Στα τρία της χρόνια μετακόμισε με την οικογένειά της από την Ιερουσαλήμ στην Ουάσινγκτον, αλλά μέχρι σήμερα δηλώνει ότι «αν και λατρεύει τις ΗΠΑ, η καρδιά της ανήκει στην Ιερουσαλήμ».
Βέβαια, είναι αντίθετη με τη σκληρή και ρατσιστική πολιτική του Νετανιάχου, όπως την έχει χαρακτηρίσει, και πολλές φορές έχει ταχθεί στο πλευρό των Παλαιστινίων.
Πρώτα χρόνια
Η Νάταλι Πόρτμαν γεννήθηκε στο Ισραήλ, στις 9 Ιουνίου 1981, ως Νέτα Λι Χέρσλαρ, το εβραϊκό της όνομα.
Στα τρία της χρόνια, η οικογένεια της μετακόμισε στις ΗΠΑ, ώστε ο πατέρας της να κάνει την πρακτική του ως γιατρός. Η Πόρτμαν ήταν ένα ήσυχο και σοβαρό κορίτσι, αρκετά πιο έξυπνο και ώριμο για την ηλικία της.
Πήγε σε εβραϊκό σχολείο και από μικρή ηλικία έκανε μαθήματα μπαλέτου και μοντέρνου χορού.
Στα 9 της, ένας κυνηγός ταλέντων, πρότεινε στη μητέρα της, η οποία είναι και η μάνατζερ της, να ακολουθήσει καριέρα μοντέλου.
Η Νάταλι απέρριψε την πρόταση, καθώς ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός.
«Ήμουν πολύ διαφορετική από τα άλλα παιδιά. Είχα περισσότερες φιλοδοξίες. Ήξερα τι μου άρεσε και τι ήθελα, και δούλεψα πολύ σκληρά», ανέφερε μετά από πολλά χρόνια η ηθοποιός σχετικά με την παιδική της ηλικία.
«Λεόν» και εξετάσεις
Η Πόρτμαν συμμετείχε σε πολλές σχολικές θεατρικές παραστάσεις έως τα 13 της, οπότε έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο.
Ως Ματίλντα έγινε η φαντασίωση όλων των εφήβων της δεκαετίας του ’90 για το διαπεραστικό της βλέμμα και το ταλέντο της στην υποκριτική.
Ακολούθησαν ορισμένοι μικροί ρόλοι στον κινηματογράφο μέχρι την παγκόσμια αναγνώριση της Πόρτμαν το 1999.
Ενσάρκωσε για πρώτη φορά την Πάντμε Αμιντάλα στην ταινία «Star Wars: Η αόρατη απειλή».
Η κοπέλα όμως δεν παρευρέθηκε στην παγκόσμια πρεμιέρα, γιατί ήταν η περίοδος των τελικών εξετάσεων στο σχολείο και προτίμησε να μελετήσει.
Για τη σειρά ταινιών που την έκανε γνωστή, δήλωσε αργότερα πως όταν την πλησίασαν να υποδυθεί τον φανταστικό χαρακτήρα, δεν μπορούσε να ξεχωρίσει το Star Wars από Star Trek!
Πανεπιστήμιο και «βέτο» στις σεξουαλικές σκηνές
Μετά τον «Πόλεμο των Άστρων» η Νάταλι Πόρτμαν σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.
Με δείκτη νοημοσύνης στο 140, γρήγορα έγινε βοηθός ενός καθηγητή της και μετά από από δύο έτη σπουδών, μία συλλογική εργασία, όπου συμμετείχε, δημοσιεύτηκε σε επιστημονικό περιοδικό.
Έθεσε προτεραιότητα στις σπουδές της και δεν συμμετείχε σε καμία ταινία, παρά μόνο το καλοκαίρι.
Τότε γύρισε και τη συνέχεια του «Stra Wars».
Η ίδια είχε αναφέρει ότι δεν θα την πείραζε καθόλου αν η καριέρα της καταστρεφόταν από τις σπουδές.
«Προτιμώ να είμαι έξυπνη παρά μια σταρ του σινεμά».
Η Πόρτμαν έπαιξε και σε θεατρικά έργα δίπλα στην Μέριλ Στριπ και τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, ενώ όταν υποδύθηκε την Άννα Φρανκ, στα διαλείμματα πάντα έκλαιγε.
Οι παππούδες της είχαν δολοφονηθεί στο Άουσβιτς.
Παρά τις πολλές προτάσεις που είχε, η Πόρτμαν ήταν αρκετά επιλεκτική και ποτέ δεν γύρισε ερωτικές σκηνές ή πλάνα που θα φαινόταν γυμνή.
Μάλιστα, αρνήθηκε να παίξει στην ταινία «Η μητέρα μου κι εγώ» μαζί με την Σούζαν Σάραντον, καθώς έπρεπε να γυρίσει μία ερωτική σκηνή.
Μετά από παρέμβαση της Σάραντον, ο σεναριογράφος αφαίρεσε την επίμαχη σκηνή και η Πόρτμαν συμφώνησε να εμφανιστεί στο φιλμ.
Οι μεγάλες επιτυχίες
Μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μετακόμισε για ένα χρόνο στο Ισραήλ για να ολοκληρώσει και τις μεταπτυχιακές της σπουδές.
Στη γενέτειρά της, έκανε αρκετές διαλέξεις σχετικά με την τρομοκρατία και την εικόνα της χώρας της, όπως προβαλλόταν στο εξωτερικό.
Επέστρεψε στην Αμερική και επικεντρώθηκε στην ηθοποιία.
