Τα αεροπορικά ταξίδια είχαν κι αυτά τη χρυσή εποχή τους. Τότε που ο ταξιδιώτης δεν χρειαζόταν να πληρώσει πολλά για να ταξιδέψει άνετα. Και το «άνετα» δεν ήταν μια κουρτίνα που χώριζε την πρώτη από την οικονομική θέση, αλλά μεγάλα αναπαυτικά καθίσματα, ευρύχωροι διάδρομοι, σαλόνια με πολυθρόνες και τραπεζάκια, υπέροχα φαγητά και ποτά.
Αλλά ακόμα και η οικονομική θέση δεν είχε μεγάλες διαφορές. Και κυρίως οι επιβάτες δεν στριμώχνονταν, αλλά μπορούσαν να απλώσουν τα πόδια τους με μεγάλη άνεση. Η ιδέα του Boeing 747 ξεκίνησε στη δεκαετία του 1960, όταν η Pan Am που μονοπωλούσε τους αιθέρες εκείνα τα χρόνια ζήτησε από την Boeing ένα αεροπλάνο 400 θέσεων.
Ο Πρόεδρος της Pan Am Juan Trippe είχε στο μυαλό του ένα ιπτάμενο υπερωκεάνιο, ένα διώροφο τζετ. Η ομάδα της Boeing ωστόσο δεν πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν μια καλή ιδέα.
Έτσι, οι σχεδιαστές προτίμησαν ένα ευρύχωρο αεροπλάνο με όλα τα κομφόρ. Άλλωστε, τότε οι επιβάτες λίγο νοιάζονταν για το αν θα ήταν οικονομικό ή ασφαλές το ταξίδι. Αρκεί να ήταν άνετο. Τη δεκαετία του ΄70 το Boeing 747 είχε ήδη ξεκινήσει τις πτήσεις και οι επιβάτες το απολάμβαναν με όλη τη σημασία της λέξης.
