Όταν ο Κάρει ήταν ακόμα παιδί και πήγαινε στο σχολείο, ήταν πολύ ήσυχος και μοναχικός. Δεν είχε φίλους και το γεγονός ότι είχε διαγνωστεί με δυσλεξία τον εμπόδιζε να ανταπεξέλθει στα μαθήματά του.
Προκειμένου να αισθάνεται καλύτερα στην τάξη, άρχισε να κάνει αστεία στους καθηγητές και τους συμμαθητές του. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να θεωρηθεί ταραξίας και απροσάρμοστος.
Μια καθηγήτρια είχε γράψει στον φάκελό του: «ο Τζιμ τελειώνει πάντα πρώτος τις ασκήσεις και μετά αποσυντονίζει και ενοχλεί την τάξη. Όταν πηγαίνει στο σπίτι του, σίγουρα κάθεται μπροστά από τον καθρέφτη και μιμείται τις πράξεις του διασκεδάζοντας».
Ο νεαρός τότε Κάρεϊ αντιλήφθηκε ότι το γέλιο που προκαλούσε στους άλλους ήταν ο μόνος τρόπος για να επικοινωνεί μαζί τους.
Αυτή η δημιουργικότητα ήταν η αρχή της υποκριτικής του καριέρας.
Ο πατέρας του πάντα τον ενθάρρυνε και αναγνώριζε το ταλέντο του. Δεν συνέβαινε όμως το ίδιο και με τη μητέρα του, η οποία δεν δίσταζε να τον κλείνει στο δωμάτιό του, όταν έκανε αταξίες και τρέλες.
Ο Κάρεϊ όμως δεν είχε κανένα πρόβλημα. Όπως έχει παραδεχτεί, όταν έπρεπε να πάει στο δωμάτιό του, ήταν η καλύτερη του, αφού έτσι μπορούσε να συνεχίσει την εξάσκησή μπροστά στον καθρέφτη.
Τα οικονομικά προβλήματα
Η οικογένεια αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα. Ζούσαν σε μια φτωχογειτονιά, όπου το νοίκι αν και ήταν πολύ χαμηλό με δυσκολία κατάφερναν να το πληρώσουν.
Όταν ο Κάρεϊ ήταν 12 χρονών, αναγκαζόταν να δουλεύει 8ωρη νυχτερινή βάρδια σε εργοστάσιο, για να βοηθάει τον πατέρα του, που είχε μείνει άνεργος. Την ημέρα πήγαινε στο σχολείο.
Ήταν τόσο εξουθενωμένος, που σε συνέντευξή του έχει δηλώσει: «Έμπαινα στην τάξη και δεν καταλάβαινα λέξη απ’ όσα έλεγαν οι καθηγητές. Ήμουν πολύ κουρασμένος για να δώσω σημασία».
Κανένας δεν ήθελε να ξέρει ότι ο Τζιμ ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας. Ντρεπόταν πολύ. Δεν είχε επαφή με κανέναν, ενώ έφτασε και στο σημείο να πιστεύει ότι το σχολείο δεν τον οδηγεί πουθενά. Παράτησε το λύκειο όταν ήταν 16 χρόνων.
Η διαμονή στο αυτοκίνητο και σε σκηνή
Η κατάσταση της οικογένειας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Έτσι αποφάσισε να μετακομίσει στον Καναδά, χωρίς όμως να υπάρχει σίγουρη δουλειά.
Οι γονείς και τα δύο παιδιά τους αναγκάστηκαν να ζήσουν στην καρότσα ενός κίτρινου Volkswagen, για 8 μήνες. Το πάρκαραν όπου έβρισκαν, ακόμα και σε πάρκα ή πλατείες.
Αργότερα, η οικογένεια εγκαταστάθηκε για μικρό χρονικό διάστημα σε σκηνή μέσα στον κήπο της μεγαλύτερης αδερφής του Κάρεϊ.
«Αυτή η περίοδος ήταν για μένα μια γροθιά στο στομάχι και δεν θέλω να τη θυμάμαι. Ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα για μένα. Ήμουν πολύ θυμωμένος τότε», έχει πει ο ηθοποιός.
Όμως η τύχη του χαμογέλασε. Όταν λίγα χρόνια αργότερα μετακόμισε στο Λος Άντζελες, πέρασε από οντισιόν και τελικά έπαιξε στην τηλεοπτική σειρά «In Living Color».
Από τότε έγινε περιζήτητος και ξεκίνησε δυναμικά το δρόμο της ανέλιξης και της επιτυχίας.
O Τζιμ Κάρεϊ για πολλούς θεωρείται ένας από τους πιο ταλαντούχους κωμικούς και έχει βγάλει αρκετά εκατομμύρια δολάρια.