Το 2005 κυκλοφόρησε η ταινία «Δια πυρός και σιδήρου» με πρωταγωνιστή τον Ντένζελ Ουάσιγκτον.
Η υπόθεση διαδραματιζόταν στο Μεξικό και αφορούσε την απαγωγή ενός μικρού κοριτσιού, το οποίο ενσάρκωνε η 9χρονη τότε Ντακότα Φάνινγκ.
Ο Ουάσιγκτον υποδυόταν τον Κρίζι, πρώην πράκτορα της CIA, ο οποίος ήταν ο σωματοφύλακας της μικρής και ανέλαβε να εκδικηθεί τους απαγωγείς της.
Το σενάριο ήταν βασισμένο στο βιβλίο «Man on Fire» του Βρετανού συγγραφέα Φίλιπ Νίκολσον, γνωστό με το συγγραφικό ψευδώνυμο, Α.ΤΖ. Κουινέλ, το οποίο κυκλοφόρησε το 1981.
Ο Κουινέλ είχε εμπνευστεί την υπόθεση από την απαγωγή του γιου πλουσίου επιχειρηματία από τη Σιγκαπούρη.
Δράστες ήταν Κινέζοι εγκληματίες, οι οποίοι ζήτησαν λύτρα από τον πατέρα του. Εκείνος αρνήθηκε να τους δώσει τα χρήματα, με την αιτιολογία ότι με αυτό τον τρόπο προστάτευε τα υπόλοιπα παιδιά του.
Το βιβλίο του Κουινέλ πούλησε περισσότερα από 8 εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Το 1987 το βιβλίο έγινε ταινία από τον γάλλο σκηνοθέτη Ελί Σουρακί με τίτλο «Η φλόγα της εκδίκησης».
«Δια Πυρός και Σιδήρου»
Τέλη της δεκαετίας του ’80, ο σεναριογράφος, Μπράιαν Χέλγκελαντ, ζήτησε από τον Κουέντιν Ταραντίνο, ο οποίος εργαζόταν τότε σε βίντεο κλαμπ στην Καλιφόρνια, να του προτείνει μια καλή ταινία και εκείνος του έδωσε τη «Φλόγα της εκδίκησης».
Ο Χέλγκελαντ έγραψε το σενάριο και αρκετά χρόνια αργότερα, συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Τόνι Σκοτ για τη δημιουργία της ταινίας «Δια πυρός και σιδήρου».
Αρχικά, ο πρωταγωνιστικός ρόλος προοριζόταν για τον Μπρους Γουίλις, τον Γουίλ Σμιθ ή τον Τομ Κρουζ αλλά τελικά τον κέρδισε ο Ντένζελ Ουάσινγκτον.
Η ταινία επρόκειτο να γυριστεί στην Ιταλία αλλά ο σκηνοθέτης Τόνι Σκοτ, θεώρησε ότι το αποτέλεσμα δεν θα ήταν πειστικό επειδή το βιβλίο είχε γραφτεί πριν πολλά χρόνια και πλέον τα ποσοστά απαγωγών στην Ιταλία ήταν χαμηλά.
Για τον λόγο αυτό, αποφάσισαν η υπόθεση να μεταφερθεί στο Μεξικό και έδωσαν στους χαρακτήρες ισπανικά ονόματα.
Μάλιστα, οι απαγωγείς είχαν τα πραγματικά ονόματα των διαβόητων μεξικανών απαγωγέων Ντάνιελ και Αουρέλιο Λόπες, που ήταν γνωστοί ως «κλαδευτές αυτιών», διότι έκοβαν με ψαλίδι τα αυτιά των θυμάτων τους και τα έστελναν στις οικογένειες τους.
Ο Ντάνιελ Λόπες ξεκίνησε την εγκληματική του δράση την περίοδο που εργαζόταν ως αστυνομικός.
Από το 1996 έως το 1998 είχε πραγματοποιήσει τουλάχιστον 18 απαγωγές, έχοντας πάρει ως λύτρα περισσότερα από 40 εκατομμύρια δολάρια.
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, αρκετά μέλη της παραγωγής έπεσαν θύματα κλοπής και δεκάδες σωματοφύλακες ακολουθούσαν τον Ουάσιγκτον και τους υπόλοιπους συντελεστές σε κάθε τους κίνηση.
Τα γυρίσματα διήρκεσαν πέντε μήνες και σε αυτά συμμετείχαν 70 μεξικανοί ηθοποιοί και άπειροι κομπάρσοι.
O Ουάσιγκτον, προκειμένου να προετοιμαστεί για τον ρόλο μίλησε με πραγματικούς σωματοφύλακες, έμαθε να χειρίζεται όπλα και έκανε μαθήματα ισπανικών ώστε να μιλάει αγγλικά με ισπανική προφορά.
Η Ντακότα Φάνινγκ γνώριζε ισπανικά από προηγούμενες ταινίες και δεν δυσκολεύτηκε να ενσαρκώσει την Πίτα Ράμος.
Ο Ουάσινγκτον ενθουσιάστηκε με το υποκριτικό της ταλέντο και συχνά σταματούσε το γύρισμα για να τη θαυμάσει. «Είναι μια γλύκα. Πάντα με συμβούλευαν να μη δουλέψω με σκυλιά και παιδιά. Η Ντακότα είναι ώριμο παιδί και υπέροχη ηθοποιός», έλεγε για τη Φάνινγκ.
Η ταινία κόστισε 70 εκατομμύρια δολάρια και προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 2004. Ο Κουινέλ δήλωσε ότι αν και τις περισσότερες φορές οι μεταφορές βιβλίων στον κινηματογράφο δεν είναι πετυχημένες, οι συντελεστές της ταινίας έκαναν καλή δουλειά με το δικό του βιβλίο.
Δείτε την περιπετειώδη σκηνή της απαγωγής της εννιάχρονης Πίτα
