Το κοριτσάκι της φωτογραφίας μεγαλώνοντας έγινε μια ερωτική, ατίθαση και ανατρεπτική γυναίκα με πλούσια και γεμάτη ζωή.
Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Κολωνάκι της Αθήνας.
Ο πατέρας της ήταν βουλευτής και ο παππούς της δήμαρχος και όπως αποδείχτηκε αργότερα, το γονίδιο της πολιτικής είχε περάσει και στην ίδια.
Σε ηλικία 17 ετών έκανε τον πρώτο της γάμο με έναν μεγιστάνα της εποχής, κρυφά από την οικογένειά της.
Με την άδεια του συζύγου της που ήταν και κηδεμόνας της, καθώς ήταν ανήλικη, κατάφερε να μπει στο Εθνικό Θέατρο και να σπουδάσει υποκριτική.
Λίγο αργότερα χώρισε και κατά τη διάρκεια της Κατοχής, κατηγορήθηκε για τον δεσμό της με έναν έμπορο που έγινε από τους μεγάλους μαυραγορίτες.
Η αλήθεια είναι πως η σχέση υπήρχε, αλλά η κοπέλα χάρη στον σύντροφό της μπόρεσε να βοηθήσει εξαθλιωμένους συγγενείς και συνάδελφους της.
Τη δεκαετία του 1950, η καριέρα της στο θέατρο και τον κινηματογράφο είχε ήδη πάρει το δρόμο της.
Το 1955 μάλιστα ήταν υποψήφια για βραβείο στο φεστιβάλ Καννών.
Παρόλο που έχασε το βραβείο, κέρδισε μια γνωριμία που θα την άλλαζε τη ζωή.
Συναντήθηκε με τον άντρα της ζωής της.
Οι δυο τους εκτός από ζευγάρι έγιναν και συνεργάτες και μεγαλούργησαν.
Είναι η Μελίνα Μερκούρη σε ηλικία περίπου δύο ετών, όπως άλλωστε μαρτυρούν τα εκφραστικά της μάτια.
Η ζωή της δεν χωράει σε ένα άρθρο, καθώς εκτός από τον καλλιτεχνικό χώρο, δραστηριοποιήθηκε και στην πολιτική και φυσικά το όνομά της έχει ταυτιστεί με τη διεκδίκηση επιστροφή των μαρμάρων της Ακρόπολης από το Βρετανικό Μουσείο.
Στο άκουσμα του ονόματος της πολλοί τη βλέπουν να ερμηνεύει τους ρόλους με το δικό της «μάγκικο» τρόπο, άλλοι την ακούνε να τραγουδάει τα «Παιδιά του Πειραιά» και άλλοι τη φαντάζονται να υποδέχεται πίσω στην Αθήνα τα κλεμμένα μάρμαρα.
Όμως, η Μέλινα δεν πρόλαβε να δει το όνειρό της να πραγματοποιείται.
Έφυγε από τη ζωή στις 6 Μαρτίου του 1994 νικημένη από τον καρκίνο.
Αρχική ΦΩΤΟΚΟΥΙΖ