Τα μπάνια του Λόρδου Βύρωνα στην ερημική μαρίνα της Ζέας. Η συνάντηση με τον Δαρβίνο και η διάσωση της τουρκοπούλας, που κοιμήθηκε με τον Έλληνα

 Ο Λόρδος Βύρωνας επισκέπτεται το 1809 την Ελλάδα. Δεν είναι όμως μόνος του. Μαζί του ταξιδεύει  για ένα μικρό διάστημα και ο φίλος του Χόμπχαους. Το 1918 ο S.C. Atchley καταγράφει σε βιβλίο του «Βίος και δράσις του Βύρωνος εν Ελλάδι» στηριζόμενος σε μεγάλο αριθμό ημερολογίων που αναφέρουν διάφορες στιγμές από την ζωή του Βύρωνα στην Ελλάδα.

Κατά τη διαμονή τους στην Αθήνα Βύρωνας και Χόμπχαους κάνουν έφιπποι πολλές εκδρομές στα περίχωρα. Στις 18 Ιανουαρίου του 1810 αποφασίζουν να κάνουν τον γύρο της πειραϊκής χερσονήσου (Ακτής). Για να προσεγγίσουν όμως, αναγκάζονται να περάσουν μια βαλτώδη λίμνη μήκους περίπου 4 χιλιομέτρων στο ύψος του κόλπου του Φαλήρου, τα νερά της οποίας ήταν γλυκά! Εντύπωση έκανε ο μεγάλος αριθμός των άγριων πτηνών κυνηγιού.

(Εξήντα σχεδόν χρόνια αργότερα και ο Εμμανουήλ Λυκούδης στην ανάρτηση «Κυνηγώντας στο Νέο Φάληρο» περιέγραψε τη Λίμνη του Φαλήρου, την οποία θεωρούσε εξαίσιο τόπο για κυνήγι!)

Άλλοτε πάλι συνεχίζοντας με τα άλογά τους την παραλιακή διαδρομή φτάνουν μέχρι το Πέραμα, ενώ ο Χόμπχαους ανεβαίνει μόνος του μέχρι την κορυφή του όρους του Κορυδαλλού, καθώς ο Βύρωνας εμποδιζόταν από την αδυναμία του.

Στις 4 Μαρτίου του 1810 φτάνει στον Πειραιά το βρετανικό ιστιοφόρο «Πυλάδης» από το οποίο αποβιβάστηκε ο Δόκτωρ Δαρβίνος (ο παππούς του διάσημου φυσιοδίφη Δαρβίνου) ο οποίος πηγαίνοντας στην Σμύρνη έκανε πρώτα μια στάση προκειμένου να παραλάβει μαζί του, τους Βύρωνα και Χόμπχαους.

Μετά από μια σύντομη περιήγηση στην Ανατολή, ο Βύρωνας, την 17η Ιουλίου 1810, επιστρέφει και αποβιβάζεται στη Ζέα. Από εκεί με μια λέμβο που έχει νοικιάσει πηγαίνει στο Σούνιο και από εκεί στην Αθήνα. Ο Βύρωνας έκτοτε κατεβαίνει καθημερινώς στη Ζέα προκειμένου να κάνει το μπάνιο του, συνήθεια άγνωστη όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα της εποχής, αλλά ακόμη και για τους ίδιους τους ξένους.

Φαίνεται πως ο Πειραιάς δεν ήταν και τόσο έρημος εκείνη την εποχή, όσο τουλάχιστον έχει παρουσιαστεί από τις σχετικές αναφορές. Ο Βύρωνας έχει αναφέρει πως από το λιμάνι του καθημερινώς έφευγαν πλοία φορτωμένα με ελαιόλαδο, παραγωγής των απέραντων ελαιώνων που μεσολαβούσαν μεταξύ Πειραιώς – Αθηνών. Εκτός αυτού, κάθε φορά που ο Λόρδος Βύρωνας κατεβαίνει στη Ζέα για μπάνιο, όλο και κάποιον συναντά ή κάποιο περιστατικό συμβαίνει. Μετά τον Δόκτωρ Δαρβίνο, μια απρόβλεπτη συνάντηση ήταν εκείνη με τους Μαρκήσιο του Σλάϊγο και τη διάσημη Λαίδη Έσθερ Στάνχοπ.

Οι τελευταίοι είδαν με κατάπληξη από μακριά έναν άνθρωπο να πηδά στην θάλασσα και να κολυμπά! Ο Σλάϊγο αναγνώρισε τότε πως επρόκειτο για τον Λόρδο Βύρωνα και τον κάλεσε να ντυθεί και να τους ακολουθήσει σε μια περιήγηση στην Πελοπόννησο.

Μια άλλη ημέρα κι ενώ ο Βύρωνας είχε τελειώσει με το μπάνιο του στην Ζέα, μόλις είχε αρχίσει τον δρόμο της επιστροφής συναντήθηκε με μερικούς Τούρκους, οι οποίοι κατευθύνονταν προς τη Ζέα κρατώντας ένα σάκο!

Μέσα σε αυτό είχαν μια Τουρκάλα με σκοπό να τη ρίξουν στην θάλασσα και να την πνίξουν, καθώς είχε συνάψει ερωτικές σχέσεις με έναν Έλληνα (Γκιαούρ).

Τότε ο Βύρων αμέσως σταμάτησε την πομπή και απαίτησε να επιστρέψουν όλοι μαζί στην Αθήνα και να πάνε να βρουν τον Βοεβόδα. Εκείνοι αρνήθηκαν και τότε ο Λόρδος έβγαλε το πιστόλι του και σημάδεψε τον αρχηγό της ομάδας, λέγοντάς του πως θα τον σκότωνε αν δεν έπρατταν έτσι. Πραγματικά όλοι μαζί επέστρεψαν στην Αθήνα όπου ο Βύρωνας έπεισε τον Βοεβόδα να ανακαλέσει την απόφασή του με τον όρο όμως, η μικρή Τουρκάλα να φύγει από την πόλη της Αθήνας για πάντα, όπως κι έγινε.

Είναι γεγονός πως η συνήθεια της κολύμβησης του Βύρωνα ερχόταν σε αντίθεση με την κατάσταση της υγείας του, καθώς ήταν γνωστό πως το όλο παρουσιαστικό του παρέπεμπε σε έναν άνθρωπο φιλάσθενο και ευάλωτο στην κούραση και στην αδυναμία. Ήταν δεινός κολυμβητής κι αυτό ήταν γνωστό σε όλους. Μια άλλη του συνήθεια ήταν οι έφιπποι περίπατοι και το πρόγραμμα που τηρούσε ευλαβικά. Σηκωνόταν αργά για την εποχή του, 9 το πρωί και λάμβανε πρωινό μέχρι τις 10!
Εάν ήταν καλοκαίρι πήγαινε για κολύμβηση, διαφορετικά για έφιππο περίπατο. Εξασκείτο καθημερινά στη σκοποβολή και ήταν δεινός σκοπευτής. Τοποθετούσε πέντε αυγά στη σειρά σε απόσταση 10-12 γιάρδων και μπορούσε να τα πετύχει (οπωσδήποτε τα τέσσερα).
Το μεσημέρι γευμάτιζε ελαφρά συνήθως με φρυγανισμένο ψωμί, λαχανικά και τυρί. Έπινε μόνο λίγο κρασί ή μηλίτη.
Τις απογευματινές ώρες καταγινόταν και με την ξιφομαχία, ενώ τις νύχτες του άρεσε να ακούει ιστορίες στρατηγικής και στρατιωτικής τέχνης.
ΠΗΓΗ: pireorama.blogspot.gr