Τη δεκαετία του ’70 και του ΄80, οι ελληνικές ταινίες του πορνό κινηματογράφου κατέκτησαν εκτός από τις μεγαλουπόλεις και τα χωριά.
Οι προβολές ταινιών σεξ δεν γίνονταν μόνο στα σινεμά, αλλά και σε σπίτια, με το αντίστοιχο αντίτιμο φυσικά.
Τις προβολές έκαναν κινηματογραφικά συνεργεία από την Αθήνα που πήγαιναν στα χωριά κάθε Σαββατοκύριακο και έδειχναν ταινίες οκτώ χιλιοστών σε σπίτια, καφενεία και αίθουσες.
Οι ταινίες δεν ήταν παράνομες και οι κινηματογραφιστές ήταν συνήθως υπάλληλοι των εταιρειών που είχαν κάνει τις παραγωγές.
Το εισιτήριο για την παράνομη πριβέ προβολή κόστιζε περίπου 150 δραχμές και ο μέγιστος αριθμός ατόμων που έβλεπαν ταινίες πορνό, έφταναν ως και τα δέκα άτομα.
Η προσφορά προς τον ιδιοκτήτη που έβαζε το σπίτι, ήταν να παρακολουθεί δωρεάν.
Για την αποφυγή προβλημάτων, υπήρχε πάντα και ένας τσιλιαδόρος, μην τυχόν και περνούσε κανένας χωροφύλακας.
Τα σκληρά πορνό διαρκούσαν από μισή ώρα ως 40 λεπτά και τότε το συνεργείο μάζευε τον εξοπλισμό και έφευγε για άλλο σπίτι.
Σε μια ημέρα κατάφερναν να περάσουν από οκτώ κατοικίες για να δείξουν τις νέες υπερπαραγωγές στους χωρικούς.
Το ρίσκο πάντως για τους κινηματογραφιστές ή όσους έβλεπαν ταινίες σεξ ήταν μεγάλο, καθώς σε περίπτωση εφόδου από την αστυνομία, θα ρεζιλεύονταν για τα καλά.
Όλοι γνώριζαν εκείνη την εποχή για τη σύλληψη ενός ηλικιωμένου στο Κολωνάκι -και όχι σε κάποιο μακρινό χωριό-που είχε μετατρέψει το διαμέρισμα σε αίθουσα ιδιωτικής προβολής ταινιών σεξ.
Στη συλλογή του είχαν βρεθεί 300 ταινίες μικρού μήκους από διάφορες χώρες.
Η δουλειά ξαφνικά χάλασε, όταν οι Έλληνες μετανάστες έφερναν με τις βαλίτσες πορνοταινίες από το εξωτερικό.
Μαζί με τα δώρα για το σόι, πουλούσαν και καμιά ταινία με ένα χιλιάρικο, κάνοντας χρυσές δουλειές.
Άφηναν τον γκασμά και πήγαιναν σινεμά
Στους επαρχιακούς κινηματογράφους, όταν είχε σκληρό πορνό, οι αίθουσες κατακλύζονταν από νέους, οι οποίοι όπως και στην Αθήνα, μετέτρεπαν την ταινία πορνό σε κωμωδία.
Φώναζαν διάφορα για τις πρωταγωνίστριες και έκαναν και σκηνοθετικές παρατηρήσεις.
Οι μεγαλύτεροι δεν μπορούσαν να απολαύσουν ένα έργο σεξ, καθώς υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να τους έβλεπαν τα παιδιά τους ή άλλοι συγγενείς, φίλοι και γνωστοί.
Οι ιδιοκτήτες των σινεμά είχαν εντοπίσει την απώλεια εσόδων και έτσι τροποποιούσαν τις προβολές.
Έπαιζαν και πριν από το μεσημέρι κανονικές ταινίες γουέστερν, δράσης ή αισθηματικές και ειδοποιούσαν τους «σινεφίλ» ότι στην ταινία θα υπήρχε και «τσόντα», δηλαδή συρραφή σκηνών σεξ, συγκεκριμένη ώρα.
Οι ηλικιωμένοι που «είχαν πεταχτεί στην πόλη για δουλειές», πήγαιναν πέντε λεπτά πριν από την τσόντα.
Πλήρωναν εισιτήριο και με το παραπάνω ως φιλοδώρημα, έβλεπαν περίπου τρία λεπτά πορνό ανάμεσα σε μια κανονική ταινία με πιστολίδι ή καταδίωξη και έφευγαν ικανοποιημένοι με όλη τη σημασία της λέξης.
Άλλες εποχές, ρομαντικές…