Το 2004 έκλεψε την παράσταση ως ελκυστική στρίπερ στο ανεξάρτητο «Εξ επαφής» με πρωταγωνιστικό κουαρτέτο την ίδια, την Τζούλια Ρόμπερτς, τον Κλάιβ Όουεν και τον Τζουντ Λο και βραβεύτηκε στο Σάντανς για τη συμμετοχή της στο «Garden State».
Το 2005 ήταν η χρονιά της. Γύρισε την τρίτη κατά σειρά συνέχεια του «Πολέμου των Άστρων», αλλά μνημονεύτηκε για την ηθοποιία της ως Ιβ στο «V for Vendetta».
Για τον ρόλο, αναγκάστηκε να ξυρίσει τα μαλλιά της, κάτι που την ενόχλησε αρκετά.
Μάλιστα, μετά το τέλος των γυρισμάτων αποφάσισε να ταξιδέψει στην Ιρλανδία και ο ιδιοκτήτης ενός μοτέλ αρνήθηκε να της δώσει δωμάτιο εξαιτίας της «τρομαχτικής» εξωτερικής της εμφάνισης.
Η δεκαετία του 2000 ήταν πολύ παραγωγική για τη ίδια που ενσάρκωσε πολλούς χαρακτήρες και πειραματίστηκε με πολλά κινηματογραφικά είδη.
Το 2010 κέρδισε το πρώτο της Όσκαρ.
Ως Νίνα Σέιερς, χορεύτρια μπαλέτου, που έφτασε στα άκρα γα τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην «Λίμνη των Κύκνων» του Τσαϊκόφσκι, η Πόρτμαν ήταν εξαιρετική.
Η ηθοποιός ακολούθησε εξαντλητική δίαιτα, όπου έχασε 9 κιλά και περνούσε τουλάχιστον 8 ώρες κάνοντας μπαλέτο.
Λίγες μέρες αφότου βραβεύτηκε με το χρυσό αγαλματίδιο, διαδόθηκαν φήμες ότι δεν ήταν η Πόρτμαν που έκανε τις χορευτικές κινήσεις, αλλά επαγγελματίες χορεύτριες και στην ουσία δεν έπρεπε να βραβευτεί.
Άμεσα, ο σκηνοθέτης του «Μαύρου Κύκνου», Ντάρεν Αρονόφσκι με γραπτή ανακοίνωση, υπερασπίστηκε την Πόρτμαν, δηλώνοντας ότι η ηθοποιός χόρεψε κατά 80%.
Συνέχισε να εργάζεται, επιλέγοντας κυρίως κομεντί μέχρι το 2016, όπου ενσάρκωσε την Τζάκι Κένεντι στην ομώνυμη ταινία.
Η ερμηνεία της της χάρισε ακόμη μία υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Παρουσίασε τηλεοπτικά σόου και εμφανίστηκε και σε μουσικά βίντεο.
Έχει συνεργαστεί με τον Τέρενς Μάλικ και πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι θα συμμετέχει και σε τηλεοπτική σειρά.
«Πόρτα» στον Πρωθυπουργό του Ισραήλ
Η Νάταλι Πόρτμαν, πέρα από την ηθοποιία, ασχολείται ενεργά με την πολιτική και παίρνει μέρος συχνά σε διάφορα φιλανθρωπικά έργα και εκστρατείες υπεράσπισης δικαιωμάτων.
Από τα 8 της χρόνια είναι χορτοφάγος και προσπαθεί να μάθει και στα δύο της παιδιά που απέκτησε με έναν από τους χορογράφους του «Μαύρου Κύκνου», Μπέντζαμιν Μίλιπεντ, τον οποίο παντρεύτηκε το 2012, να αποκτήσουν συγκεκριμένες διατροφικές συνήθεις.
Συνεχίζει να δίνει διαλέξεις σε Πανεπιστήμια και το 2018 αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο «Genesis», μία μεγάλη εβραϊκή τιμή, αντίστοιχη του Νόμπελ, καθώς στην τελετή θα μιλούσε ο Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Η απονομή του βραβείου στην ηθοποιό ακυρώθηκε και μετά από θύελλα αντιδράσεων η Πόρτμαν εξήγησε τους λόγους που πήρε τη συγκεκριμένη απόφαση.
«Επέλεξα να μην παραβρεθώ γιατί δεν ήθελα να φανεί ότι υποστηρίζω τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος θα μιλούσε στην τελετή. Όπως πολλοί Ισραηλινοί και Εβραίοι ανά τον κόσμο, μπορώ να ασκώ κριτική στην ηγεσία του Ισραήλ χωρίς να επιθυμώ το μποϊκοτάρισμα ολόκληρου του έθνους», δήλωσε η ηθοποιός.
Υποστήριξε ακόμη ότι «το Ισραήλ ιδρύθηκε ακριβώς πριν από 70 χρόνια για να αποτελέσει το καταφύγιο των προσφύγων του Ολοκαυτώματος. Αλλά η κακή συμπεριφορά απέναντι σε αυτούς που υποφέρουν από τις σημερινές αγριότητες, απλά δεν είναι σύμφωνη με τις εβραϊκές αξίες μου. Επειδή νοιάζομαι για το Ισραήλ πρέπει να σταθώ κατά της βίας, της διαφθοράς, της ανισότητας και της κατάχρησης εξουσίας».
Διαβάστε στη»ΜτΧ»: «V for Vendetta». Ποιος ηθοποιός κρυβόταν πίσω από τη μάσκα και γιατί ο συγγραφέας του βιβλίου χαρακτήρισε το σενάριο σκουπίδι
