Γεννήθηκε το 1934 στη Ρώμη. Ο πατέρας της δεν την αναγνώρισε ποτέ και αρνήθηκε να παντρευτεί τη μητέρα της, παρά το γεγονός ότι είχε αποκτήσει μαζί της άλλη μια κόρη.
Αν και τα πρώτα χρόνια είχε επαφή με τα παιδιά του, το 1938 τα παράτησε.
Τα δύο κορίτσια μεγάλωσαν στο Ποτσουόλι της Νάπολης, με τη βοήθεια της θείας και της γιαγιάς τους. Η μητέρα τους ήταν συνεχώς απούσα, κυνηγώντας το όνειρό της, το οποίο ήταν να γίνει ηθοποιός.
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια βομβαρδισμού των συμμάχων, η μικρή χτυπήθηκε από θραύσμα οβίδας στο σαγόνι, καθώς έτρεχε να βρει καταφύγιο.
Σε ηλικία 13 ετών, η κοπέλα έπλενε πιάτα και σέρβιρε τους πελάτες στο αυτοσχέδιο μαγαζί που είχε δημιουργήσει η γιαγιά της μέσα στο σπίτι όπου διέμεναν, για να βγάζουν τα προς το ζην.
Σε ηλικία 15 ετών, πήρε μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς, αλλά δεν κατάφερε να αποσπάσει τον τίτλο της «Μις Ιταλία».
«Μου έλεγαν ότι η μύτη μου και τα πόδια μου είναι πολύ μακριά, το στόμα μου τεράστιο και τα δόντια μου στραβά. Και ότι δεν έχω καθόλου φωτογένεια», θυμάται η πρωταγωνίστρια.
Παρά τα αρνητικά σχόλια, δεν είχε ποτέ κόμπλεξ με την, όλο καμπύλες, σιλουέτα της. «Ό, τι βλέπετε μπροστά σας, το χρωστάω στις μακαρονάδες», είχε πει χαριτολογώντας σε συνέντευξη.
Ξεκίνησε μαθήματα υποκριτικής, αλλά δεν τα ολοκλήρωσε ποτέ. Ωστόσο, επιλέχθηκε να παίξει ως κομπάρσος στην ταινία «Που Πηγαίνεις», λόγω του σεξαπίλ και του ταλέντου της.
Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, άνοιξε ο δρόμος για μια μεγάλη καριέρα στη βιομηχανία του κινηματογράφου.
Η ιταλίδα πρωταγωνίστρια έμαθε άπταιστα και την αγγλική γλώσσα.
Μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1950, η νεαρή ηθοποιός εμφανίστηκε σε πολλές και επιτυχημένες ταινίες του Χόλιγουντ. Τα έργα «Το Παιδί Και Το Δελφίνι», «Υπερηφάνεια και Πάθος», «Πόθοι Κάτω Από Τις Λεύκες» και «Διαβολογυναίκα» αποτελούν μόνο ένα δείγμα της φιλμογραφίας της.
Απέκτησε παγκόσμια φήμη όταν υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με την εταιρεία παραγωγής Paramount Pictures.
Μέσα σε λίγα χρόνια, επέδειξε τις υποκριτικές τις ικανότητες και κατάφερε να κερδίσει το σεβασμό από κοινό και κριτικούς, όχι μόνο ως δραματική, αλλά και ως κωμική ηθοποιός.
Για την ερμηνεία της στην ταινία «Ατιμασμένη» του Βιτόριο Ντε Σίκα, βραβεύτηκε με Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Τη δεκαετία του 1960, συγκαταλεγόταν στις πιο δημοφιλείς, αγαπητές και σέξι ηθοποιούς παγκοσμίως. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως της θεωρούσαν «σύμβολο του σεξ».
Η καριέρα της έφτασε στο αποκορύφωμα με τη συμμετοχή της στην ταινία «Η Πτώση Της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας», για την οποία αμείφθηκε με το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.
Έχει συνεργαστεί με διάσημους πρωταγωνιστές του κινηματογράφου, όπως οι Πήτερ Ουστίνωφ, Πολ Νιούμαν, Πίτερ Σέλλερς, Τσάρλστον Ίστον, Γκρέγκορι Πεκ, Μάρλον Μπράντο και Τσάρλι Τσάπλιν.
Θεωρείται «θησαυρός του παγκόσμιου κινηματογράφου», ενώ έχει λάβει τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική προσφορά της στον χώρο της υποκριτικής.
Αναγκάστηκε να εκτίσει ποινή φυλάκισης 18 ημερών, με την κατηγορία της φοροδιαφυγής, αλλά το γεγονός δεν αμαύρωσε την εικόνα της.
Το 1958, η ηθοποιός παντρεύτηκε τον κατά 20 χρόνια μεγαλύτερό της, Κάρλο Πόντι, ύστερα από έναν καυγά που είχε με τον τότε σύντροφό της, Κάρι Γκραντ.
Ωστόσο, ο Πόντι ήταν επισήμως ακόμη παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο, τη Τζουλιάνα, διότι ο νόμος της Ιταλίας δεν αναγνώριζε εκείνη την εποχή τα διαζύγια.
Για να αποφευχθεί η κατηγορία της διγαμίας, ο γάμος ακυρώθηκε. Τελικά το ζευγάρι έκανε πολιτικό γάμο τον Απρίλιο του 1966.
Το 2007 ο Κάρολο Πόντι πέθανε από πνευμονική εμβολή. «Δεν πρόκειται να παντρευτώ. Ποτέ ξανά, ποτέ. Μου είναι αδύνατον να αγαπήσω κάποιον άλλο τόσο πολύ, όσο το σύζυγό μου», έχει παραδεχθεί η ηθοποιός σε συνέντευξή της.
Παράλληλα με την υποκριτική, έχει διεισδύσει και σε άλλους επιχειρηματικούς κλάδους. Ασχολήθηκε με κοσμήματα, αρώματα, οπτικά είδη, ακόμα και με βιβλία μαγειρικής.
Η εικονιζόμενη είναι η Σοφία Λόρεν
