ΠΗΓΗ: ΟΙ 100 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, MICHAEL LEE LANING. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ.
Ο Γουλιέλμος ηγήθηκε της τελευταίας επιτυχημένης εισβολής στην Αγγλία το 1066.
Η νίκη του στη μάχη του Χέιστινγκς εξασφαλίστηκε με τον πρωτοποριακό τρόπο που χρησιμοποίησε τους τοξότες του και τη θαρραλέα προσωπική του ηγεσία. Στη συνέχεια οδήγησε στην καθιέρωση μιας νέας φεουδαρχικής τάξης στην Αγγλία, που είχε ως αποτέλεσμα μια μακροπρόθεσμη πολιτική και κοινωνική επανάσταση.
Ο Γουλιέλμος κέρδισε το στέμμα της Αγγλίας και απ’ αυτόν δημιουργήθηκε μια διαδοχική σειρά βασιλέων, η οποία περιλαμβάνει όλους τους Άγγλους μονάρχες από τότε και στο εξής.
Γεννήθηκε το 1027 στη πόλη Φαλέζ της Νορμανδίας και ήταν νόθος γιος του Ροβέρτου 1ου, δούκα της Νορμανδίας.
Κληρονόμησε τον τίτλο του πατέρα του, όταν ήταν μόλις οκτώ ετών.
Οι πολιτικοί του εχθροί τον αποκαλούσαν συχνά ο «Νόθος» και ο Γουλιέλμος επέζησε τα εφηβικά του χρόνια μόνο χάρη στην προστασία του βασιλιά της Γαλλίας, Ερρίκο 1ου.
Σε ηλικία περίπου 15 ετών, ο Γουλιέλμος ήταν ψηλός και γεροδεμένος.
Φανέρωσε τα σπάνια χαρίσματά του στον πόλεμο, καθώς επίσης και την ικανότητά του να εμπνέει τους άλλους να τον ακολουθούν στη μάχη.
Όταν ενηλικιώθηκε, κατέπνιξε μια σειρά από εξεγέρσεις των βαρόνων του δουκάτου του και εδραίωσε την εξουσία του με τη δύναμη του ξίφους του.
Στη συνέχεια, εισέβαλε στη γειτονική επαρχία του Μεν και στη Βρετάνη.
Αφού μεγάλωσε τις κτήσεις του στη Γαλλία, ο Γουλιέλμος άρχισε να αναζητεί περισσότερες κατακτήσεις.
Βρήκε την ευκαιρία που ζητούσε, απέναντι από τη Μάγχη.
Η αδελφή του παππού του ήταν μητέρα του βασιλιά Εδουάρδου της Αγγλίας και με βάση αυτή τη συγγένεια, ο Γουλιέλμος αυτοανακηρύχθηκε διάδοχος του αγγλικού θρόνου, μιας και ο Εδουάρδος δεν είχε παιδιά.
Το 1051 ο Γουλιέλμος έπεισε τον Εδουάρδο να υποστηρίξει τη υποψηφιότητά του, κρατώντας όμηρο τον αδελφό της συζύγου του Εδουάρδου, τον Χάρολντ Γκόντγουϊν, στη Γαλλία.
Όταν πέθανε ο Εδουάρδος, ο Γκόντγουϊν ανακάλεσε και ανέβηκε στον θρόνο.
Χωρίς καθυστέρηση, ο Γουλιέλμος συγκέντρωσε ένα στράτευμα είκοσι πέντε χιλιάδων ανδρών, που αποτελούνταν από τοξότες, οπλίτες με κοντάρια και ιππικό, σε ίσα μέρη.
Στο στράτευμα συμπεριλαμβάνονταν δουλοπάροικοι και ιππότες από το δουκάτο του, όπως και μισθοφόρους από άλλα μέρη της Γαλλίας και από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής, το βάρος της επίθεσης είχαν οι ιππότες, αλλά ο Γουλιέλμος είχε πειραματισθεί για πολλά χρόνια με διάφορα είδη τόξων για να βελτιώσει το βεληνεκές και τη διατρητική ικανότητα αυτών των όπλων, με τα οποία και σχεδίαζε να αιφνιδιάσει τους Άγγλους.
