Η ταινία «Τιτανικός» κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το 1997 και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.
Απέφερε κέρδη 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και κέρδισε 11 βραβεία Όσκαρ.
Λίγοι ωστόσο γνωρίζουν τις δύσκολες συνθήκες και το χάος που επικρατούσαν πίσω από τις κάμερες, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Η έμπνευση για τη δημιουργία της ταινίας
Από μικρό παιδί ο Τζέιμς Κάμερον γοητευόταν από τα ναυάγια. Τον συνάρπαζε ο τρόπος με τον οποίον τα πλοία βυθίζονταν και κατέληγαν στον πάτο της θάλασσας.
Για τον ταλαντούχο σκηνοθέτη, ο Τιτανικός αποτελούσε ανέκαθεν, όπως έλεγε, το «Έβερεστ των ναυαγίων».
Τη δεκαετία του 1990, ο Κάμερον επεξεργαζόταν την ιδέα να γυρίσει ταινία που να σχετίζεται με τη θάλασσα. ‘Ομως είχε και ενδοιασμούς, διότι θεωρούσε πως ένα τέτοιο εγχείρημα δεν θα ήταν καθόλου εύκολο να πραγματοποιηθεί.
Παρ’ όλα αυτά, όταν είδε πλάνα του πραγματικού ναυαγίου του Τιτανικού, άλλαξε γνώμη.
Χωρίς να χάσει χρόνο, ζήτησε χρηματοδότηση από εταιρείες παραγωγής στο Χόλιγουντ και εξασφάλισε τα χρήματα που χρειάζονταν.
Τα ατυχήματα των συντελεστών και τα παράπονα για τη συμπεριφορά του Κάμερον
Για τη διευκόλυνση του συνεργείου καθώς και την ασφάλεια των ηθοποιών και των κασκαντέρ δημιουργήθηκαν, από αφρολέξ, μεμονωμένα τμήματα του Τιτανικού.
Ωστόσο, παρουσιάστηκαν πολλά προβλήματα. Σημειώθηκαν ατυχήματα και δημιουργήθηκαν εντάσεις μεταξύ των συντελεστών. Η Κέτι Γουίνσλετ, η οποία υποδυόταν τη Ρόουζ έσπασε τον αγκώνα της, ενώ σε καθημερινή βάση, φοβόταν ότι θα πνιγεί στη δεξαμενή.
Υπήρξαν ηθοποιοί που έπαθαν κρυολογήματα, μολύνσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, λόγω της μεγάλης παραμονής τους στο νερό, έσπασαν κόκαλα και παραπονέθηκαν για την «άθλια» συμπεριφορά του Κάμερον.
«Υπήρχαν στιγμές, που πραγματικά φοβόμουν. Έχει ένα θυμό ο Τζέιμς (Κάμερον) που δεν θα τον πίστευες. «Ανάθεμά σε!», φώναζε, έκανες αυτό ακριβώς που δεν ήθελα», είχε δηλώσει η πρωταγωνίστρια σε συνέντευξή της. Δεν ξανασυνεργάστηκε ποτέ με το σκηνοθέτη.
Πολλά από τα μέλη του συνεργείου, που είχαν εξοργιστεί με τη συμπεριφορά του «πιεστικού» και «φωνακλά» Κάμερον, αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν.
Παραισθησιογόνα στη σούπα
Ένας καμεραμάν έφτασε στο σημείο να ρίξει παραισθησιογόνα χάπια στην κατσαρόλα με τη σούπα του σκηνοθέτη, αλλά κατέληξε να στείλει 50 άτομα στο νοσοκομείο.
Ο Κάμερον, αν και έφαγε από τη σούπα, κατάφερε να κάνει εμετό, πριν το χάπι προλάβει να δράσει στον οργανισμό του.
