Τα ανυψωμένα υποδήματα δεν είναι πρόσφατη έμπνευση.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν υποδήματα με ψηλές σόλες στις θεατρικές παραστάσεις για να φαίνονται οι ηθοποιοί μεγαλύτεροι και πιο επιβλητικοί.
Στη Βενετία του 16ου αιώνα οι εταίρες φορούσαν υπερυψωμένα παπούτσια τα οποία ονομάζονταν «τσοπίνι», που δεν τους προσέθεταν μόνο ύψος, αλλά προστάτευαν τα πιο ντελικάτα υποδήματα από τη βρωμιά των χωμάτινων δρόμων.
Τα παραδοσιακά ιαπωνικά τσόκαρα «γκέτα» που φοριούνται ακόμα από τις γκέισες στο Κιότο του 21ου αιώνα εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό.
Στον δυτικό κόσμο τα παπούτσια πλατφόρμες γνώρισαν δημοτικότητα σε διάφορες περιόδους.
Τα πρώτα σχέδια του 20ου αιώνα εμφανίστηκαν τις δεκαετίες του 1930-1940, αλλά η μανία κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1970, την εποχή της βρετανικής μόδας φάνκι πόπ και του ροκ γκλαμ.
Ενώ οι προηγούμενες εκδοχές των παπουτσιών με πλατφόρμα ήταν αυστηρά και μόνο για γυναίκες , τότε άρχισαν να τα χρησιμοποιούν και οι νέοι άντρες ακολουθώντας το παράδειγμα ηθοποιών και ειδώλων της μουσικής όπως οι Τζον Τραβόλτα, Έλτον Τζον, Ντέιβιντ Μπόουι και το συγκρότημα Kiss, που τα φορούσαν στις παραστάσεις τους.
Πολύ γρήγορα οι πλατφόρμες πέρασαν από τις ντίσκο σε όλες τις ώρες της καθημερινής ζωής, από τις αυλές των σχολείων μέχρι τα εργοστάσια.
Οι ψηλές πλατφόρμες ήταν επικίνδυνες για την υγεία όσων τις φορούσαν επειδή ήταν πιο εύκολο να να σκοντάψουν και να πέσουν, καθώς οι παχιές σόλες απομόνωναν τα πόδια από το έδαφος, με αποτέλεσμα να χάνουν και την αντίστοιχη αίσθηση ισορροπίας.
Οι γιατροί διατύπωναν επίσης φόβους για προβλήματα που θα προκαλούσε στη σπονδυλική στήλη η παρατεταμένη χρήση τέτοιων υποδημάτων.
Η μανία με τις πλατφόρμες άρχισε να ξεφουσκώνει στο Ηνωμένο Βασίλειο στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αν και κράτησε μερικά χρόνια ακόμη στις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως οι μέρες της πλατφόρμας κάθε άλλο παρά είχαν τελειώσει.
Μαζί με πολλά άλλα από τη μόδα της δεκαετίας του 1970, οι πλατφόρμες επανεμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1990 όταν η εκκεντρική βρετανίδα σχεδιάστρια μόδας Βίβιαν Γουέστγουντ τις παρουσίασε στις συλλογές της.
Μερικά χρόνια αργότερα άρχισαν να χρησιμοποιούν πλατφόρμες οι Spice Girls με αποτέλεσμα να επιστρέψει η δημοτικότητα της πλατφόρμας στις γυναίκες, αλλά αυτή τη φορά όχι στους άντρες.
Τα ψηλά τακούνια
Ήταν στη μόδα για άντρες και γυναίκες στις βασιλικές αυλές της Ευρώπης τον 18ο αιώνα, αλλά όταν απλοποιήθηκαν οι ενδυμασίες μετά τη γαλλική επανάσταση το 1789, τα ψηλά τακούνια εξαφανίστηκαν για έναν αιώνα και επανεμφανίστηκαν στα τέλη της βικτοριανής εποχής.
Τα τελευταία 50 χρόνια τα τακούνια υψώνονται ή χαμηλώνουν ανάλογα με τις επιταγές της μόδας: ψηλοτάκουνα στις δεκαετίας του 40 και του 50, χαμηλά στα 60ς και 70ς και ξανά απογείωση από τη δεκαετία του 1980.
Ως «χαμηλοτάκουνα» ορίζονται σήμερα τα παπούτσια με τακούνι μέχρι 6 εκατοστά, μεσαίο τακούνι θεωρείται από 6 ως 8,5 εκατοστά και από εκεί και πάνω αρχίζουν τα ψηλοτάκουνα.
Οι ποδίατροι αποκαλύπτουν ότι το 75% των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες ασθενείς τους οφείλονται στα ψηλοτάκουνα παπούτσια.
Τα ψηλά τακούνια ευθύνονται για ευρύ φάσμα ενοχλήσεων: πόνοι στα πόδια και παραμορφώσεις όπως κότσια και σφαιροδακτυλίες , αστάθεια κατά το περπάτημα με αποτέλεσμα πτώσεις και διαστρέμματα αστραγάλων και συντόμευση του διασκελισμού του χρήστη, κάτι που τον εμποδίζει να τρέξει αλλά και να περπατήσει σε ανώμαλες επιφάνειες.
Ακόμα, η θέση του πέλματος στο παπούτσι είναι παράγοντας προδιάθεσης για εκφυλιστικές ασθένειες στην άρθρωση του γόνατος, η κλίση του πέλματος επιβραχύνει τον αχίλλειο τένοντα, κάτι που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κατά τη βάδιση με επίπεδα παπούτσια και πολύ μεγαλύτερο βάρος μεταφέρεται στο μπροστινό μέρος του πέλματος με αποτέλεσμα αυξημένη πιθανότητα να προκληθεί βλάβη στον μαλακό ιστό που υποστηρίζει το πόδι.
Τέλος, καθώς ωθούν την άκρη του ποδιού προς τα εμπρός, τα ψηλά τακούνια ασκούν πίεση στη βάση της σπονδυλικής στήλης και ωθούν την ουρά προς τα έξω, συμπιέζοντας του κάτω ραχιαίους σπονδύλους και επιβραχύνοντας τους.
Διαβάστε επίσης: 
