστος μέχρι τα μέσα του 1970 και δεν υπήρχε ψυχιατρική γνωμάτευση.
Έτσι, η απόφαση ήταν προδιαγεγραμμένη.
Οι τύψεις του εκτελεστή
Το 1989 ο Ρίτσαρντ Μπλάντελ πέθανε, κατατρεγμένος από τους δαίμονες του.
Μέχρι τον θάνατο του, ζούσε με την τραυματική θύμηση ότι αυτός εκτέλεσε τον καλύτερο του φίλο και σύντροφο στον πόλεμο.
Αμέτρητα βράδια οι εφιάλτες τον τυραννούσαν.
Ο γιος του, Γουίλιαμ Μπλάντελ δήλωσε ότι ο πατέρας συχνά φώναζε μέσα στον ύπνο του: «Τι τρόπος να σε αφήσω, τι τρόπος να πεθάνεις»!
Αποκατάσταση της αλήθειας
Κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, περισσότεροι από 306 Βρετανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα για λιποταξία.
Το 2006, και έπειτα από μακροχρόνια προσπάθεια που ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, αποδόθηκε χάρη και πολλοί στρατιώτες που εκτελέστηκαν αναγνωρίστηκαν και τιμήθηκαν σαν πραγματικοί ήρωες.
Η αρχική φωτογραφία είναι από αναπαράσταση της εκτέλεσης από βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο.
Πηγή: dailymail