«Το ένα μάτι ήταν εντελώς κόκκινο όπως του Εξολοθρευτή. Σκέτο κόκκινο. Το άλλο ήταν σαν να έπαιρνε ναρκωτικά από 4 ετών», ήταν η περιγραφή που είχε δώσει ο ηθοποιός Λούις Αμπερνάθι για τον Κάμερον.
Η εκτόξευση του κόστους των γυρισμάτων και η διαφωνία του Κάμερον με τη 20th Century Fox
Τα γυρίσματα διήρκεσαν 160 μέρες, ενώ το κόστος της ταινίας εκτοξεύτηκε στα 200 εκατομμύρια δολάρια – παρ’ ότι είχε υπολογιστεί ότι θα κοστίσει περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια.
Η Fox φοβήθηκε ότι η επένδυσή της θα αποδειχθεί ζημιογόνα και πρότεινε στον σκηνοθέτη να κόψει σκηνές για να μειωθεί η διάρκεια της ταινίας.
Ο Κάμερον αρνήθηκε. «Θέλετε να μικρύνετε την ταινία μου; Θα πρέπει να με απολύσετε. Θέλετε να με απολύσετε; Θα πρέπει να με σκοτώσετε», είχε πει.
Τα στελέχη της εταιρείας υποχώρησαν και άφησαν τα πράγματα ως είχαν, με τη συμφωνία η ταινία να είναι έτοιμη και μονταρισμένη εντός της προκαθορισμένης προθεσμίας.
Τον Απρίλιο του 1997 όμως, ο Κάμερον ενημέρωσε την εταιρεία ότι η κυκλοφορία στους κινηματογράφους θα έπρεπε να καθυστερήσει, λόγων κωλυμάτων στο μοντάζ και το μιξάζ.
Το προσχέδιο
Ο Τζέιμς Κάμερον έγραψε προσχέδιο για μια ταινία η οποία θα σχετιζόταν με τον Τιτανικό. Θα επρόκειτο για μια ιστορία αγάπης, η οποία εκτυλισσόταν πάνω στο πλοίο, πριν τη βύθιση.
Ήρθε σε επαφή με γνωστές εταιρείες παραγωγής και, τελικά, η 20th Century Fox δέχτηκε να ακούσει την ιδέα του.
Το στούντιο από την πρώτη στιγμή εξέφρασε ανησυχίες. Είχε αμφιβολίες για το εάν θα μπορούσε να σημειώσει εισπρακτική επιτυχία μια ήδη ειπωμένη και γνωστή ιστορία.
Παρά τους ενδοιασμούς των στελεχών της εταιρείας, η επιμονή του σκηνοθέτη ήταν τόσο μεγάλη, που τελικά δέχτηκαν να συνεργαστούν μαζί του.
Η έναρξη των γυρισμάτων και τα πρώτα προβλήματα
Μέσα σε δύο χρόνια, ξεκίνησαν τα γυρίσματα χωρίς να έχει γραφτεί ολοκληρωμένο σενάριο.
Ο Κάμερον οργάνωσε καταδύσεις στο ναυάγιο, ώστε να καταφέρει να αποτυπώσει με ακρίβεια κάθε λεπτομέρεια του σκάφους.
«Με τις καταδύσεις θα καταφέρναμε να κάνουμε πιστά αντίγραφα του πραγματικού Τιτανικού. Φυσικά, όλα αυτά θα κόστιζαν λεφτά. Πολλά λεφτά», είχε πει σε συνεντεύξεις του ο σκηνοθέτης.
Το 1995, πραγματοποιήθηκαν γυρίσματα στον Ατλαντικό Ωκεανό. Παρά την προετοιμασία του συνεργείου, οι σκηνές του χρειάστηκε να γυριστούν 11 φορές και επί ατελείωτες ώρες.
Οι καταδύσεις ήταν ριψοκίνδυνες και οι συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή δεν επέτρεψαν στον Κάμερον να τραβήξει τα πλάνα που ήθελε και στην ποιότητα την οποία επιθυμούσε.
