Ο Ηρόδοτος είναι αυτός που έχει καταγράψει την αρχαιότερη συνταγή ομορφιάς, περί το 3000 π.Χ. Eίναι η μάσκα βερίκοκου με την οποία κάλυπτε το πρόσωπό της η βασίλισσα Ατσοσίτο.
Στην Αίγυπτο έχουν καταγραφεί πλήθος αναφορών στην κοσμητική τέχνη. Μάλιστα, οι Αιγύπτιοι έκαναν και εξαγωγές καλλυντικών σκευασμάτων.
Η Κλεοπάτρα φέρεται να έγραψε με τη βοήθεια του γιατρού της μια πραγματεία περί καλλυντικών, προσπαθώντας να καταγράψει τις συνταγές ομορφιάς που ακολουθούσε.
Σύμφωνα με τα όσα μας μεταφέρει ο Πλούταρχος, ιδιαίτερα χαρακτηριστικός ήταν ο τρόπος που μακιγιαριζόταν.
Τα βλέφαρα βαμμένα πράσινα, τα μάγουλα στους τόνους του κόκκινου και του λευκού, το μέτωπο τονισμένο με χρώμα θαλασσί και το περίγραμμα των χειλιών ζωγραφισμένο.
Πασίγνωστα έγιναν και τα λουτρά της Κλεοπάτρας από γάλα γαϊδούρας, το οποίο λόγω της οξύτητάς του ήταν ιδιαίτερα ευεργετικό για τις λιπαρές επιδερμίδες.
Λίγο αργότερα, η αυτοκράτειρα Ποππαία, σύζυγος του Νέρωνα, εισήγαγε μια μάσκα προσώπου από σίκαλη και λάδι ελιάς, η οποία έγινε δημοφιλής αλλά έμεινε γνωστή με το ειρωνική ονομασία »μάσκα για συζύγους».
Πολλές είναι οι συνταγές ομορφιάς που έχουν καταγραφεί και φτάσει μέχρι και τις μέρες μας από τις χρονικές εκείνες περιόδους, με κάποιες να μας εκπλήσσουν με τα ευφάνταστα συστατικά τους, όπως η οδοντόκρεμα από στάχτη αρουραίων.
Η «αμαρτία» των καλλυντικών
Την περίοδο της εξάπλωσης του χριστιανισμού, η βιομηχανία των καλλυντικών δέχτηκε μεγάλο πλήγμα, μιας και η νέα θρησκεία δεν επικροτούσε τη φιλαρέσκεια, χαρακτηρίζοντας την αμαρτία. Οι Πατέρες της εκκλησίας ζητούσαν από τις γυναίκες να παύσουν να φροντίζουν την εξωτερική τους εμφάνιση και να ασχοληθούν με την κάθαρση της ψυχής τους, καθώς »η ταπεινότητα και η σεμνότητα αποτελούν την πιο απαστράπτουσα ομορφιά».
Κατά τον 12ο αιώνα, εντοπίζουμε την επιστροφή στην καταγραφή συνταγών ομορφιάς, με τη συλλογή ενός δασκάλου της 
περίφημης σχολής του Σαλέρμου, η οποία αντιγράφτηκε από αναρίθμητους συγγραφείς μέχρι και επτά αιώνες αργότερα.
Παράλληλα, πολλοί ήταν οι σοφοί και οι ερευνητές που ασχολήθηκαν με την ομορφιά με διάφορους τρόπους.
Συγκεκριμένα, ο Νοστράδαμος υποστήριζε ότι » όλες οι γυναίκες γερνούν κάθε χρόνο κατά πέντε τοις εκατό».
Για να αντιμετωπίσει αυτή την τρομερή στατιστική για το γυναικείο φύλο, παρασκεύαζε και πωλούσε σκευάσματα όπως πούδρες, φτιασίδια και αρώματα. Ισχυριζόταν επίσης ότι διέθετε το πιο αποτελεσματικό αντιγηραντικό παρασκεύασμα, το οποίο μπορούσε να κάνει μια γυναίκα πενήντα χρόνων να μοιάζει δώδεκα!
Ο σουμπλιμές, όπως ονομάστηκε, είχε μια ιδιαίτερα καυστική σύσταση και κατέστρεφε το δέρμα όσων γυναικών το χρησιμοποιούσαν, ενώ πολλές απ’ αυτές έχαναν και τα δόντια τους.
Τα ελιξίρια της νεότητας
Πατέρας του »ελιξίριου της νεότητας» φημολογούνταν ότι ήταν και ο Παράκελσος, ο οποίος το είχε μοιραστεί με τη Νταϊάν του Πουατιέ, ερωμένη του Γάλλου βασιλιά Ερρίκου Β’. Παρ’ όλο που κάτι τέτοιο θα δικαιολογούσε απόλυτα τον λόγο που μια ώριμη γυναίκα ασκούσε τόσο μεγάλη γοητεία σε έναν βασιλιά κατά είκοσι χρόνια νεότερό της, η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή.
Η Νταϊάν απεχθανόταν κάθε καλλυντικό συστατικό. Γι’ αυτό περιοριζόταν στα κρύα μπάνια, τη σωστή διατροφή και την άθληση.
Προφανώς έδειχνε καλύτερα και νεότερη από τις πλαδαρές συνομήλικές της.
Από τη λίστα αυτή των διάσημων γυναικών που έψαχναν λύσεις για να νικήσουν τη φθορά του χρόνου, δεν θα μπορούσε να λείπει η Μαρία Αντουανέττα. Λάτρης του έντονου μακιγιάζ, χρησιμοποιούσε κοκκινάδι σε μεγάλες ποσότητες, κάνοντας τον αγανακτισμένο αδερφό της, αυτοκράτορα Ιωσήφ, να την παρομοιάζει με »μαινάδα».
Παράλληλα, έχει μείνει γνωστή για την ιδιαίτερη φροντίδα με την οποία μεταχειριζόταν τα χέρια της, το οποίο αποτελεί και το πρώτο σημείο στο σώμα μιας γυναίκας που μπορεί να προδώσει την ηλικία της.
Ήταν γνωστό μάλιστα ότι φορούσε κάθε βράδυ γάντια επενδεδυμένα με κερί, ροδόνερο και έλαιο γλυκού αμυγδάλου, με σκοπό να μαλακώσουν τα χέρια της.
Τελικά δεν πρόλαβε να γεράσει, αλλά για αυτό δεν ευθύνονταν τα καλλυντικά, αλλά η γκιλοτίνα.
Διαβάστε επίσης: Οι σέξι στηθόδεσμοι του μεσαίωνα. Τα ευρήματα που ανατρέπουν την εικόνα της σεμνοτυφίας και της… πανοπλίας…
