Στις 4 Φεβρουαρίου του 1946 γεννήθηκε το δεύτερο παιδί του ιεροκήρυκα Έθερ Φουρνιέρ και του έδωσαν το όνομα Βίνσεντ. Η οικογένειά του ήταν βαθύτατα θρησκευόμενη και ο πατέρας του μπορούσε να απαγγείλει όλη τη Βίβλο απ’ έξω. Όμως οι Φουρνιέρ είχαν και άλλη μία μεγάλη αγάπη, εκτός από τη θρησκεία.
Ήταν λάτρεις του ροκ ‘ν’ ρολ. Στο σχολείο, ο Βίνσεντ ήταν ιδιαίτερα κοινωνικός και αγαπητός από τους συμμαθητές του και τους καθηγητές.
Έγραφε στη σχολική εφημερίδα και ήταν ένας εξαιρετικός δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Το 1964, ο 16χρονος Βίνσεντ και οι φίλοι του συμμετείχαν στο διαγωνισμό ταλέντου που διοργάνωνε το σχολείο τους. Ντύθηκαν σαν τους Beatles και ανέβηκαν στη σκηνή με κιθάρες και ντραμς.
Βέβαια, δεν ήξεραν να παίζουν κανένα μουσικό όργανο και γι’ αυτό απλώς μιμήθηκαν τις κινήσεις των μουσικών.
Η παράσταση που έδωσαν ενθουσίασε το κοινό και τους ίδιους και έτσι την επόμενη μέρα, αγόρασαν τα όργανα και ξεκίνησαν μαθήματα.
Το πρώτο τους single, που ήταν διασκευή του κομματιού «Why Don’t You Love Me» των Blackwell, κυκλοφόρησε πριν ακόμα αποφοιτήσουν. Μέσα σε ένα χρόνο είχαν εγκατασταθεί στο Λος Άντζελες. Το 1968 ο Βίνσεντ αποφάσισε ότι για να ξεχωρίσει το συγκρότημα έπρεπε να αλλάξει ριζικά.
Εμπνεύστηκαν από σουρεαλιστές ζωγράφους όπως ο Νταλί, από χολιγουντιανές ταινίες και από τον προπονητή του στο στίβο, Έμετ Σμιθ, που διέθετε εξαιρετικά μακάβριο χιούμορ. Την πρώτη φορά που παρουσίασαν τη νέα εμφάνιση στο κοινό, η αντίδρασή ήταν μάλλον αρνητική.
Ο χώρος άδειασε μέσα σε δέκα λεπτά. Αλλά για καλή τους τύχη, έτυχε να τους ακούσει ο μάνατζερ Σεπ Γκόρντον που τους σύστησε στον μουσικό παραγωγό Φρανκ Ζάπα, με τον οποίο και συνεργάστηκαν.
Στην πρώτη τους συναυλία, ένα κοτόπουλο εμφανίστηκε τυχαία στη σκηνή και ο Βίνσεντ, που δεν είχε καθόλου εμπειρία με ζώα, το έπιασε και το πέταξε στους θεατές, πιστεύοντας ότι θα πετάξει.
Το κοτόπουλο ασφαλώς δεν πέταξε και στο κοινό επικράτησε πανικός.
Την επόμενη μέρα το συγκρότημα βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων της χώρας. Μόνο που οι εφημερίδες έγραφαν ότι ο Φουρνιέρ είχε αποκεφαλίσει το κοτόπουλο με τα δόντια του.
Ο Ζάπα συμβούλευσε τον τραγουδιστή να μην διαψεύσει τις φήμες, ακόμα κι αν δεν ίσχυαν στην πραγματικότητα. Κι έτσι ο Βίνσεντ Φουρνιέρ. ως ο φρόντμαν του συγκροτήματος Alice Cooper, έγινε το σύμβολο της αντισυμβατικής, μακάβριας, σεξουαλικής ροκ.
Αρχική ΦΩΤΟΚΟΥΙΖ