Ο Γουλιέλμος αποβιβάστηκε στην ακτή της Αγγλίας και βρήκε τον Χάρολντ με τον στρατό του να τον περιμένει βορειοδυτικά από το Χέιστινγκς, όπου είχαν ετοιμάσει βιαστικά μια πρόχειρη οχύρωση κατά μήκος μιας κορυφογραμμής οκτώ μιλίων.
Οι Νορμανδοί του Γουλιέλμου προχώρησαν σε απόσταση εκατό μέτρων από τους Αγγλοσάξονες και άρχισαν τη μάχη με μια βροχή από βέλη, την οποία ακολούθησε έφοδος των οπλιτών με κοντάρια.
Οι άνδρες του Χάρολντ ήταν καταπονημένοι από μια πρόσφατη μάχη, κατά την οποία απέκρουσαν μια έφοδο καθώς και μια επέλαση ιππικού των Νορμανδών, με ηγέτη τον ίδιο τον Γουλιέλμο.
Η μάχη ήταν αμφίρροπη, έως ότου οι Σάξονες βγήκαν από τις αμυντικές τους θέσεις για να καταδιώξουν τους Νορμανδούς που υποχωρούσαν.
Ο Γουλιέλμος έβγαλε την περικεφαλαία του για να τον αναγνωρίσουν οι στρατιώτες του και να τον ακολουθήσουν και ξεκίνησε μια δεύτερη επέλαση εναντίον των αντιπάλων οπλιτών καθώς προήλαυναν.
Ταυτοχρόνως διέταξε τος τοξότες του να σημαδέψουν ψηλά για να αυξηθεί η διατρητική ικανότητα του βέλους τους από την επιτάχυνση που έπαιρνε στην κάθοδο.
Η μάχη εξισορροπήθηκε και η νίκη δεν έδειχνε να κλίνει στη μία ή στην άλλη πλευρά, όταν ο Χάρολντ τραυματίστηκε θανάσιμα από ένα βέλος με αποτέλεσμα οι Άγγλοι να υποχωρήσουν.
Μόνο η σωματοφυλακή του Χάρολντ έμεινε στο πεδίο της μάχης για να υπερασπιστεί τη σορό του νεκρού βασιλιά.
Ο Γουλιέλμος καταδίωξε τον διαλυμένο αγγλικό στρατό και κατέλαβε το Ντόβερ.
Στις 25 Δεκεμβρίου 1066 μπήκε στο Λονδίνο και πήρε το στέμμα ως Γουλιέλμος 1ος, βασιλιάς της Αγγλίας.
Στα επόμενα πέντε χρόνια ο βασιλιάς Γουλιέλμος κατέπνιξε με σκληρότητα μια σειρά από εξεγέρσεις και κατέσχεσε όλα τα κτήματα, αντικαθιστώντας την αγγλική αριστοκρατία με Νορμανδούς.
Ο νέος βασιλιάς της Αγγλίας που μιλούσε μόνο τη μητρική του γαλλική γλώσσα και ήταν αναλφάβητος, συγκρότησε μια αποτελεσματική κυβέρνηση και ένα αξιόπιστο διοικητικό σύστημα.
Αν και υπήρξε ανελέητος και αμείλικτος ηγέτης, συνδύασε την αγγλοσαξονική με την νορμανδική παράδοση, σε ένα σύστημα που άσκησε παγκόσμια επιρροή για τα επόμενα εκατό χρόνια.
Η επιθυμία του Γουλιέλμου να κυβερνήσει αποτελεσματικά το βασίλειο του οδήγησε σε ένα ακόμη σημαντικό επίτευγμα.
Το 1086 έδωσε εντολή να δημιουργηθεί η «Βίβλος της Δευτέρας Παρουσίας», στην οποία καταγράφηκαν με λεπτομέρεια όλοι οι κάτοικοι και οι ιδιοκτησίες της χώρας.
Αυτή η απογραφή της οποίας το πρωτότυπο βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο Δημόσιο Αρχείο του Λονδίνου, παραμένει ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της ιστορικής έρευνας.
ΠΗΓΗ: ΟΙ 100 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, MICHAEL LEE LANING. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ.
Διαβάστε ακόμα: 
