Το βράδυ της 18ης Μαρτίου του 1925, φλόγες τύλιξαν ένα από τα πιο διάσημα μουσεία του Λονδίνου.
Η πυροσβεστική έφτασε αμέσως στο σημείο, αλλά χρειάστηκε ώρες για να σβήσει τη φωτιά.
Ο αρχηγός της πυροσβεστικής ομάδας ήταν ο κύριος Α. Ντάιερ, που βρισκόταν στο θέατρο όταν ξέσπασε η πυρκαγιά και όταν έφτασε στο σημείο, δεν είχε προλάβει να αλλάξει τα ρούχα του.
Οι εφημερίδες την επόμενη μέρα σχολίασαν ότι “ακόμα κι αν φορούσε τα καλά του”, ο Ντάιερ συμμετείχε ενεργά στις προσπάθειες κατάσβεσης.
Γύρω απ’ το μουσείο είχε συγκεντρωθεί μεγάλο πλήθος που ζητωκραύγασε όταν είδε ότι οι άντρες της πυροσβεστικής κατάφεραν να βγάλουν σώο τον παπαγάλο, τη “μασκότ” του μουσείου.
Το πτηνό είχε λιποθυμήσει απ’ τις αναθυμιάσεις, αλλά γρήγορα συνήλθε.
Δυστυχώς, πολλά απ’ τα εκθέματα του μουσείου δεν σώθηκαν.
Στη φωτογραφία, δεν βλέπετε κατακρεουργημένα πτώματα ανθρώπων, αλλά κέρινα ομοιώματα από το μουσείο της Μαντάμ Τισό στο Λονδίνο.
Καταστράφηκε ολοσχερώς η συλλογή με αντικείμενα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, όπως τα ρούχα της στέψης του, το τηλεσκόπιό του, το νεκροκρέβατό του και μία απ’ τις άμαξές του.
Ο εκπρόσωπος του μουσείου και δισέγγονος της Μαντάμ Τισό, ο Τζον Θέοντορ Τισό, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι όποια κέρινα ομοιώματα χάθηκαν στη φωτιά θα ανακατασκευάζονταν αμέσως, καθώς υπήρχαν τα πρωτότυπα σχέδια.
Όμως, η απώλεια των αντικειμένων του Ναπολέοντα ήταν πολύ σοβαρή.
Ευτυχώς, οι πυροσβέστες έβγαλαν άθικτους τους πίνακες του Τόμας Γκένσμπορο που εκτίθονταν στο μουσείο εκείνη την περίοδο.
Ο κόσμος που παρακολουθούσε φάνηκε να ανησυχεί περισσότερο για τη μοίρα των ομοιωμάτων εγκληματιών, που βρίσκονταν στην “Κάμαρα της Φρίκης”.
Ήταν όλοι διάσημοι εγκληματίες και δολοφόνοι της Βρετανίας που είχαν μείνει αξέχαστοι, ακόμα και μετά τον θάνατό τους.
Μερικοί από αυτούς ήταν ο Hawly Harvey Crippen, που εκτελέστηκε για το φόνο της συζύγου του, ο διαρρήκτης και εγκληματίας Charles Peace και ο δολοφόνος Frederick Deeming, που ήταν ένας απ’ τους βασικούς υπόπτους στην υπόθεση του Τζακ του Αντεροβγάλτη.
