Ένα αυτοκινητικό ατύχημα την καθήλωσε στο αναπηρικό καροτσάκι για την υπόλοιπη ζωή της.
Η 30χρονη Ίνγκριντ Φ. από τη Γερμανία αποφάσισε να βάλει τέλος στη ζωή της, που ήταν πια γεμάτη πόνο και δυστυχία.
Ένιωθε ότι γίνεται βάρος στους άλλους, καθώς δεν μπορούσε να φροντίσει τον εαυτό της. Έτσι ήρθε σε επαφή με την 74χρονη Γκρεντλάι Σουάρμαν, μια παλιά της δασκάλα, η οποία προσφέρθηκε να τη βοηθήσει.
Εκείνη της έδωσε να πιει κυάνιο και μαγνητοσκόπησε τον θάνατο της Ίνγκριντ σε βίντεο. Το απαίτησε η ίδια ώστε η αυτοκτονία της να ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για την ευθανασία.
“Η ζωή δεν είναι αναγκαστικά μαρτύριο”, έλεγε, “και δεν πρέπει να κρατάμε με το ζόρι ζωντανούς αυτούς που υποφέρουν και θέλουν να πεθάνουν”.
Η 30χρονη ήπιε ήρεμα το δηλητήριο και ρώτησε “πόσο έχω ακόμα;” και έσβησε.
Ο πατέρας της δήλωσε ευτυχισμένος που η κόρη του δεν υπέφερε πια.
Η είδηση του θανάτου της Ίνγκριντ προκάλεσε σοκ στην κοινή γνώμη της δεκαετίας του ’80, η οποία άρχισε να συζητάει το θέμα της ευθανασίας.
Η “συνεργός” της συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας.
Όσοι τη γνώριζαν μετά την αναπηρία και είδαν το βίντεο, είπαν ότι τα μάτια της, όταν έπινε το δηλητήριο, ήταν για πρώτη φορά χαρούμενα, από τότε που έμεινε ανάπηρη.
Στην φωτογραφία απεικονίζεται η νεαρή Ίνγκριντ την ώρα που πίνει το κυάνιο. Ήταν το 1987.
Φυσικά η αναπηρία δεν είναι το τέλος της ζωής και τα άτομα με ειδικές ανάγκες εργάζονται, σπουδάζουν, κάνουν οικογένεια και διεκδικούν όπως όλοι το δικαίωμα στη ζωή και τη δημιουργία.
Αυτό δεν το αμφισβητούσε ούτε η Ίνγκριντ, που όμως ήθελε να έχει το δικαίωμα της επιλογής…