Ήταν ένας από τους σημαντικότερους σεναριογράφους του περασμένου αιώνα. Το όνομά του μπήκε από τα πρώτα στη «Μαύρη λίστα» του Χόλιγουντ για τα αριστερά του φρονήματα του και φυλακίστηκε.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Τζέιμς Ντάλτον Τράμπο αλλά αναγκαστικά υπέγραψε τα σενάριά του, που κέρδιζαν Όσκαρ, με ψευδώνυμα ώστε να γίνονται δεκτά από τα κινηματογραφικά στούντιο. Ήταν ένας κλασικός τρόπος να παρακάμπτει τη μαύρη λίστα.
Γεννήθηκε στο Μοντρόουζ του Κολοράντο στις 9 Δεκεμβρίου 1905. Σε ηλικία 20 ετών ξεκίνησε να εργάζεται ως ρεπόρτερ.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, εγκατέλειψε τη δημοσιογραφία και δούλεψε για οχτώ χρόνια σε έναν φούρνο στο Λος Άντζελες.
Εκείνη την περίοδο, ξεκίνησε να γράφει μυθιστορήματα με την ελπίδα να τα εκδώσει. Ταυτόχρονα έγραφε κριτικές για ταινίες σε περιοδικά και εφημερίδες. Έγραψε συνολικά 88 διηγήματα και έξι νουβέλες αλλά κανένα δεν έγινε δεκτό από τους εκδοτικούς οίκους και τα κινηματογραφικά στούντιο.
Τη δεκαετία του ’30 προσλήφθηκε από τη Warner Bros για να διαβάζει τα σενάρια πριν την τελική έγκριση τους.
Δεν ήταν αυτό που έψαχνε αλλά ήταν μια «άκρη» που την αξιοποίησε.
Σε μικρό διάστημα οι υπεύθυνοι αναγνώρισαν το συγγραφικό του ταλέντο και του ανέθεσαν να γράψει τα δικά του σενάρια για τον κινηματογράφο.
Ο Τράμπο τους δικαίωσε. Το 1939 έγραψε το βιβλίο «Ο Τζόνυ πήρε το όπλο του» το οποίο είχε αντιπολεμικό περιεχόμενο και κέρδισε το εθνικό βραβείο μυθιστορήματος. Σε λίγα χρόνια οχτώ δικά του σενάρια μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη και έγινε περιζήτητος στο Χόλιγουντ.
Ο Τράμπο είχε μετατρέψει το μπάνιο του σπιτιού του σε γραφείο. Συνήθιζε να γράφει το βράδυ μέσα στη μπανιέρα, ενώ παράλληλα κάπνιζε δεκάδες τσιγάρα. Τη δεκαετία του ’40 ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος σεναριογράφος του στο Χόλιγουντ, καθώς ένα σενάριο με την υπογραφή του κόστιζε 75.600 δολάρια.
Η κομμουνιστική απειλή
Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τράμπο μπήκε στο στόχαστρο της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Ενεργειών για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, καθώς είχε υπάρξει μέλος του κομμουνιστικός κόμματος.
Η Αμερική ζούσε με τον κομμουνιστικό φόβο και με το τέλος του πολέμου άρχισε η αντικομμουνιστική υστερία που οδήγησε στον Μακαρθισμό.
Όποιος πίστευε στον κομμουνισμό ήταν πλέον εχθρός των ΗΠΑ.
Το 1946 ο Τράμπο δημοσίευσε ένα άρθρο, στο οποίο εξέφραζε θετικές απόψεις για τη Σοβιετική Ένωση. Για το λόγο αυτό, θεωρήθηκε κίνδυνος για τον χώρο της τέχνης και έναν χρόνο αργότερα μαζί με εννέα ακόμα σεναριογράφους κλήθηκε να απολογηθεί από την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων του Κογκρέσου.
Ο Τράμπο αρνήθηκε να καταθέσει και δεν δέχτηκε να συνεργαστεί με την επιτροπή.
