Η άκρως ερωτική ταινία της Νικόλ Κίντμαν με τον Τομ Κρουζ «Μάτια Ερμητικά Κλειστά» προβλήθηκε το 1999. Η τολμηρή υπόθεση με τον γιατρό που αποφασίζει να συμμετάσχει σε ερωτικά όργια, προκάλεσε και συζητήθηκε.
Πολλές σκηνές θεωρήθηκαν προκλητικές και κόπηκαν, ενώ στις ΗΠΑ κρίθηκε ακατάλληλη. Η ταινία μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, διότι τα γυρίσματα διήρκεσαν 400 μέρες.
Πρόκειται για την τελευταία ταινία του σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ο οποίος πέθανε 4 μέρες αφότου έδειξε στην Warner Bros την τελευταία μορφή της ταινίας.
Ο Κιούμπρικ ήθελε ένα πραγματικό ζευγάρι ως πρωταγωνιστές της ταινίας και παρόλο που αρχικά σκεφτόταν την ηθοποιό Κιμ Μπάσιντζερ με τον Άλεκ Μπάλντουιν, κατέληξε στην Νικόλ Κίντμαν και τον Τομ Κρουζ, οι οποίοι ήταν παντρεμένοι από το 1990.
Για να αποτυπωθεί η πραγματική τους σχέση, ο Κιούμπρικ τους ζήτησε να διαλέξουν εκείνοι το χρώμα των κουρτινών στο υπνοδωμάτιο που διαμορφώθηκε για τις ανάγκες της ταινίας. Τους παρακάλεσε μέχρι και να κοιμηθούν εκεί, στην πραγματικότητα για μπουν μέσα στο ρόλο.
Στα γυρίσματα επικράτησε μεγάλη μυστικότητα, η οποία ίσχυε ακόμα και για τους δύο παντρεμένους ηθοποιούς. Λέγεται πως για να προκαλέσει πραγματική ζήλια ανάμεσα στο ζευγάρι, τους σκηνοθετούσε ξεχωριστά και δεν τους επέτρεπε να αποκαλύπτουν τίποτα ο ένας στον άλλον.
Ο Κιούμπρικ έδιωξε τον Τομ Κρουζ από τα γυρίσματα της ερωτικής σκηνής της Νικόλ Κίντμαν με άλλο άνδρα.
Παράλληλα, απαγόρευσε στην Κίντμαν να καθησυχάσει τον σύζυγό της και να του πει τι έγινε στη διάρκεια των γυρισμάτων που διήρκεσαν έξι μέρες.
Οι μεγάλες απαιτήσεις του ιδιόρρυθμου σκηνοθέτη ανάγκασαν τον Τομ Κρουζ να γυρίσει μια σκηνή στην οποία απλώς περνούσε από μια πόρτα… 95 φορές!
Ο Κιούμπρικ φοβόταν τα αεροπλάνα και έτσι, παρόλο που η ταινία υποτίθεται πως διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη, τα γυρίσματα έγιναν στο Λονδίνο. Για να βγει ρεαλιστικό το αποτέλεσμα, έστειλε κάποιον να μετρήσει τις διαστάσεις των δρόμων και την απόσταση μεταξύ των μηχανημάτων αυτόματης πώλησης εφημερίδων στη Νέα Υόρκη.
Η ταινία ήταν βασισμένη στο Dream Story, το μυθιστόρημα του 1926 του Άρτουρ Σνίτσλερ. Το σενάριο της ταινίας γράφτηκε από τον Φρέντερικ Ράφαελ, ο οποίος αρχικά διαφώνησε με τον Κιούμπρικ για το αν ο πρωταγωνιστής έπρεπε να είναι Εβραίος, όπως και στο μυθιστόρημα.
Ο Κιούμπρικ επέμενε ότι οι πρωταγωνιστές έπρεπε να ανήκουν στους λεγόμενους «vanilla Americans» και δεν έπρεπε να υπάρχει κανένα στοιχείο που θα έκανε τον κόσμο να υποθέσει ότι οι δυο πρωταγωνιστές ήταν Εβραίοι.
Είχε πει ότι ο ηθοποιός που θα έκανε τον γιατρό έπρεπε να είναι σαν τον Χάρισον Φορντ, έτσι προέκυψε και το επίθετο του πρωταγωνιστή Χάρφορντ. Όταν το είπε αυτό όμως, δε γνώριζε ότι ο Χάρισον Φορντ έχει εβραϊκή καταγωγή.
Οι εισπράξεις της ταινίας, έφτασαν τα 30 εκατομμύρια δολάρια από την πρώτη κιόλας εβδομάδα στις ΗΠΑ.
Παρ’όλα αυτά, λέγεται πως εξαιτίας της τεράστιας προβολής της απαγωγής του γιου του Τζον Κένεντι, οι προβολές της ταινίας μειώθηκαν και θεωρήθηκε μεγάλη απογοήτευση για το box office. Συνολικά, οι εισπράξεις της έφτασαν τα 162 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.
Πολλοί ήταν εκείνοι που είπαν ότι ο Τομ Κρουζ ήταν άπειρος και τον κατηγόρησαν για την αποτυχία της ταινίας. Ο ηθοποιός για να υπερασπιστεί τον εαυτό του είχε παραδεχτεί ότι δεν του άρεσε ο ρόλος του: «Μισούσα να κάνω τον δρ. Μπιλ. Δεν μου άρεσε. Ήταν δυσάρεστο, αλλά πραγματικά θα με χτυπούσα αν δεν το είχα κάνει».