Το τσολιαδάκι της φωτογραφίας γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου του 1936 στον Πειραιά.
Όταν ήταν παιδί βίωσε μια οικογενειακή τραγωδία, καθώς η αδελφή του πέθανε σε βρεφική ηλικία, γεγονός που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει η μητέρα του.
«Βίωσα πολύ μικρός τον αιφνίδιο θάνατο της αδελφής μου, σε ηλικία 6 μηνών, μέσα στο πλοίο, από τη Θάσο, όπου υπηρετούσε ο πατέρας μου, προς τον Πειραιά, όπου και μέναμε. Οι μεταμφιέσεις του φύλου μου γίνονταν με φορεματάκια της, που η μητέρα μου αρνούνταν πεισματικά να πετάξει. Το σημαντικό ήταν η ταύτιση με τη χαμένη μου αδελφή και η ηδονική τάση της μάνας να μη δεχτεί την απώλεια», ανέφερε στην αυτοβιογραφία του, που επρόκειτο να εκδοθεί.
Σε ηλικία 19 ετών αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Κ. Μιχαηλίδη ως «εξαιρετικό ταλέντο».
Ένα χρόνο μετά σεζόν 1956-7) έκανε ταυτόχρονα το θεατρικό και κινηματογραφικό του ντεμπούτο.
Η πρώτη του ταινία ήταν η Μαρία η Πενταγιώτισσα.
Το 1958 παντρεύτηκε με την ηθοποιό Αλέκα Στρατηγού, η οποία ήταν 10 χρόνια μεγαλύτερή του.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’60, πήρε μέρος σε πολλές ταινίες, αρκετές από τις οποίες ήταν σε μικρές εταιρίες παραγωγής και σύμφωνα με τους κριτικούς, όχι πρώτης ποιότητας.
Στο θέατρο πέρασε σχεδόν από όλα τα είδη και συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής του.
Σε όποια παράσταση κι αν έπαιζε, τα καθίσματα γέμιζαν από θαυμάστριές του, που εκτός από το υποκριτικό του ταλέντο, ήθελαν να θαυμάσουν από κοντά και τα φυσικά του κάλλη.
Ο ηθοποιός ήταν ένας από τους ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, τίτλο που διατηρεί μέχρι σήμερα, παρόλο που ο ίδιος έχει δηλώσει σε συνέντευξή του ότι έκανε προσπάθειες για να αποφύγει την ετικέτα του σταρ.
Για την εξωτερική του εμφάνιση άλλωστε είχε κυριαρχήσει και το περιβόητο «Κορίτσια ο Μπάρκουλης».
Σύμφωνα με τον συνάδελφο του Κώστα Βουτσά, η φράση που ταυτίστηκε με τον ηθοποιό, ξεκίνησε από μια παρέλαση, όπου παρευρέθηκε.
Όταν μια κοπέλα αντιλήφθηκε την παρουσία του, φώναξε στις υπόλοιπες «κορίτσια ο Μπάρκουλης» και αμέσως οι περισσότερες άφησαν το βήμα και έτρεξαν προς το μέρος του.
Ο ίδιος ανέφερε ότι την έκφραση χρησιμοποιούσε και ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Μίμης Στεφανάκης, όταν ετοιμαζόταν να σουτάρει.
Ο Ανδρέας Μπάρκουλης πρωταγωνίστησε στον κινηματογράφο σχεδόν με όλες τις μεγάλες ηθοποιούς της γενιάς του.
Ωστόσο όπως έχει πει, η αγαπημένη του ήταν η Τζένη Καρέζη, αλλά και η ταινία τους «Τζένη- Τζένη».
Το 1973 το όνομα του ενεπλάκη σε μια υπόθεση με ναρκωτικά και αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό, όπου ασχολήθηκε με το τραγούδι.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα συνέχισε να εμφανίζεται στο θέατρο, αλλά αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και αναγκάστηκε να αποσυρθεί.
Ο Μπάρκουλης πέρασε μια δύσκολη περίοδο στη ζωή του όταν άρχισε να πίνει αλκοόλ.
«Το αλκοόλ και οι ουσίες συμπλήρωναν την αγάπη που μου έλειπε», έχει σχολιάσει.
Τότε γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του, όπως την αποκαλεί, τη Μαρία, η αγάπη της οποίας τον έκανε να εγκαταλείψει τις κακές συνήθειες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: