Το 1997 κυκλοφόρησε η τέταρτη ταινία της σειράς Alien, με τίτλο «Alien: Resurrection».
Πρωταγωνίστρια ήταν, όπως πάντα, η Σιγκούρνεϊ Γουίβερ, που υποδυόταν την Έλεν Ρίπλεϊ.
Στην τρίτη ταινία, η Ρίπλεϊ είχε αυτοκτονήσει, όταν έμαθε ότι μέσα της μεγάλωνε ένα εξωγήινο έμβρυο.
Στο «Alien: Ressurection», η Ρίπλεϊ κλωνοποιείται διακόσια χρόνια μετά τον θάνατό της.
Μόνο που στον κλώνο της, συνυπάρχει το DNA της Ρίπλεϊ με το DNA της θανατηφόρας εξωγήινης βασίλισσας.
Η «νέα» Ρίπλεϊ έχει υπεράνθρωπες ικανότητες, τις οποίες αναδεικνύει παίζοντας μπάσκετ εναντίον μιας ομάδας μισθοφόρων.
Η Γουίβερ μίλησε για τη σκηνή και τη σημασία της. Το μπάσκετ είπε, ήταν η μοναδική ανθρώπινη ασχολία που της είχε απομείνει και της προσέφερε ευχαρίστηση.
Ήταν το πρώτο πράγμα που θέλησε να κάνει, όταν επανήλθε στη ζωή.
Γι’ αυτό, όταν οι εχθρικοί μισθοφόροι διακόπτουν το παιχνίδι της και την προκαλούν, η Ρίπλεϊ αντιδρά άσχημα.
Τους «σώριασε» στο πάτωμα, χρησιμοποιώντας μόνο τη μπάλα του μπάσκετ.
Σαν να μην έφτανε αυτό, φεύγοντας απ’ το δωμάτιο, πέταξε την μπάλα και έβαλε τρίποντο, έχοντας την πλάτη της γυρισμένη προς την μπασκέτα.
Η σκηνή εντυπωσίασε τους θεατές, που πίστευαν ότι ήταν μία στημένη και τέλεια χορογραφημένη σκηνή, που δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Ήταν προφανές ότι η Γουίβερ πέταξε στην τύχη την μπάλα, η οποία μπήκε στο δίχτυ με τη βοήθεια κάποιου κινηματογραφικού τρικ.
Κι όμως, το καλάθι ήταν πέρα για πέρα αληθινό.
Η Γουίβερ προπονούνταν στο μπάσκετ για δύο βδομάδες πριν γυρίσει τη σκηνή και επέμενε να βάλει το καλάθι στην πραγματικότητα.
Φυσικά, οι συντελεστές της ταινίας δεν περίμεναν ότι θα τα κατάφερνε.
Θα την άφηναν να δοκιμάσει δυο τρεις φορές και μετά θα έκαναν τα «μαγικά» τους.
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος να μπει ένα τέτοιο καλάθι ήταν να πετάξει η Γουίβερ την μπάλα και μετά να αναλάβει η τεχνολογία.
Σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν ειδικά εφέ ή ένα μηχάνημα που θα στόχευε με ακρίβεια το καλάθι.
Με κάθε πρόταση που ακουγόταν, το κόστος της σκηνής αυξανόταν, ενώ οι παραγωγοί πίεζαν να ολοκληρωθεί το γύρισμα όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Η Γουίβερ είχε μόνο μία ευκαιρία να πετύχει το καλάθι, πριν μπουν τα μηχανήματα και τα ειδικά εφέ.
Στο γύρισμα χρειάστηκε να κάνει μερικά έξτρα βήματα, για να απομακρυνθεί απ’ τους συμπρωταγωνιστές της.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να στέκεται ακόμα πιο μακριά απ’ τη μπασκέτα, περίπου δύο μέτρα μετά το ύψος του τρίποντου.
Όταν πέταξε την μπάλα, δεν πίστευε ότι θα έμπαινε και δεν κοίταξε πίσω. Άκουσε όμως τις ζητωκραυγές του συνεργείου, που ξέσπασε σε χειροκροτήματα.
Είχε βάλει ένα απίστευτο καλάθι.
Ο συμπρωταγωνιστής της, Ρον Πέρλμαν, που στεκόταν ακριβώς από πίσω της, μόλις είδε το καλάθι, κοίταξε την κάμερα και χαμογέλασε.
Ευτυχώς, κατάφεραν να κόψουν το χαμόγελο στο μοντάζ, γιατί αλλιώς θα είχε αχρηστευτεί όλη η σκηνή!
