Το 2010 προβλήθηκε η ταινία «Τhe Way Back”, με πρωταγωνιστές τον Κόλιν Φάρελ και τον Βρετανό ηθοποιό Τζιμ Στέρτζερς.
Ο Εντ Χάρις υποδύθηκε έναν Αμερικανό και ο Κόλιν Φάρελ έναν Ρώσο δολοφόνο.
Η ταινία ήταν εμπνευσμένη από την πραγματική ιστορία 7 ανθρώπων που το 1940 δραπέτευσαν από μια φυλακή Σοβιετικών και διέσχισαν με τα πόδια τη Μογγολία και τα Ιμαλάια με τελικό προορισμό την Ινδία.
Συνολικά περπάτησαν 4.000 μίλια μέσα από δύσβατα εδάφη, ερήμους και χιονισμένες βουνοκορφές.
Η τρομερή περιπέτειά τους έγινε γνωστή από το βιβλίο του Πολωνού Σλάβομι Ρόι, ο οποίος ήταν ένας από τους τρεις επιζώντες. Σύμφωνα με τα όσα έγραψε, τον Νοέμβριο του 1939 συνελήφθη από τις μυστικές υπηρεσίες της Σοβιετικής Ένωσης ως κατάσκοπος. Αφού βασανίστηκε στις φυλακές της Μόσχας, καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκισης σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Σιβηρία.
Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, κατασκεύαζε στρατώνες, εξοπλισμό σκι για το σοβιετικό στρατό και χειριζόταν έναν ραδιοφωνικό σταθμό.
Οι συνθήκες ήταν απάνθρωπες και το κρύο αφόρητο. Κάποια στιγμή αποφάσισε να δραπετεύσει μαζί με άλλους έξι συγκρατούμενους του. Το τολμηρό εγχείρημα πραγματοποιήθηκε όταν ξέσπασε χιονοθύελλα, καθώς θα ήταν δύσκολο για τους Σοβιετικούς να βρουν τα ίχνη τους.
Οι δραπέτες ήταν τρεις Πολωνοί στρατιώτες, ένας Λετονός, ένας Λιθουανός αρχιτέκτονας, ένας Αμερικανός και μια 17χρονη Πολωνέζα.
Το ταξίδι κράτησε 11 μήνες, κατά τη διάρκεια του οποίου διέσχισαν την έρημο Γκόμπι και τα Ιμαλάια.
Ωστόσο, δεν κατάφεραν να επιβιώσουν όλοι. Δύο πέθαναν στην έρημο και δύο κατά την ανάβαση στα Ιμαλάια.
Όσοι επιβίωσαν έφτασαν εξουθενωμένοι στην Ινδία και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
Κατά καιρούς υπήρξαν άνθρωποι που αμφισβήτησαν την ιστορία του Πολωνού, αλλά σύμφωνα με τα σοβιετικά αρχεία, πράγματι φυλακίστηκε από τους Σοβιετικούς κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ρεπορτάζ του BBC ανέφερε ότι ένας Βρετανός αξιωματικός είχε συναντήσει τρεις ανθρώπους στην Καλκούτα το 1942, οι οποίοι είχαν δραπετεύσει από τη Σιβηρία και περπάτησαν ως την Ινδία. Τη μαρτυρία του επιβεβαίωσε ένας Νεοζηλανδός διερμηνέας, ο οποίος μετέφραζε στον Βρετανό αξιωματικό όσα του περιέγραψαν οι τρεις άντρες.
Αυτή η μαρτυρία ήταν αρκετή για τον σκηνοθέτη της ταινίας προκειμένου να δημιουργήσει μια ταινία επιβίωσης. Παρόλο που δεν έδωσε στον κεντρικό χαρακτήρα το όνομα του Πολωνού Σλάβομι Ρόι αφιέρωσε την ταινία στους τρεις επιζώντες που έφτασαν στην Ινδία το 1942.
Η ταινία ξεκινάει με την εξής φράση: «Το 1941 τρεις άνδρες περπάτησαν από τα Ιμαλάια στην Ινδία. Είχαν περπατήσει 4.000 μίλια για την ελευθερία. Αυτή η ταινία είναι αφιερωμένη σε αυτούς».
Δείτε την τελευταία σκηνή της ταινίας, όταν οι τρεις επιζώντες φθάνουν στην Ινδία:
