Οι Κινέζοι έπαιζαν ποδόσφαιρο πάνω από 2.000 χρόνια πριν το οικειοποιηθούν οι Άγγλοι.
Το κούτζου ή τσου- τσου, κυριολεκτικά «κλωτσοσκούφι», ξεκίνησε ως στρατιωτική άσκηση, αλλά σύντομα έγινε δημοφιλές σε ολόκληρη την Κίνα.
Παιζόταν με δερμάτινη μπάλα γεμισμένη με γούνα ή φτερά και υπήρχαν δύο ομάδες που προσπαθούσαν να βάλουν γκολ στην αντίπαλη εστία, χωρίς να χρησιμοποιούν τα χέρια τους.
Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, κάθε τέρμα ήταν μια τρύπα σε ένα κομμάτι μεταξωτό ύφασμα κρεμασμένο από δύο ξύλα μπαμπού.
Η πρώτη καταγραφή του κούτζου προέρχεται από τον 5ο αιώνα π.Χ., ενώ το άθλημα έφτασε στο απόγειό του στη διάρκεια της δυναστείας Σονγκ, οπότε οι παίκτες του κούτζου έγιναν οι πρώτοι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στον κόσμο.
Τελικά, το άθλημα ξεχάστηκε στη διάρκεια της δυναστείας Μινγκ.
Τον 12ο αιώνα το κούτζου μεταλλάχτηκε στην Ιαπωνία και προέκυψε το νέο παιχνίδι ονόματι κεμάρι.
Το έπαιζαν σε πλατείες με δέντρα στις γωνίες και σύμφωνα με τους κανονισμούς η μπάλα δεν έπρεπε να πέσει κάτω.
Στο κεμάρι συμμετείχαν οκτώ παίκτες ανά ζεύγη που έπρεπε να διατηρούν τη μπάλα στον αέρα όσο το δυνατόν περισσότερο στέλνοντας τη να αναπηδήσει στα δέντρα.
Ο διαιτητής έδινε έξτρα πόντους σε όσους ήταν ιδιαίτερα επιδέξιοι.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι υπήρχε ένα παιχνίδι ακόμη παλιότερο από το κούτζου, το μάρνγκρουκ (παιχνίδι με την μπάλα) που το έπαιζαν οι Αβορίγινες της δυτικής Αυστραλίας.
Σε αυτό συμμετείχαν πάνω από πενήντα παίκτες και στόχος ήταν η μπάλα από δέρμα οπόσουμ, να μην αγγίξει το έδαφος.
Στο μάρνγκρουκ οφείλεται πιθανόν και το αυστραλέζικο ράγκμπι.
Στη μεσαιωνική Αγγλία το ποδόσφαιρο περιελάμβανε τόσο πολλούς παίκτες, τόσο λίγους κανόνες και τόσο πολλή βία ώστε πολύ συχνά απαγορευόταν: μεταξύ 1314 και 1667 ενεργοποιήθηκαν σχεδόν 30 βασιλικοί και τοπικοί νόμοι εναντίον του συγκεκριμένου αθλήματος.
Αυτό ωστόσο δεν μείωσε τη δημοφιλία του και μάλιστα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Ακόμα και ο νεαρός Ερρίκος Η’ ξόδεψε τέσσερα σελίνια για ένα ζευγάρι δερμάτινα αθλητικά παπούτσια.
Το σύγχρονο ποδόσφαιρο ξεκίνησε από την Αγγλία το 1863, όταν το ράγκμπι και το ποδόσφαιρο διαχωρίστηκαν και ιδρύθηκε η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία.
Η παλαιότερη ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο είναι η Σέφιλντ, η οποία είχε ιδρυθεί έξι χρόνια νωρίτερα το 1857 ως ερασιτεχνική ομάδα.
Παρά το ότι οι αγγλικοί κανόνες του 1863 αποτέλεσαν το πλαίσιο για το σημερινό διεθνές άθλημα, πέρασε καιρός προτού το ποδόσφαιρο απαλλαγεί από τις βίαιες καταβολές του.
Τον 19ο αιώνα μπορούσες να κοντράρεις ένα παίκτη με τον ώμο ακόμα και όταν δεν είχε την μπάλα, ενώ αν την έπιανε, ο τερματοφύλακας μπορούσε ο αντίπαλος παίκτης να τον σπρώξει πίσω από τη γραμμή του τέρματος και να σκοράρει.
Ένας από τους κανόνες που προτάθηκε το 1863 επέτρεπε στους παίκτες να προσεγγίσουν τον παίκτη που είχε τη μπάλα και να του ορμήσουν, να τον αρπάξουν, να του βάλουν τρικλοποδιά, να τον χτυπήσουν και να του αποσπάσουν τη μπάλα δια της βίας.
Τελικά αποσύρθηκε, παρά τις ενστάσεις της ομάδας Μπλάκχιθ που υποστήριξε ότι χωρίς αυτόν τον κανόνα «είναι σαν να απαρνιόμαστε το θάρρος και την τόλμη του παιχνιδιού και σίγουρα θα προσελκύσει πολλούς Γάλλους που θα καταλήξουν να μας νικάνε ακόμη κι αν έχουν προπονηθεί μόλις μια εβδομάδα».
Και η αλήθεια είναι ότι δικαιώθηκε!
Απόσπασμα από το βιβλίο : «Το βιβλίο της ολικής άγνοιας» των Τζον Λόυντ και Τζον Μίτσινσον από τις εκδόσεις ΠΑΤΤΑΚΗ
Διαβάστε επίσης στη «ΜτΧ»: Quiz για το ποδόσφαιρο. Ποιος ποδοσφαιριστής χτύπησε οπαδό, ποιος ηθοποιός έπαιξε στην ΑΕΚ, ποιος λάμβανε 40 χιλ. γράμματα το μήνα…