Ο Ανέστος Δελιάς, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Αναστάσιος Δέλλιος, γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, το 1912 και ήταν γιος του γνωστού σαντουρίστα Παναγιώτη Δέλλιου.
Από μικρός ήθελε να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του και να γίνει μουσικός. Έτσι, άρχισε να ασχολείται με την κιθάρα.
«Η Τετράς Η Ξακουστή Του Πειραιώς».
Το 1930, λίγα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο Ανέστος πλέον ζούσε με την οικογένεια του στη Δραπετσώνα.
Όταν γνωρίστηκε με το Μάρκο Βαμβακάρη, ο συριανός ρεμπέτης αντιλήφθηκε αμέσως το ταλέντο του και τον παρότρυνε να μάθει να παίζει μπουζούκι και μπαγλαμά. Έτσι κι έγινε.
Λίγα χρόνια αργότερα, αν και αυτοδίδακτος, ο Δελιάς είχε γίνει άσσος στο μπουζούκι. Μαζί με το Βαμβακάρη, το Γιώργο Μπάτη και το Στράτο Παγιουμτζή δημιούργησαν το 1934 την πρώτη επίσημη ρεμπέτικη κομπανία στην Ελλάδα και την ονόμασαν «Η Τετράς, η Ξακουστή Του Πειραιώς».
Στις πρώτες εμφανίσεις της κομπανίας στον Πειραιά, ο Δελιάς παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια, τα οποία συμπεριλήφθηκαν και σε δίσκο τα επόμενα χρόνια.
Ο εθισμός στα ναρκωτικά
Παρά την επιτυχία ωστόσο, ο Δελιάς άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα. Η φιλενάδα του και κατά πολλούς πόρνη, με καταγωγή από τα Βουρλά, τον έμπλεξε στα ναρκωτικά.
Οι φίλοι του προσπάθησαν να τον βοηθήσουν να ξεκόψει, αλλά μάταια. Ο Ανέστος είχε εθισθεί στην ηρωίνη.
Το 1938, εξορίστηκε με την κατηγορία του τοξικομανή στην Ίο, όπου και παρέμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Εκεί με τη βοήθεια του επίσης εξόριστου και ρεμπέτη τραγουδιστή Μιχάλη Γενίτσαρη, μπόρεσε να αποτοξινωθεί.
Όταν όμως επέστρεψε από την εξορία και πήγε στην Αθήνα, η ιστορία επαναλήφθηκε. Κύλησε ξανά στην ηρωίνη.
Δεν ηχογράφησε πολλά τραγούδια καθ’ όλη τη διάρκεια τη καριέρας του. Από το 1937, ο Ιωάννης Μεταξάς είχε επιβάλει λογοκρισία και αυτό ήταν κάτι που τον εξόργιζε. Όπως και άλλοι ρεμπέτες, έτσι και ο Δελιάς δεν μπορούσε και δεν ήθελε να ανεχτεί κάτι τέτοιο. Προτίμησε να σταματήσει να γράφει στίχους και να συνθέτει μουσικά κομμάτια.
Ο τραγικός επίλογος
Στις 31 Ιουλίου του 1944, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Δελιάς βρέθηκε νεκρός από υπερβολική δόση ναρκωτικών, έξω από το τεκέ του Ντανάκουλη στο Μεταξουργείο, κρατώντας στα χέρια του το πολυαγαπημένο του μπουζούκι.
Το τραγούδι του «Ο Πόνος Του Πρεζάκια» αποδείχτηκε προφητικό για τη ζωή και το άδοξο τέλος του καλλιτέχνη.
Ο Ανέστος Δελιάς είναι ο μοναδικός ρεμπέτης που έχει χάσει τη ζωή του από τα ναρκωτικά.
Ορισμένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια του Ανέστου Δελιά είναι: «Μές Στης Πόλης Το Χαμάμ», «Έκανες Τη Φιγούρα Σου Μάγκα Στη Γειτονιά Μου», «Μάγκες Πιάστε Τα Βουνά», «Ο Τρελλάκιας», «Ο Πόνος Του Πρεζάκια», «Το Κουτσαβάκι», «Πάρε Ένα Γυαλί Και Κόψε Το Λαιμό Σου».
Ακούστε το τραγούδι «Ο Πόνος Του Πρεζάκια»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ρόζα Εσκενάζυ. Η «βασίλισσα του ρεμπέτικου» που παράτησε το παιδί της για να κάνει καριέρα. Στη διάρκεια της κατοχής έσωσε την οικογένεια της από τους ναζί, χάρη στη σχέση της με Γερμανό αξιωματικό… 