Παράλληλα, υπήρξαν κι άλλα προβλήματα. Σε μια από τις καταδύσεις, υποβρύχιο της παραγωγής έπεσε πάνω στην ρέπλικα του Τιτανικού, προκαλώντας ζημιές.
Η συγγραφή του σεναρίου
Αφού τα υποβρύχια πλάνα είχαν ολοκληρωθεί, ο Κάμερον ξεκίνησε να γράφει το σενάριο. Έκανε έρευνες, που διήρκεσαν 6 μήνες, για το πλήρωμα και τους επιβάτες του πλοίου, διότι επιθυμούσε να αποτίσει φόρο τιμής στους ανθρώπους που βρήκαν τραγικό θάνατο στον Τιτανικό. «Διάβασα τα πάντα και δούλεψα, βασιζόμενος πάνω σε αυτά, για να γράψω το σενάριο και το προσάρμοσα», είχε υπογραμμίσει ο Κάμερον σε συνέντευξη τύπου.
Ο σκηνοθέτης, όντας τελειομανής και σχολαστικός, έδωσε βάση στις λεπτομέρειες. Υπήρξε μάλιστα μια σκηνή, που απεικόνιζε το ρόλο που έπαιξε το πλοίο «Californian» στην κατάληξη του Τιτανικού. Για άγνωστη αιτία, δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ στο τελικό μοντάζ της ταινίας.
Το πιο δυνατό στοιχείο, πέραν τη βύθισης του Τιτανικού, θα ήταν ο φλογερός έρωτας του άφραγκου Τζακ με την Ρόουζ, κορίτσι της υψηλής κοινωνίας κοπέλα. «Δεν είναι ταινία μόνο αγάπης ή μόνο καταστροφής και πόνου. Στον Τιτανικό πέτυχα την ισορροπία. Πρόκειται για ιστορία αγάπης μαζί με εκλεκτικό επίστρωμα αληθινής ιστορίας», τόνιζε ο Κάμερον.
Η κατασκευή του Τιτανικού
Τον πρώτο καιρό, υπήρξε η σκέψη, ότι για να είναι αληθοφανές το τελικό αποτέλεσμα της ταινίας, το πλοίο του Τιτανικού, να σχεδιαστεί εξ ολοκλήρου από την αρχή.
Το 1996, η 20th Century Fox ξεκίνησε να χτίζει καινούργια και μεγαλύτερα στούντιο και αγόρασε 40 στρέμματα προκυμαίας στην Παραλία Ροζαρίτο στο Μεξικό, όπου τοποθετήθηκε δεξαμενή χωρητικότητας 17 εκατομμυρίων γαλονιών νερού.
Το πλοίο κατασκευάστηκε σε πλήρη κλίμακα, χωρίς τα περιττά μέρη, για να χωρέσει στο στούντιο.
Τα σκηνικά για τις καμπίνες και το εσωτερικό του πλοίου, τα έπιπλα, η διακόσμηση, τα πιάτα και τα μαχαιροπίρουνα, ακόμα και οι ταπετσαρίες των τοίχων αποτέλεσαν πιστά αντίγραφα του Τιτανικού, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και σκίτσα από τους σχεδιαστές του.
Η κεντρική σκάλα κατασκευάστηκε από ξύλο. Θεωρήθηκε έργο τέχνης, αλλά καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της βύθισης.
Τελικά ο «Τιτανικός» έκανε πρεμιέρα στους κινηματόγραφους στις 19 Δεκεμβρίου 1997 και αναδείχθηκε ταινία της χρονιάς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«Να πάρεις το σενάριο και να το βάλεις εκεί που ξέρεις». Οι ομηρικοί οι καβγάδες στα γυρίσματα της ταινίας «Όσα Παίρνει ο Άνεμος» και η άρνηση της Βίβιαν Λι να φιλήσει τον Κλαρκ Γκέιμπλ επειδή μύριζε το στόμα του…
