Απρίλιος 1967, Σοβιετική Ένωση
Αξιωματικοί του σοβιετικού στρατού στέκονται μπροστά στο πτώμα του κοσμοναύτη Βλαντίμιρ Κομαρόφ.
Ή τουλάχιστον, ό,τι έχει απομείνει από αυτό.
Ο Κομαρόφ σκοτώθηκε καθώς επέστρεφε στη Γη, όταν το αλεξίπτωτο του διαστημόπλοιου δεν λειτούργησε.
Η σύγκρουση με το έδαφος ήταν τόσο δυνατή, που το κορμί του διαλύθηκε.
Το 1967, η Σοβιετική Ένωση γιόρταζε τα 50α της γενέθλια και ο ηγέτης της, Λεονίντ Μπρέζνιεφ, σχεδίαζε ένα πανηγυρικό ταξίδι στο διάστημα.
Ασφαλώς δεν θα πήγαινε ο ίδιος, αλλά ο Κομαρόφ, ο οποίος είχε ήδη ολοκληρώσει επιτυχώς την πρώτη του αποστολή στο διάστημα, το 1964.
Το σχέδιο είχε ως εξής: πρώτος θα απογειωνόταν ο Κομαρόφ.
Την επόμενη μέρα, θα ξεκινούσε κι ένα δεύτερο σκάφος, το οποίο θα τον συναντούσε στο διάστημα.
Το εντυπωσιακό φινάλε της αποστολής θα ήταν η αλλαγή πιλότων.
Ο Κομαρόφ θα έμπαινε στο δεύτερο σκάφος και θα επέστρεφε στη Γη, θριαμβευτής.
Δυστυχώς, το σχέδιο δεν είχε αίσιο τέλος.
Ο Κομαρόφ θα πιλόταρε το σκάφος, Soyuz 1, το οποίο αν και διέθετε όργανα τελευταίας τεχνολογίας, παρουσίαζε σημαντικές ελλείψεις.
Σύμφωνα με το βιβλίο «Starman» των Τζέιμι Ντόραν και Πιερς Μπιζόνι, οι τεχνικοί σημείωσαν 203 βλάβες στον τελευταίο έλεγχό τους.
Ο Μπρέζνιεφ επέμενε να πραγματοποιηθεί.
Ο Κομαρόφ, όταν πήρε το δελτίο βλαβών, γνώριζε πια ότι όδευε προς τον θάνατό του, αλλά ήταν αποφασισμένος να φέρει εις πέρας την αποστολή.
Σε περίπτωση που παραιτούνταν, τη θέση του θα έπρεπε να πάρει ο στενός τους φίλος, Γιούρι Γκαγκάριν.
Στο βιβλίο «Starman», το οποίο βασίστηκε σε λεγόμενα του αξιωματικού της KGB, Βένιαμιν Ρουσάγεφ, ο Κομαρόφ είπε: «Είναι ο Γιούρα. Και θα πεθάνει αντί για μένα. Πρέπει να τον φροντίσουμε».
Την ημέρα της απογείωσης, οι συνάδελφοι του Κομαρόφ τον συνόδευσαν μέχρι το σκάφος, τραγουδώντας.
Μερικοί είχαν δακρύσει, αλλά έκρυβαν τη συγκίνησή τους μπροστά στον κοσμοναύτη.
Οι πιθανότητες να επιστρέψει ήταν ελάχιστες, αλλά έπρεπε να διατηρήσουν ακμαίο το ηθικό.
Τα προβλήματα παρουσιάστηκαν σχεδόν αμέσως.
Όταν το σκάφος βγήκε στο διάστημα,η επικοινωνία με τους τεχνικούς κόπηκε και οι μηχανισμοί προσανατολισμού δυσλειτουργούσαν.
Ο κοσμοναύτης προσπάθησε να διατηρήσει τον έλεγχο, αλλά ήταν αδύνατον.
Η απογείωση του δεύτερου σκάφους ακυρώθηκε και το μόνο που απέμενε ήταν να επιστρέψει ασφαλής ο Κομαρόφ.
Κατάφερε να περάσει την ατμόσφαιρα, αλλά δυστυχώς το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε ποτέ και ο πιλότος βρήκε τραγικό θάνατο.
Σύμφωνα με το «Starman», μία αμερικάνικη βάση στην Τουρκία υπέκλεψε την τελευταία συνομιλία του Κομαρόφ με τη διαστημική βάση.
Ο κοσμοναύτης φώναζε και «καταριόταν τους ανθρώπους που τον έβαλαν στο διαλυμένο σκάφος».
Ο Κομαρόφ κηδεύτηκε στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας με τιμές.
Όπως έγινε αργότερα γνωστό, ο Γκαγκάριν απαίτησε το φέρετρο να μείνει ανοιχτό, για να δουν όλοι τις συνέπειες των αποφάσεων της κυβέρνησης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο σοβιετικός κοσμοναύτης Γκαγκάριν γίνεται πολίτης Αμμοχώστου και Λεμεσού. Γιατί οι πολίτες τραγουδούσαν…
