Το 1968, ο Κουροσάβα τίναξε στον αέρα την ευκαιρία της ζωής του. Τον προσέλαβε η 20th Century Fox για να γυρίσει το ιαπωνικό τμήμα της πολεμικής ταινίας «Τόρα! Τόρα! Τόρα!», μια φιλόδοξη αφήγηση των γεγονότων, που οδήγησαν στην επίθεση στο Περλ Χάρμπορ. Η ταινία θα έκανε τον Κουροσάβα διεθνώς γνωστό και θα τον καθιέρωνε στο Χόλιγουντ.
Συμφώνησε με το στούντιο να αμειφθεί με το 10% των καθαρών κερδών.
Από τη στιγμή όμως που έφτασε στα γυρίσματα, ο απρόβλεπτος σκηνοθέτης έμοιαζε ανεξήγητα αποφασισμένος να σαμποτάρει την παραγωγή.
Η συμπεριφορά του ενίοτε γινόταν παράλογη.
Ο Κουροσάβα έδωσε βασικούς ρόλους σε δεκαπέντε Ιάπωνες μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι δεν είχαν καμία σχετική εμπειρία, όπως ο διευθυντής μιας μεγάλης εταιρείας χημικών που πήρε τον ρόλο του ναυάρχου Γιαμαμότο.
Ο σκηνοθέτης είχε σχέδιο και ήλπιζε ότι με αυτόν τον τρόπο θα κατάφερνε τα μεγαλοστελέχη να χρηματοδοτήσουν την επόμενη ταινία του.
Επέβαλε όλες οι εσωτερικές σκηνές να γυρίζονται από τις 4 μ.μ. μέχρι τα μεσάνυχτα.
Επέμεινε όλο το προσωπικό στα γυρίσματα να φορά ειδικά σακάκια «Τόρα! Τόρα! Τόρα!» και επίσημα ναυτικά πηλήκια.
Επίσης απαίτησε να απευθύνουν χαιρετισμό στους ηθοποιούς όποτε περνούσαν.
Ματαίωσε μια ολόκληρη μέρα γυρισμάτων επειδή δεν του άρεσε η απόχρωση της λευκής μπογιάς στο εσωτερικό ενός θωρηκτού και έβαλε το συνεργείο να το ξαναβάψει από την αρχή.
Έβαλε να φτιάξουν ένα άλλο θωρηκτό από κοντραπλακέ σύμφωνα με τις ακριβείς οδηγίες του, αν και δεν έδειξε να πτοείται από το γεγονός ότι ήταν γυρισμένο προς τη λάθος κατεύθυνση.
Καθώς τα γυρίσματα τραβούσαν σε μάκρος, η παραγωγή καθυστερούσε και το συνεργείο παραπονιόταν για την τυραννική συμπεριφορά του.
Κάποια στιγμή επιτέθηκε εξαγριωμένος στον χειριστή της κλακέτας και τον χτύπησε στο κεφάλι μ’ ένα ρολό χαρτί.
Όταν ο βοηθός σκηνοθέτης επιχείρησε να παρέμβει, ο Κουροσάβα άρχισε να βαράει κι αυτόν.
Κατόπιν τον διέταξε να δώσει καρπαζιές σε όλο το συνεργείο. Όταν εκείνος αρνήθηκε, ο Κουροσάβα τον απέλυσε επιτόπου.
Η εταιρεία διέκοψε τα γυρίσματα την επομένη, «για να επιτρέψει στον κύριο Κουροσάβα να ανακτήσει την ψυχραιμία του και στο συνεργείο να ηρεμήσει».
Αλλά τα πράγματα πήγαιναν απ’ το κακό στο χειρότερο.
Τρέμοντας πιθανή απόλυση και βέβαιος ότι δεχόταν απειλές για τη ζωή του, ο Κουροσάβα βυθίστηκε στην παράνοια. Απαιτούσε να έχει φρουρό για να τον φυλάει όποτε πήγαινε στην τουαλέτα, να του δώσουν κράνος για να το φορά διαρκώς στα γυρίσματα και να βάλουν αλεξίσφαιρα τζάμια στη λιμουζίνα του.
Όποτε βρισκόταν στο αυτοκίνητο, έσκυβε για να αποφύγει τους αθέατους δολοφόνους που πίστευε ότι τον κυνηγούσαν.
Η κατάσταση έφτασε στο σημείο να προσλάβει η 20th Century Fox νευρολόγο για να τον επισκεφθεί στο πλατό, ώστε να αποφανθεί αν ήταν κλινική περίπτωση.
Του συνταγογράφησαν τεράστιες δόσεις ηρεμιστικών, αλλά δεν μετρίασαν την καταστροφικότητά του.
Όταν ο Κουροσάβα κάλεσε τον συντονιστή παραγωγή, Στάνλεϊ Γκόλντσμιθ, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στο Κιότο στις 2 τα ξημερώματα, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, για να ζητήσει την απόλυση σύσσωμου του «απειθούς» συνεργείου, το ποτήρι ξεχείλισε.
Τον απέλυσαν την επόμενη μέρα και εξέδωσαν δελτίου τύπου την παραμονή των Χριστουγέννων, στο οποίο δήλωναν ότι ο Κουροσάβα αποσυρόταν «λόγω κόπωσης».
Τον αντικατέστησαν δύο λιγότερο ατίθασοι Ιάπωνες σκηνοθέτες, οι Τόσιο Μασούντα και Κίνζι Φουκασάκου.
Μέσα σε 23 μέρες, ο Κουροσάβα είχε γυρίσει μόλις οκτώ λεπτά ταινίας.
Ήταν το τέλος της χολιγουντιανής του καριέρας.
ΠΗΓΗ: «Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΩΡΑ
