Η λέξη μαλάκας αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της γλώσσας των νέων και όχι μόνο.
Είναι κατανοητή από όλους τους ομιλητές της ελληνικής και χρησιμοποιείται από τους πιο πολλούς, γι’ αυτό και δεν έχει τον συνθηματικό χαρακτήρα της «γλώσσας των νέων».
Η λέξη είναι μια από τις πιο γνωστές ελληνικές λέξεις σε όλο τον κόσμο, ωστόσο μεταφέρεται στις ξένες γλώσσες με φτωχό περιεχόμενο: αναφέρεται ως κεντρική, γενική, ελληνική βρισιά ή αλλιώς ως αστεία, οικεία προσφώνηση που μπορεί να απευθυνθεί σε έναν Έλληνα.
Το περίεργο με τη λέξη μαλάκας είναι ότι όντως χρησιμοποιείται τόσο ως βρισιά, όσο και ως σύμβολο οικειότητας.
Η σημασία της λέξης είναι διττή ήδη από την αρχαιότητα
Ο λεξικός τύπος μαλάκας δεν υπάρχει επακριβώς στην αρχαία ελληνική γλώσσα, εμφανίζεται όμως με παραλλαγές από τον 3ο αιώνα π.Χ.
Στον Ηρόδοτο το αρχαίο επίθετο «μαλακός» δηλώνει τον διεφθαρμένο άνθρωπο και τον παθητικό ομοφυλόφιλο.
Η λέξη μαλάκας εμφανίζεται με τη σημερινή της μορφή στα μεσαιωνικά χρόνια και από τότε διατηρεί τη γνωστή έως σήμερα σημασία της.
Παλαιότερα τη χρησιμοποιούσαν μόνο οι άντρες κάθε ηλικίας κυρίως των λαϊκών στρωμάτων.
Από τη δεκαετία του ’80 έως σήμερα εκστομίζεται εξίσου και από γυναίκες.
Η λέξη μαλάκας είχε αρχίσει να διαδίδεται στη νεανική αργκό πριν από τη δεκαετία του ’80.
Στα 80s όμως, λόγω της νεανικής απελευθερωτικής κουλτούρας και της αμφισβήτησης των αξιών από τους νέους, η χρήση της παγιώθηκε.
Περνώντας ο καιρός, η λέξη άρχισε να χάνει κάποιες από τις αρχικές αρνητικές τις σημασίες και κατέληξε τελικά να γίνει έκφραση οικειότητας.
Παραδείγματα καθημερινής χρήσης της λέξης μαλάκας
Η συχνότερη περίπτωση χρήσης της λέξης είναι η κλιτική προσφώνηση με ουδέτερη σημασία, ενώ συχνά έδινε το έναυσμα της συζήτησης ως δήλωση οικειότητας προς τον άνθρωπο στον οποίο απευθύνεται, π.χ «Να σου πω ρε μαλάκα»…
Τα χρόνια του ’80 χρησιμοποιούνταν τόσο έντονα, που ενέπνευσε το συχνό χρηστό αστείο: «τι μαλάκας που είσαι ρε μαλάκα».
Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η χρήση της σε περιβάλλον οικείο, καθώς η υβριστική της σημασία, που είναι εξίσου διαδεδομένη, μπορούσε να δημιουργήσει παρεξηγήσεις.
Η λέξη μαλάκας ως ύβρη σημαίνει αυτόν που κάνει μαλακίες, δηλαδή λανθασμένες και άστοχες ενέργειες.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ο μαλάκας είναι ο ανίκανος και κατώτερος άνθρωπος:
π.χ «Τι να πω; Ο άνθρωπος είναι μαλάκας» ή «Οι γονείς του ήταν ωραίοι άνθρωποι. Αυτός βγήκε ένας μαλάκας και μισός».
Η λέξη έχει επίσης μια αρνητική, αλλά πιο συγκεκριμένη σημασία, όταν δηλώνει τον αφελή, τον άνθρωπο που πέφτει θύμα και τον πιάνουν κορόιδο.
Π.χ. «Εγώ δηλαδή τι είμαι, ο μαλάκας της παρέας;».
Η αρχική κυριολεκτική σεξουαλική σημασία του «αυνανιζόμενου» είναι πολύ σπανιότερη.
Η χρήση μιας αρχικά υβριστικής λέξης ως ένδειξη οικειότητας δεν αποτελεί μοναδική περίπτωση στην ελληνική γλώσσα. Υπάρχουν κι άλλες λέξεις με διττή σημασία (υβριστική και οικειότητας), όπως π.χ η λέξη πούστης, αλλά καμία από αυτές δεν χρησιμοποιείται τόσο συχνά.
Μια αναζήτηση στο google το καλοκαίρι του 2007 έδωσε 98.000 αναφορές για τη λέξη «μαλάκας», 48.000 για τη λέξη «βλάκας» και μόνο 15.000 για τη λέξη «πούστης».
