Τον Φεβρουάριο του 1935, στην 7η απονομή των βραβείων Όσκαρ, δόθηκε για πρώτη φορά ένα ειδικό βραβείο για παιδιά, που θέσπισε η ακαδημία ειδικά για τη λιλιπούτεια σταρ της Αμερικής. Τη Σίρλει Τεμπλ, που ήταν τότε μόλις 7 ετών.
Το αγαλματίδιο είχε προσαρμοστεί σε μέγεθος ώστε να μπορεί να το κρατήσει στα χέρια της η μικρή που είχε ξετρελάνει ολόκληρη την Αμερική, ενώ ο θεσμός του παιδικού βραβείου διατηρήθηκε για περίπου 25 χρόνια.
Το ξεκίνημα και η καταξίωση της Σίρλει
Η Σίρλει Τεμπλ γεννήθηκε στις 23 Απριλίου του 1928 στην Καλιφόρνια και ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας.
Ο πατέρας της ήταν τραπεζικός υπάλληλος και η μητέρα της νοικοκυρά. Είχε δηλαδή πολύ ελεύθερο χρόνο για να ασχοληθεί με τη μικρή, τα ταλέντα της οποίας άρχισαν να φαίνονται από όταν ήταν μωρό.
Έτσι σε ηλικία 3 ετών, την έγραψε σε μαθήματα χορού και άρχισε να φροντίζει την εικόνα της, καθιερώνοντας τις χαρακτηριστικές μπούκλες, που άφησαν εποχή.
Την ίδια περίοδο άρχισε την καριέρα της ως ηθοποιός, πρωταγωνιστώντας σε εκπαιδευτικά βίντεο.
Ο πρώτος κινηματογραφικός ρόλος για την Τεμπλ, ήρθε το 1934, στην οικογενειακή κωμωδία Bright Eyes, αλλά η ταινία που την έκανε διάσημη ήταν το «Stand up and cheer» της εταιρίας Fox με την οποία είχε υπογράψει «χρυσό» συμβόλαιο. Έπαιρνε 150 δολάρια την εβδομάδα, όταν το εισιτήριο στον κινηματογράφο κόστιζε 15 σεντς και η χώρα ήταν ακόμη σε οικονομική κρίση.
Η μικρή γοήτευσε το κοινό με την παιδική της αθωότητα και τον «ενήλικο» επαγγελματισμό της.
Στις ταινίες που πρωταγωνιστούσε, ερμήνευε τους ρόλους της, ενώ χόρευε και τραγουδούσε με την ίδια άνεση.
Πολλά από τα τραγούδια που ερμήνευσε σε ταινίες, έγιναν επιτυχίες με πιο χαρακτηριστικά το «On the Good Ship Lollipop» από την ταινία «Bright Eyes» (1934) και το «Animal Crackers in My Soup» από το «Curly Top» (1935).
Η καριέρα της συνεχίστηκε σε πυρετώδεις ρυθμούς, αφού ολοκλήρωσε τη χρονιά μετρώντας 7 ταινίες.
Σύντομα έγινε το μεγαλύτερο αστέρι της εταιρίας και σύμβολο για ολόκληρη την Αμερική, αφού με τα σκέρτσα και το μπρίο της γέμισε με αισιοδοξία τον κόσμο, τη δύσκολη εποχή του οικονομικού κραχ.
Για το φαινόμενο Τεμπλ, είχε μιλήσει δημόσια ακόμα και ο πρόεδρος Ρούσβλετ, ο οποίος δήλωσε: «Είναι θαυμάσιο ότι με δεκαπέντε σεντς ένας Αμερικανός μπορεί να πάει στον κινηματογράφο, να κοιτάξει το χαμογελαστό πρόσωπο ενός μωρού και να ξεχάσει τα προβλήματά του. Όσο η χώρα μας έχει την Σίρλεϊ Τεμπλ θα είμαστε εντάξει».
Η Τεμπλ έγινε παιδική κούκλα, η οποία έκανε ρεκόρ πωλήσεων. (6 εκατομμύρια κούκλες)
Η πτώση της ηθοποιού και η ενασχόληση με τα κοινά
Μεγαλώνοντας η ηθοποιός άρχισε να χάνει τη δημοτικότητα της, καθώς, όπως αποδείχτηκε, ο κόσμος είχε αγαπήσει το μικρό κοριτσάκι με τις ξανθές μπουκλίτσες και η εικόνα της έφηβης πια Τεμπλ δεν είχε την ίδια αποδοχή.
Όσες προσπάθειες κι αν έκανε, πρωταγωνιστώντας σε ταινίες, ακόμα και του Τζον Φορν, δεν τα κατάφερε και έτσι αποσύρθηκε οριστικά από τον κινηματογράφο τον Δεκέμβριο του 1950 σε ηλικία 22 ετών.
Όπως στον κινηματογράφο, έτσι και στην προσωπική της ζωή, η Σίρλει Τεμπλ αποκαταστάθηκε νωρίς.
«Έχω μια συμβουλή να δώσω σε όλους εσάς που θέλετε να κερδίσετε ένα βραβείο για τα επιτεύγματά σας. Αρχίστε νωρίς», δήλωνε και όπως αποδείχτηκε, αυτό το εφάρμοζε και στα ερωτικά της.
Σε ηλικία 17 ετών έκανε τον πρώτο της γάμο με τον Τζον Αγκάρ, από τον οποίο απέκτησε μια κόρη.
Το 1950 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με τον βετεράνο του Αμερικανικού Ναυτικού Τσαρλς Άλντεν Μπλακ και απέκτησε άλλα δύο παιδιά.
Η ηθοποιός έμεινε με τον Μπλακ μέχρι το τέλος της ζωής του, το 2005.
Όταν αποσύρθηκε από τον χώρο του θεάματος, αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά.
Ονομάστηκε πρέσβειρα των Η.Π.Α στη Γκάνα και το 1989 έγινε πρέσβειρα στην Τσεχοσλοβακία.
Η Τεμπλ ήταν η πρώτη διάσημη γυναίκα που μίλησε δημόσια για τον καρκίνο του μαστού, όταν το 1972 αναγκάστηκε να υποβληθεί σε μαστεκτομή.
Η ηθοποιός μίλησε στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο αλλά και σε περιοδικά για την περιπέτεια της, που είχε αίσιο τέλος.
Στις 10 Φεβρουαρίου του 2014, η Σίρλει Τεμπλ έφυγε από τη ζωή, στο σπίτι της, περιτριγυρισμένη από τους ανθρώπους που αγαπούσε
Ήταν 85 ετών και οι δικοί της δήλωσαν: «Την αποχαιρετούμε για τη ζωή της που ήταν γεμάτη από θαυμάσια επιτεύγματα ως ηθοποιού, ως διπλωμάτη και ως αγαπημένης μητέρας, γιαγιάς και προγιαγιάς».
Το όνομα της παραμένει από τα πιο αναγνωρίσιμα στην Αμερική και το κοκτέιλ χωρίς αλκοόλ, με το όνομά της, που είχε φτιάξει ένας μπάρμαν το 1930, πίνεται ακόμα.