Άρχισε να λειτουργεί το 1931 και έζησε για 53 χρόνια.
Το όνομά του είναι στενά συνδεδεμένο με την ιστορία του τόπου, ενώ αποτελεί σήμα κατατεθέν όχι μόνο της περιοχής, αλλά και του νησιού ολόκληρου.
Στους διαδρόμους του έχουν περπατήσει «σταρς» της εποχής ενώ τα δωμάτιά του έχουν προτιμήσει πολλοί βασιλιάδες για τις χειμερινές ή καλοκαιρινές τους διακοπές.
Ο οραματιστής ιδιοκτήτης του Ξενοδοχείου, ήταν ένας κάτοικος της περιοχής. Ένας ευχάριστος άνθρωπος με νέες ιδέες και όραμα, έκανε πραγματικότητα το πιο συζητημένο ξενοδοχείο της Κύπρου.
Ακόμα και το όνομα του ξενοδοχείου έχει βασιλική αίγλη, αφού το γνωστό Βερεγγάρια πήρε το όνομά του από ομώνυμη βασίλισσα της Νεβάρρας, σύζυγο του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου, που η ιστορία τους συνδέεται άμεσα με το νησί κι ο γάμος τους τελέστηκε το 1191 στη Λεμεσό.
Το Ξενοδοχείο των Βασιλιάδων, που εγκαινιάστηκε το 1931 προσέλκυσε πολύ σημαίνουσες προσωπικότητες της εποχής όπως τον Βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ, τον Εθνάρχη Μακάριο, τον πρόεδρο του Ισραήλ Εζέρ Βαϊσμάν, τον τότε Άγγλο Κυβερνήτη του νησιού και πολλούς άλλους.
Ώστοσο, πέρα από το «λαμπρό» περιτύλιγμά του το γνωστό ξενοδοχείο της φωτογραφίας φιλοξένησε και πολλούς θρύλους και μύθους σχετικά με την ύπαρξή του.
Οι περισσότεροι από αυτούς θυμίζουν σενάρια θρίλερ με πνιγμούς επισκεπτών και χορούς βρικολάκων τη νύχτα. Μέχρι σήμερα, οι επισκέπτες του εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου ισχυρίζονται πως ακούνε γυναικείους λυγμούς, παιδικά κλάματα και σιλουέτες μέσα στην πισίνα.
Μία ιστορία αγάπης και το τραγικό της τέλος
Πολλοί κάνουν λόγο για το τραγικό τέλος που βρήκε ένα πλούσιο και ερωτευμένο ζευγάρι που έκανε τις διακοπές του στο ξενοδοχείο.
Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, λέγεται πως η νεαρή σύζυγος πέθανε και ο άντρα της αυτοκτόνησε πηδώντας από το παράθυρο του δωματίου.
Μία παραλλαγή του ίδιου μύθου λέει πως ο άντρας δολοφόνησε τη σύζυγό του, και αφού σφράγισε την πόρτα του δωματίου του, αυτοκτόνησε.
Μέχρι σήμερα, πολλοί έχουν ισχυριστεί πως στο ξενοδοχείο ακούγονται γυναικείοι λυγμοί.
Η νέα που δεν σταμάτησε να κολυμπάει
Η ιστορία τρόμου του Βερεγγάρια συνδέεται και με την πισίνα του. Ο δεύτερος θρύλος αναφέρει ότι μία νεαρή κοπέλα πνίγηκε ένα βράδυ στην πισίνα.
Από τότε λένε ότι η σιλουέτα της εμφανίζεται κάθε βράδυ μέσα στα νερά.
Στην ίδια πισίνα, λέγεται πως πνίγηκε και ο ένας από τους γιους του ιδιοκτήτη λόγω χρεών που οδήγησαν στο κλείσιμο του ξενοδοχείου.
Η αλήθεια είναι ότι το ξενοδοχείο έκλεισε λόγω οικονομικών δυσκολιών αλλά ο γιος του Κόκκαλου ποτέ δεν αυτοκτόνησε στην πισίνα.
Ο χορός της κόλασης
Σε ένα από τα υπόγεια δωμάτια του ξενοδοχείου, απεικονίζεται μία περίεργη παράσταση. Λένε, πως πρόκειται για τον χορό της κόλασης και όσοι έχουν δει την τοιχογραφία ένιωσαν ανάμεικτα συναισθήματα. Ο μύθος λέει πως οποίος έβλεπε την τοιχογραφία θα συναντούσε το κακό στη ζωή του.
Η πυρκαγιά που έκαψε τους μαθητές, αλλά δεν ξέσπασε ποτέ
Ένας άλλος μύθος λέει πως γύρω στη δεκαετία του 80, ξέσπασε μία πυρκαγιά στον δεύτερο όροφο του ξενοδοχείου καίγοντας μαθητές που έκαναν τις θερινές τους διακοπές εκεί. Αν και το ξενοδοχείο δεν κάηκε ποτέ, πολλοί λένε πως άκουσαν παιδικά κλάματα στον 2ο όροφο.
Το Βερεγγάρια, αποτελούσε το στολίδι του Προδρόμου αλλά και της Κύπρου. Η φήμη του είχε εξαπλωθεί και κάθε χρόνο φιλοξενούσε την αφρόκρεμα όχι μόνο του νησιού αλλά και των γύρω χωρών.
Ωστόσο, η λαμπρή αυτή περίοδος δεν διήρκησε για πάντα. Έως και το 1984, το ξενοδοχείο αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά προβλήματα και οι γιοι του Κόκκαλου δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στα χρέη.
Σε αυτά προστέθηκαν πολύ σοβαρές καταγγελίες για την κακή κατάσταση του κτηρίου και δημοσιεύτηκαν καταγγελίες για τροφική δηλητηρίαση.
Όταν οι υπάλληλοι του ΚΟΤ το 1984, πήγαν να κλείσουν το ξενοδοχείο, το βρήκαν ερειπωμένο.
Διαβάστε επίσης στη ΜτΧ:
Οι κοφίνες με τα πορτοκάλια Αμμοχώστου, ο αργαλειός και το ανεμίδι, τα χαρούπια και η κοσμοπολίτικη Λήδρας. Το ιστορικό ντοκουμέντο με την Κύπρο του 1928 συγκινεί και συναρπάζει…
