Το κείμενο έστειλε η αναγνώστριά μας Μαρία-Ταξιαρχούλα Χατζηηλία
Η Λάικα επιλέχθηκε ως ο κατάλληλος σκύλος για την αποστολή επειδή ζούσε ως αδέσποτο στη Μόσχα.
Ήταν ένας ημίαιμος σκύλος τριών ετών που εκτοξεύθηκε μέσα στο σοβιετικό Sputnik 2, στις 3 Νοεμβρίου του 1957. Επιλέχθηκε από τους επιστήμονες για την αποστολή, επειδή ήταν αδέσποτο και θεωρούσαν ότι ήταν συνηθισμένο στις αντίξοες συνθήκες της Μόσχας και στην πείνα. Οι επιστήμονες έως τότε δεν είχαν καθαρή εικόνα για τις επιπτώσεις μιας τέτοιας αποστολής σε έμβια όντα και η επιστροφή στη Γη ήταν ένα σενάριο που δεν ήταν δυνατό εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή, οπότε ο θάνατος της Λάικας ήταν βέβαιος.
Η εκπαίδευση
Οι εκπαιδευτές της την περιέγραφαν ως ένα ήσυχο ημίαιμο Χάσκι Σιβηρίας με ήπιο χαρακτήρα, που δεν μάλωνε με άλλα σκυλιά. Για να προσαρμοστεί στον στενό χώρο του Sputnik 2, διέμενε σε πολύ μικρές κάψουλες για διαστήματα είκοσι ημερών.
Μετά το πέρας των είκοσι ημερών, μεταφερόταν σε ακόμα μικρότερη κάψουλα η οποία είχε τόσο χώρο ώστε μόνο να ξαπλώνει ή να σηκώνεται.
Η Λάικα τότε σταμάτησε να τρώει και να κάνει την ανάγκη της γι’ αυτό και της χορηγήθηκαν φάρμακα τα οποία δεν είχαν αποτέλεσμα. Για να επιλυθεί το πρόβλημα, αυτές οι κάψουλες έγιναν το μόνιμο σπίτι της ώστε να ξεχάσει πώς να κάνει την ανάγκη της αλλού. Περνούσε χρόνο μέσα σε φυγοκεντρωτές που μιμούνταν την επιτάχυνση του πυραύλου ο οποίος θα εκτοξευόταν, ενώ έμαθε να αντέχει τους θορύβους και να τρώει ένα ειδικό τζελ πρωτεΐνη που θα αποτελούσε και το φαγητό της στο διάστημα. Ένας από τους τεχνικούς που ετοίμασε την κάψουλά της παραδέχθηκε ότι φίλησε τη μουσούδα της και της ευχήθηκε καλό ταξίδι, γνωρίζοντας ότι δεν θα ζούσε μετά την πτήση.
Το ταξίδι
Στη μέγιστη επιτάχυνση, η Λάικα ανέπνεε τέσσερις φορές πιο γρήγορα από το φυσιολογικό κι ο χτύπος της καρδιάς της από τους 130 χτύπους το λεπτό έφτασε τους 240. Παρουσιάστηκε μόνο ένα πρόβλημα το οποίο προκάλεσε θερμική βλάβη, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία να ανέβει και να ξεπεράσει τους 40 βαθμούς Κελσίου. Τα στοιχεία έδειχναν ότι οι χτύποι της καρδιάς της είχαν επανέλθει στο φυσιολογικό μέσα σε τρεις ώρες. Ήταν βέβαια ανήσυχη, αλλά έτρωγε το φαγητό της. Μετά από επτά ώρες πτήσης, η κάψουλα δεν εξέπεμψε άλλα σημεία ζωής. Η Λάικα είχε πεθάνει.
Στις 14 Απριλίου του 1958, μετά από πέντε μήνες και 2.570 περιστροφές, η κάψουλα εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης και διαλύθηκε. Το άψυχο σώμα της Λάικας δεν έφτασε ποτέ στο έδαφος. Η Μούσκα, ένας άλλος σκύλος που εκπαιδεύτηκε μαζί με τη Λάικα, στάλθηκε στο διάστημα λίγο αργότερα και επίσης θυσιάστηκε, καθώς οι Σοβιετικοί επέλεξαν να πυροδοτήσουν την εκρητική ύλη που είχαν βάλει στη δική της κάψουλα.
Δηλώσεις και Κριτική
Η Σοβιετική Ένωση ισχυρίσθηκε ότι η Λάικα πέθανε γαλήνια, αφότου έφαγε δηλητηριασμένη τροφή, ενώ είχε ήδη επιβιώσει μία ημέρα στο διάστημα.
Μετά από πολλά χρόνια υποθέσεων, το 2002 ο Ντιμίτρι Μαλασένκοφ που εργάστηκε για την αποστολή του Sputnik 2, αποκάλυψε ότι η Λάικα πέθανε κατά την 4η περιστροφή από υπερθέρμανση και πανικό μέσα σε επτά ώρες, ενώ συμπλήρωσε ότι δεν τους δόθηκε αρκετός χρόνος ώστε να μπορέσουν να κατασκευάσουν έναν κατάλληλο χώρο με αξιόπιστο θερμικό σύστημα.
Το ταξίδι ήταν δίχως επιστροφή για τη Λάικα. Ήταν καταδικασμένη εξαρχής, καθώς εκπαιδεύτηκε για να σταλεί στο διάστημα όπου γνώριζαν ότι θα συναντούσε τον θάνατό της, εφόσον δεν υπήρχε η δυνατότητα επιστροφής. «Θυσιάστηκε για την επιστήμη» είπαν κάποιοι, ενώ άλλοι διαμαρτυρήθηκαν για τον βίαιο θάνατό της. Ακόμη και πριν από την εκτόξευση, αρκετοί έσπευσαν να διαδηλώσουν και να δημοσιεύσουν άρθρα ζητώντας την ακύρωση του ταξιδιού της, στους οποίους οι Σοβιετικοί απάντησαν ότι το ταξίδι «δεν γίνεται στο όνομα της κακοποίησης, αλλά για το καλό της ανθρωπότητας.»
Μπορείτε να ακούσετε την πραγματική ηχογράφηση και την αντίδραση του σκύλου στο βίντεο από το 00.37-00.52:
Μαρία-Ταξιαρχούλα Χατζηηλία
Όσοι αναγνώστες επιθυμούν να στέλνουν κείμενα μπορούν να μας τα στέλνουν στη διεύθυνση: [email protected] Εφόσον τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, που έχουν να κάνουν με το ύφος της ιστοσελίδας, θα δημοσιεύονται. Η ΜτΧ δεν ευθύνεται για τυχόν ανακρίβειες στα κείμενα των αναγνωστών
Διαβάστε επίσης: 