Οι δέκα σεναριογράφοι συμπεριλήφθηκαν στην περιβόητη «μαύρη λίστα» του Χόλιγουντ και απολύθηκαν από τις δουλειές τους. Πλέον τα σενάρια που έγραφαν δεν θα γινόταν δεκτά από τα κινηματογραφικά στούντιο.
Ο Τράμπο φυλακίστηκε για έντεκα μήνες στο Κεντάκι και όταν βγήκε από την φυλακή αυτοεξορίστηκε με την οικογένεια του στο Μεξικό.
Ωστόσο, δεν εγκατέλειψε το επάγγελμα του σεναριογράφου. Συνέχισε να γράφει και να πουλά τα σενάρια σε στούντιο του Μεξικό. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους σεναριογράφους, οι οποίοι απαρνήθηκαν το αμερικανικό κινηματογράφο, ο Τράμπο συνέχισε να τροφοδοτεί τις χολιγουντιανές παραγωγές με σενάρια, τα οποία υπέγραφε με ψευδώνυμα.
«Υπέγραφα με Ιρλανδέζικα ονόματα, εβραϊκά και ότι εκείνοι χρειαζόταν » είχε αναφέρει σε συνέντευξη του.
Εφόσον δε υπέγραφε με το όνομά του, η τιμή των σεναρίων του έπεσε στα 3.000 δολάρια. Κι αυτό γιατί το όνομά του και μόνο έφερνε κόσμο στις αίθουσες.
Την περίοδο που βρισκόταν στο Μεξικό έγραψε συνολικά τριάντα σενάρια. Τότε κέρδισε Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για τη ταινία «Διακοπές στη Ρώμη» που πρωταγωνιστούσε η Όντρεϊ Χέπμπορν και καλύτερου σεναρίου για την ταινία «Ο Γενναίος». Ωστόσο, δεν παραβρέθηκε ποτέ στις βραβεύσεις γιατί είχε υπογράψει ως Ρόμπερτ Ριτς.
Ο Τράμπο παρέμεινε εξόριστος δέκα χρόνια. Το 1960, όταν έγραψε το σενάριο της ταινίας “Spartacus”, ο Κερκ Ντάγκλας αποκάλυψε ότι εκείνος ήταν ο πραγματικός σεναριογράφος και το όνομά του μπήκε στους τίτλους. Μάλιστα ο Τζον Κένεντι παρακολούθησε την ταινία, δείχνοντας ότι πλέον δεν ήταν ανεπιθύμητος στην αμερικανική κοινωνία.
Ακολούθησε η ταινία «Exodus», όπου ο σκηνοθέτης Ότο Πρέμινγκερ δήλωσε δημόσια ότι είχε γράψει το σενάριο και πλέον ήταν ελεύθερος να εργάζεται στο Χόλιγουντ.
Το πρώτο του Όσκαρ το παρέλαβε ετεροχρονισμένα το 1975 και ένα χρόνο αργότερα πέθανε από καρδιακή προσβολή. Το δεύτερο Όσκαρ απονεμήθηκε το 1993 στη γυναίκα του.
«Trumbo»
To 2015 η συναρπαστική ζωή του Τράμπο, που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνούσε ακόμα και τα σενάρια που έγραφε, έγινε ταινία. Αρχικά οι συντελεστές σκεφτόταν ο Γκάρι Όλντμαν να ενσαρκώσει τον ιδιόμορφο σεναριογράφο αλλά τελικά τον ρόλο κέρδισε ο Μπράιαν Κράνστον.
Ο Κράνστον μελέτησε το ρόλο του πολλούς μήνες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Παρακολούθησε σπάνιες συνεντεύξεις και αφομοίωσε την ομιλία του Τράμπο, ώστε να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο, πειστικός στον ρόλο του. Η ταινία απέσπασε θετικές κριτικές και προτάθηκε για Όσκαρ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η θυελλώδης σχέση του Τζόρτζ Λούκας με τη Λίντα Ρόνσταντ. Όταν η απρόβλεπτη τραγουδίστρια ερωτεύθηκε τον ντροπαλό σκηνοθέτη. Ο Λούκας κατάλαβε ότι δεν ταίριαζαν όταν ψώνιζαν μαζί και τον πέρασαν για βοηθό της… 
